← MERYEM 19:87 →

Rahmandan ahd almış olanlardan başkaları şefaat de edemez.

Sınırsız rahmet sahibi Rahman olan Allah katında söz ve izin alandan başkasının şefaate gücü yetmez.

O gün Rahmân (olan Allah)’ın nezdinde söz ve izin alandan başkalarının şefâata güçleri yetmeyecektir.

Rahmân’ın indînde ahd edinmiş (hakikati olan bir kısım Esmâ kuvveleri kendinden açığa çıkmış) olandan başkası, şefaat edemeyecek!

Rahman’ın katında bir ahid almış olanların dışındakiler şefaat hakkına sahip olamazlar.

Rahmanın Katında ahid almışların dışında (onlar) şefaate malik olmayacaklardır.

Rahman’ın katında bir ahd (iman edip söz ve izin) almış olan kimseden başkaları şefaat etmeye sahip olamıyacaklardır.

O gün, Rahmân`ın katında bir söz almamış olandan başkası asla şefaatte bulunamayacaktır.

Rahman’in katinda bir ahd almis olandan baskasi asla sefaatte bulunamiyacaktir.

Rahmân’ın yanında bir söz almış olandan başkası şefaate yetkili olmayacak..

Rahman`ın huzurunda, söz almış olanlar dışında hiç kimse şefaat edemeyecek.

Rahmân’ın katında söz almış olanlardan başkaları şefaat hakkına sahip olmayacaklardır.

(85-87) Takvâ sahiplerini heyet halinde çok merhametli olan Allah’ın huzurunda topladığımız, günahkârları da susuz olarak cehenneme sürdüğümüz gün, Rahmân nezdinde söz ve izin alandan başkalarının şefâata güçleri yetmeyecektir.

Rahman’ın yanında söz almış olanlardan başkası şefaat (aracılık) edemez.

(O gün) Rahmân (olan Allah)’ın katında bir ahd almış olan kimseden başkaları şefaat etme hakkına sahip olamayacaklardır.

Allah’ın bu yolda yetki verdiği kimseler dışında hiç kimse bir başkasına aracılık, şefaat edemez.

Rahmanın katında ahid almışların dışında (onlar) şefaate malik olmayacaklardır.

O gün Rahmân (olan Allah)’ın nezdinde söz ve izin alandan başkalarının şefâata güçleri yetmeyecektir.

Çok esirgeyici (Allahın) nezdinde ahd edinmiş olanlardan başkaları şefaat (hakkına) mâlik olmayacaklardır.

(O gün,) Rahmân`ın katında söz (izin) almış olanlardan başkası şefâat (hakkın)a sâhib olmayacaktır.

Rahman’ın katında, ahid almış olanlardan başkası asla şefaatta bulunamayacaktır.

Ancak o gün yalnızca Rahman dan ahit alanlar şefaate (yardıma) kavuşurlar.

Rahmân’ın indinde, ahd ittihaz edenlerden (Allah’tan ahd alanlardan) başkası şefaate malik olamaz.

Rahmanın katında ahit almışların dışında, (onlar) şefaate malik olamayacaklardır.

(bu Günde, hayattayken) O sınırsız rahmet Sahibi’yle bir bağ, bir bağlantı içine girmiş olmadıkça kimse şefaatten pay alamayacaktır.

(İşte o gün) O Rahmet kaynağıyla yaptığı (iman) sözleşmesine sadık kalanlar dışında, hiç kimse şefaate nail olamayacaktır.

Şefaate mâlik olamayacaklardır, ancak Rahmân’ın nezdinde bir ahd alan müstesna.

Rahman’ın huzurunda söz ve izin alandan başkasının şefaata gücü yetmez (izin verilmez).

Rahmân’ın katında bir ahit edinen kimseden başkaları, şefaate malik/sahip olamazlar.

Allah’ın bu yolda yetki verdiği kimseler dışında hiç kimse bir başkasına aracılık, şefaat edemez.

Rahman’ın huzurunda, söz almış olanlar dışında hiç kimse şefaat edemeyecek.

Yalnız Rahmân’ın huzûrunda söz almış olanlardan başkaları şefâ’at edemezler.

Rahman’ın katında bir söz almış olandan başka hiç bir kimse şefaat edemez.

Rahmanın katında ahid almışların dışında (onlar) şefaate malik olamayacaklardır.

Rahman katında söz almış olandan başkaları şefaat imkânı bulamazlar.

None shall have the power of intercession, but such a one as has received permission (or promise) from (Allah) Most Gracious.