← HUD 11:71 →

Karısı, ayakta durup sevincinden gülmedeydi ki biz ona, İshak’ı müjdeledik, İshak’tan sonra da Yakup’u.

O esnada ayakta bekleyen İbrahim’in hanımı, bu sözleri duyunca sevincinden güldü. Bizde O’na İshak’ın ve O’nun ardından da torunu Yakub’un doğacağını müjdeledik.

O esnada hanımı ayakta idi ve (bu sözleri duyunca) güldü. Ona da İshak’ı, İshak’ın ardından da Ya’kub’u müjdeledik.

(İbrahim’in) karısı da ayakta idi... Güldü... Ona (İbrahim’in karısına) İshak’ı müjdeledik ve İshak’ın ardından da Yakup’u...

Karısı da ayaktaydı ve bunun üzerine güldü. Biz de ona İshak’ı ve İshak’ın ardından da Ya’kub’u müjdeledik.

Karısı ayaktaydı, bunun üzerine güldü. Biz ona İshak’ı, İshak’ın arkasından da Yakub’u müjdeledik.

İbrahim’in hanımı hizmette bulunurken, bu söylenenleri duyunca güldü. Bunun üzerine, biz de ona İshak’ı ve İshak’ın arkasından da torunu Yakub’u müjdeledik.

O anda hanımı ayakta idi ve bu sözleri duyunca güldü. Ona da İshâk`ı, İshâk`ın ardından da Ya‘kûb`u müjdeledik.

Bu arada, Ibrahim’in ayakta duran karisi gulunce, «Ona Ishak’i ardindan Yakub’u mujdeleriz» dediler.

İbrahim’in karısı ayakta idi. güldü. Biz de ona İshâk ve onun ardından Yâkub’u müjdeledik.

İbrahim`in karısı ayakta idi, güldü. Biz de ona İshak ve onun ardından Yakub`u müjdeledik.

İbrahim’in karısı ayakta idi. (Bu sözleri duyunca) güldü. Ona da İshak’ı müjdeledik; İshak’ın arkasından da Yakûb’u.

O esnada hanımı ayakta idi ve (bu sözleri duyunca) güldü. Ona da İshak’ı, İshak’ın ardından da Ya’kub’u müjdeledik.

Ayakta duran karısı gülünce biz de ona İshak’ı ve İshak’ın ardından Yakup’u müjdeledik.

İbrahim’in karısı ayakta duruyordu bunun üzerine yüzü güldü. Ona İshak’ı ve İshak’ın arkasından da Ya’kub’u müjdeledik.

O sırada ayakta duran İbrahim’in karısı bu haberi duyunca güldü. Biz de ona o elçiler aracılığı ile oğlu İshak’ın ve İshak’ın arkasından da torunu Yakub’un müjdesini ilettik.

Karısı ayaktaydı, bunun üzerine güldü. Biz ona İshak’ı, İshak’ın arkasından da Yakub’u müjdeledik.

Eşi de ayaktaydı, bunun üzerine güldü. Biz de ona İshak’ı ve İshak’ın ardından Yakub’u müjdeledik.

(İbrâhîmin) karısı (hizmet için) ayakda idi. (Bu söz üzerine) güldü. Biz de ona İshakı, İshakın ardından da (torunu) Ya’kubu müjdeledik.

Bu sırada (İbrâhîm`in) zevcesi (Sâre) ayakta idi; (bu zâlim kavmin helâk edileceği müjdesini duyunca) bundan dolayı güldü; (biz) de ona İshâk`ı müjdeledik; İshâk`ın ardından da (bir torun olarak) Ya`kub`u!

Hanımı ayakta idi. Bunun üzerine güldü. Biz de ona İshak’ı, İshak’ın ardından Ya’kub’u müjdeledik.

Yanlarında ayakta duran karısı (Kendi kavimlerini yok etmeye gelmeyişlerine sevinip) gülmüştü. Bunun ardından da İbrahim’in karısına İshak’ı müjdeledik ve İshak’ın arkasından da Yakup’u (doğuracağını) müjdeledik.

Ve ayakta duran hanımı, bunun üzerine gülümsedi. O zaman onu, İshak ile ve İshak’ın arkasından Yâkub ile müjdeledik.

Ayakta duran karısı o esnada adet gördü. Böylece ona İshak’ı, İshak’ın ardından da Yakub’u müjdeledik.

Ve (yanlarında) ayaküstü bekleyen karısı, orada öyle (sevinçle) gülümsüyordu; işte bu haldeyken o’na İshak’ı(n doğumunu) müjdeledik ve İshak’ın ardından da (o’nun oğlu) Yakub(un doğumunu).

Karısı ise ayakta duruyordu; derken hayız alameti hissetti. İşte bu şekilde Biz o kadına İshak`ı müjdeledik; üstelik İshak`ın ardından da (onun oğlu) Yakub`u (müjdeledik).

Ve O’nun refikası ayakta bulunuyordu, gülüverdi. Artık onu İshak ile ve İshak’ın ardından da Yâkub ile müjdeledik

O esnada karısı ayakta idi ve güldü. Biz de ona İshak’ı, İshak’ın ardından da (torunu) Yakub’u müjdeledik.

Karısı da ayakta idi. Bunun üzerine gülümsedi. Biz de ona İshak’ı müjdeledik; İshak’ın ardından da (torunu) Yakub’u...

O sırada ayakta duran İbrahim’in karısı bu haberi duyunca güldü. Biz de ona o elçiler aracılığı ile oğlu İshak’ın ve İshak’ın arkasından da torunu Yakub’un müjdesini ilettik.

Bu sırada hanımı da, hizmet için ayakta durmuş, onları dinliyordu. Bunu işitince gülümsedi. Biz de onu İshak’ın, onun peşinden de Yâkub’un doğumu ile müjdeledik.

Ayakta durmakta olan karısı, güldü. Biz de ona İshak’ı müjdeledik. İshak’ın ardından da Ya’kûb’u.

Bu arada ayakta durmakta olan karısı güldü. Biz, Ona İshak’ı müjdeledik. İshak’ın ardından da Yakub’u!

Karısı da ayaktaydı, bunun üzerine güldü. Biz de ona İshak’ı, İshak’ın arkasından da Yakub’u müjdeledik.

Orada dikilmekte olan karısı güldü. Bunun üzerine ona İshak’ı müjdeledik, İshak’ın arkasından da Yakub’u.

And his wife was standing (there), and she laughed But we gave her glad tidings of Isaac, and after him, of Jacob.