← KEHF 18:62 →

Oradan geçtikten sonra Mûsâ, genç arkadaşına kuşluk yemeğimizi getir dedi, gerçekten de şu yolculuk, yordu bizi.

"Kuşluk yemeğimizi getir" dedi. "Gerçektende şu yolculuk çok yordu bizi."

(Buluşma yerlerini) geçip gittiklerinde Musa genç adamına Kuşluk yemeğimizi getir bize. Hakikaten şu yolculuğumuz yüzünden başımıza (epeyce) sıkıntı geldi, dedi.

(Buluşma yerlerini) geçip gittiklerinden az sonra Musa hizmetlisine "Öğle yemeğini çıkar bakalım; gerçekten bu yolculuk bizi yordu..."

’Azığımızı getir. Andolsun, bu yolculuğumuzdan dolayı yorgun düştük.’

(Varmaları gereken yere gelip) Geçtiklerinde (Musa) genç-yardımcısına dedi ki "Yemeğimizi getir bize, andolsun, bu yaptığımız-yolculuktan gerçekten yorulduk."

İki deniz kavşağını geçtikleri zaman, Mûsa, genç arkadaşına "-Kuşluk yemeğimizi getir, gerçekten biz bu yolculuğumuzdan yorgun düştük." dedi.

İkisi de orayı geçip gittiklerinde Mûsâ, genç adamına, “Kuşluk yemeğimizi getir. Bu yolculuğumuzdan dolayı iyice yorulduk” dedi.

Oradan uzlaklastiklarinda Musa, yanindaki gence «Azigimizi cikar, and olsun bu yolculugumuzda yorgun dustuk» dedi.

Orayı geçtiklerinde Musa, genç arkadaşına, «azığımızı faize getir; and olsun ki, bu yolculuğumuzdan yorgun ve bitkin düştük, demişti.»

(İki denizin birleştiği yeri) geçtiklerinde (Musa,) genç arkadaşına “Azığımızı getir bakalım, gerçekten bu yolculuğumuzda çok yorgun düştük” dedi.

Oradan uzaklaştıklarında Mûsâ beraberindeki gence, "Öğle yemeğimizi getir, bu yolculuğumuzdan dolayı çok yorgun düştük" dedi.

(Buluşma yerlerini) geçip gittiklerinde Musa genç adamına Kuşluk yemeğimizi getir bize. Hakikaten şu yolculuğumuz yüzünden başımıza (epeyce) sıkıntı geldi, dedi.

Orayı geçtiklerinde, genç yoldaşına, "Yemeğimizi getir. Bu yolculuğumuz bizi gerçekten yordu" dedi.

İki denizin birleştiği yeri geçtikleri zaman, Musa genç arkadaşına «Kuşluk yemeğimizi getir. Gerçekten biz bu yolculuğumuzda epey yorulduk» dedi.

İki denizin birleştiği yeri geçtiklerinde Musa, genç arkadaşına, «Azığımızı getir bakalım, gerçekten bu yolculuğumuzda çok yorgun düştük» dedi.

(Varmaları gereken yere gelip) Geçtiklerinde (Musa) genç yardımcısına dedi ki "Yemeğimizi getir bize, andolsun, bu yaptığımız yolculuktan gerçekten yorulduk."

Geçip gittiklerinde Musa genç adamına Kuşluk yemeğimizi getir bize. Hakikaten şu yolculuğumuz yüzünden başımıza (epeyce) sıkıntı geldi, dedi.

Vaktaki (oradan geçip gitdiler) Musa gene (adamın) a dedi ki «Kuşluk yemeğimizi getir. Bu yolculuğumuzdan, andolsun, yorgun düşdük».

Sonunda (Mûsâ oradan) uzaklaştıklarında genç (arkadaş)ına `Kahvaltımızı bize getir (de yiyelim), gerçekten bu yolculuğumuzda yorgun düştük` dedi.

Oradan uzaklaştıkları vakit Musa delikanlısına; azığımızı çıkar, bu yolculuğumuzdan andolsun ki yorgun düştük, dedi.

Yolda bir müddet gittikten sonra Musa genç arkadaşına "Bu kadar yorucu yolculuktan sonra yemeğimizi getir (yiyelim)" dedi.

(Buluşma yerini) geçtikten sonra (Musa A.S) genç arkadaşına (şöyle) dedi "Sabah kahvaltımızı getir. Andolsun ki bu yorgunluğa, yolculuğumuz sebebiyle maruz kaldık."

(Varmaları gereken yere gelip) Geçtiklerinde (Musa) genç delikanlısına dedi ki "Yemeğimizi getir bize; şüphesiz bu yaptığımız yolculuktan gerçekten yorulduk."

Ve biraz uzaklaştıktan sonra (Musa) yardımcısına "Öğlen azığımızı çıkar" dedi, "doğrusu, bu yolculuk bizi bir hayli yordu!"

Ve bir miktar uzaklaştıklarında, (Musa) yardımcısına "Azığımızı çıkar" dedi, "doğrusu bu yolculuk bizi hayli yormuştur."

Vaktâ ki geçip gittiler. (Hazreti Mûsa) Genç arkadaşına dedi ki «Bize kuşluk yemeğimizi getir, biz bu yolculuğumuzda muhakkak ki yorgunluğa uğradık.»

Orayı geçtiklerinde Musa genç arkadaşına "Azığımızı getir, bu yolculuğumuzda gerçekten yorgun ve bitkin düştük. " dedi.

Orayı geçip gittiklerinde genç yardımcısına dedi ki "Kuşluk/sabah yiyeceğimizi bize getir. Andolsun bu yolculuğumuzda epeyce yorgunluk çektik."

İki denizin birleştiği yeri geçtiklerinde Musa, genç arkadaşına, «Azığımızı getir bakalım, gerçekten bu yolculuğumuzda çok yorgun düştük» dedi.

Buluşma yerini farkına varmaksızın geçip gidince Mûsâ yardımcısına"Getir artık kahvaltımızı!" dedi, "Gerçekten bu seyahatimizde epey yorgun düştük."

Orayı geçip gittiklerinde (Mûsâ) uşağına "Kahvaltımızı bize getir (de yiyelim), andolsun ki, bu yolculuğumuzdan (epey) yorgunluk çektik." dedi.

O yeri geçtikleri zaman genç arkadaşına -Yiyeceğimizi getir, bu yolculuğumuzda bir hayli yorgun düştük, dedi.

(Varmaları gereken yere gelip) geçtiklerinde (Musa) genç yardımcısına dedi ki «Yemeğimizi getir bize, andolsun, bu yaptığımız yolculuktan gerçekten yorulduk.»

Orayı geçtiklerinde Mûsa, genç arkadaşına dedi ki "Hadi, getir şu sabah yemeğimizi. Vallahi bu yolculuğumuz yüzünden epey çektik."

When they had passed on (some distance), Moses said to his attendant "Bring us our early meal; truly we have suffered much fatigue at this (stage of) our journey."