← YUSUF 12:11 →

Onlar, baba demişlerdi, ne diye Yûsuf’u emniyet etmiyorsun bize ve biz, hiç şüphe yok ki ona öğütler vermedeyiz.

"Ey baba!" dediler. "Biz Yûsuf’un iyiliğini isteyen kimseler olduğumuz halde, neden O’nun hakkında bize güvenmiyorsun?

Dediler ki "Ey babamız! Sana ne oluyor da Yusuf hakkında bize güvenmiyorsun! Oysa ki biz onun iyiliğini istemekteyiz.

Dediler ki "Ey babamız, biz Onun hayrını istediğimiz hâlde neden Yusuf hakkında bize güvenmiyorsun!"

’Ey babamız! Ne oluyor da, Yusuf’a karşı bize güvenemiyorsun? Oysa gerçekte biz onun iyiliğini isteyenleriz.

(Bu karara vardıktan sonra) "Ey Babamız," dediler. "Sana ne oluyor, Yusuf’a karşı bize güvenmiyorsun? Oysa gerçekte biz, onun iyiliğini isteyenleriz."

Sonra babalarına dediler ki "- ey babamız, sen bize Yûsuf’u neye inanmıyorsun? Doğrusu biz onun için hayır isteyicileriz.

“Ey babamız! Sana ne oluyor da Yûsuf hakkında bize güvenmiyorsun? Oysa biz, onun iyiliğini istemekteyiz.”

(11-12) Bunun uzerine «Ey babamiz! Yusuf’un iyiligini istedigimiz halde, onu nicin bize emniyet etmiyorsun? Yarin onu bizimle beraber gonder de gezsin oynasin, biz onu herhalde koruruz» dediler.

(Bunun üzerine toplanıp babalarına gelerek) dediler ki «Ey babamız ! Yûsuf’u neden bize güvenip vermiyorsun ? Oysa biz ondan yana elbette iyilik düşünenleriz.»

(Bu karara vardıktan sonra babalarına) şöyle dediler “Ey babamız! Yusuf hakkında bize neden güvenmiyorsun? Hâlbuki biz onun iyiliğini istiyoruz.”

Babalarına şöyle dediler "Ey babamız! Yûsuf hakkında bize neden güvenmiyorsun? Hâlbuki biz onun iyiliğini isteyen kişileriz."

Dediler ki «Ey babamız! Sana ne oluyor da Yusuf hakkında bize güvenmiyorsun! Oysa ki biz onun iyiliğini istemekteyiz.

Dediler ki "Ey babamız, neden Yusuf hakkında bize güvenmiyorsun? Oysa biz onun candan dostlarıyız."

Dediler ki «Ey babamız! Sen bize Yusuf için neden güvenmiyorsun? Halbuki biz onun iyiliğini istiyoruz.»

Bunun üzerine üvey kardeşler, babalarına dediler ki; «Ey babamız, niçin Yusuf konusunda bize güvenmiyorsun? Oysa biz onun sadece iyiliğini isteriz.

(Bu karara vardıktan sonra) "Ey Babamız" dediler. "Sana ne oluyor, Yusuf’a karşı bize güvenmiyorsun (te’menna)? Oysa, gerçekte biz onun iyiliğini isteyenleriz."

Dediler ki "Ey babamız, sana ne oluyor da Yusuf hakkında bize güvenmiyorsun? Oysa gerçekte biz, onun iyiliğini isteyenleriz."

Dediler «Ey babamız, sen bize Yuusufu neye inanmıyorsun? Halbuki biz onun elbet hayırhahlarıyız».

Dediler ki `Ey babamız! Sana ne oldu ki Yûsuf hakkında bize güvenmiyorsun? Hâlbuki doğrusu biz, elbette onun iyiliğini isteyenleriz.`

Dediler ki Ey babamız; sen bize Yusuf’u neden güvenmiyorsun? Halbuki biz, onun iyiliğini istemekteyiz.

Babalarına "Ey Babamız! Yusuf hakkında niçin bize güvenmiyorsun? Biz onun hayata hazırlanması için tavsiyelerde bulunacağız. "

"Ey babamız! Sana ne oldu? Yusuf (konusunda) bize emniyet etmiyorsun (güvenmiyorsun). Ve muhakkak ki; biz, onun iyiliğini isteyenleriz." dediler.

"Ey babamız! Biz onun (Yusuf’un) iyiliğini istediğimiz halde, sen neden Yusuf hakkında bize güvenmiyorsun?"

(Bu görüşte birleştiler ve bunun üzerine babalarına) "Ey babamız!" dediler, "Biz Yusuf’un iyiliğini isteyen kimseler olduğumuz halde, neden o’nun hakkında bize güvenmiyorsun?

(Babalarına dönüp) "Ey babamız!" dediler, "Biz ona candan yürekten davrandığımız halde, neden Yusuf hakkında bize güvenmiyorsun?

Dediler ki «Ey babamız! Sana ne oluyor ki, Yusuf’u bize inanmıyorsun? Ve halbuki, biz O’nun için elbette hayırhâh kimseleriz.»

Dediler ki "Ey babamız! Sana ne oluyor da Yusuf’u bize emanet etmiyorsun? Oysa biz ona iyilik etmek isteyen kimseleriz. "

"ey babamiz!" dediler. "Neyin var, neden Yusuf’a karşı bize güvenmiyorsun? Oysa biz, onun iyiliğini isteyenleriz.

Bunun üzerine üvey kardeşler, babalarına dediler ki; «Ey babamız, niçin Yusuf konusunda bize güvenmiyorsun? Oysa biz onun sadece iyiliğini isteriz.

(11-12) (Onlar buna karar verdikten sonra bir gün babalarına varıp) "Sevgili Babamız! dediler, sen neden güvenip de Yusuf’u bize emanet etmiyorsun. Oysa biz onu çok seviyoruz. Ona samimiyetle bağlıyız." "Yarın onu bizimle gönder, gezsin oynasın, biz ona çok iyi sahip çıkarız."

(Bu fikirde karar kıldılar ve babalarına gelip) Dediler ki "Ey babamız, neden Yûsuf hakkında bize güvenmiyorsun, oysa biz ona öğüt verenler(onun iyiliğini isteyenler)iz?"

-Baba, Sana ne oldu ki Yusuf için bize güvenmiyorsun? Biz, Onun iyiliğini isteriz.

(Bu karara vardıktan sonra) «Ey Babamız,» dediler. «Sana ne oluyor, Yusuf’a karşı bize güvenmiyorsun? Oysa gerçekte biz, onun iyiliğini isteyenleriz;»

Dediler ki "Ey babamız, ne oluyor da Yûsuf konusunda bize güvenmiyorsun. Oysaki biz ona hep öğüt vermekteyiz."

They said "O our father! why dost thou not trust us with Joseph,- seeing we are indeed his sincere well-wishers?