← ENBIYA 21:64 →

Birbirlerine dönüp de gerçekten de zâlimsiniz siz dediler.

"Doğrusu asıl zalim olan, yani yaratılış gayesi dışında yaşamak suretiyle yoldan çıkan biziz!" diyerek kendilerini suçlamış oldular.

Bunun üzerine, kendi vicdanlarına dönüp (kendi kendilerine) "Zalimler sizlersiniz, sizler!" dediler.

Şöyle bir düşündükten sonra "Muhakkak ki siz, evet siz zâlimlersiniz" dediler (birbirlerine).

’Şüphesiz sizsiniz asıl zalimler, siz’ dediler.

Bunun üzerine kendi vicdanlarına başvurdular da; "Gerçek şu ki, zalim olanlar sizlersiniz (biziz)" dediler.

Bunun üzerine vicdanlarına müracaat ettiler de "- Doğrusu siz haksızsınız." dediler.

(64-65) Kendi kendilerine dönüp birbirlerine, “Doğrusu siz zâlimlerdensiniz” dedikten sonra, gönüllerindeki eski inançları depreşerek, “Ey İbrâhim! Sen bunların konuşmayacağını bilirsin” dediler.

(64-65) Kendi kendilerine «Dogrusu siz haksizsiniz", sonra kafalarinda olan eski inanclarina donerek «Ey Ibrahim! Bunlarin konusmayacagini, and olsun ki, bilirsin» dediler.

Bunun üzerine kendi vicdanlarına dönüp «Şüphesiz ki siz haksızlarsınız» dediler.

Bunun üzerine vicdanlarına dönüp (içlerinden kendi kendilerine) “Hiç şüphesiz asıl zalimler sizsiniz siz” dediler.

Bunun üzerine birbirlerine dönüp, "Hiç şüphesiz asıl zalimler sizsiniz siz" dediler.

Bunun üzerine, kendi vicdanlarına dönüp (kendi kendilerine) «Zalimler sizlersiniz, sizler!» dediler.

Kendi vicdanlarına dönüp, kendi kendilerine şunu söylediler "Gerçekten sizler haksızsınız."

Bunun üzerine vicdanlarına dönüp (kendi kendilerine) dediler ki «Doğrusu siz haksızsınız.»

Bunun üzerine vicdanlarına başvurarak birbirlerine «asıl zalimler sizlersiniz» dediler.

Bunun üzerine kendi vicdanlarına başvurdular da; "Gerçek şu ki, zalim olanlar sizlersiniz (biziz)" dediler.

Kendi vicdanlarına dönerek dediler ki "Muhakkak asıl zalimler sizlersiniz."

Bunun üzerine vicdanlarına dönüb (birbirlerine) dediler ki «Hiç şübhesiz (asıl) zaalimler sizsiniz, siz»!

Bunun üzerine (orada bulunanlar) kendi vicdanlarına döndüler de (kendi kendilerine) `Gerçekten zâlim olanlar, ancak sizlersiniz` dediler.

Bunun üzerine kendilerine dönüp dediler ki Hiç şüphesiz zalimler sizsiniz siz.

Sonlar puta tapanlar kendi aralarında konuşmak için döndüler ve "Gerçekten siz (bu putlara kulluk etmekle) kendi kendinize haksızlık yapıyorsunuz" dediler.

Bunun üzerine kendilerine geldiler, sonra da (kendileri için); "Muhakkak ki siz; siz zalimlersiniz." dediler.

Bunun üzerine kendi vicdanlarına başvurdular da (kendi kendilerine), "Şüphesiz zalim olanlar sizlersiniz" deyiverdiler.

Bunun üzerine birbirlerine dönüp "Doğrusu, asıl zalim olan sizlermişsiniz!" dediler.

Bunun üzerine kendi iç dünyalarına döndüler ve (kendi kendilerine) "Siz var ya, siz" dediler, "işte asıl haddini bilmezin ta kendisisiniz!"

Bunun üzerine kendi nefislerine döndüler de dediler ki «Siz şüphe yok ki, zalimlersiniz.»

Kendi vicdanlarına dönüp (kendi kendilerine) "Hakikaten sizler zâlimlersiniz!" dediler.

Bunun üzerine kendi vicdanlarına başvurdular da birbirlerine "Gerçekten siz zalimlersiniz" dediler.

Bunun üzerine vicdanlarına başvurarak birbirlerine «asıl zalimler sizlersiniz» dediler.

Bunun üzerine vicdanlarına dönüp içlerinden "Asıl zalim İbrâhim değil, bu âciz putlara ibadet edip bel bağlayan sizler, biz müşriklermişiz!" dediler.

Kendi vicdanlarına başvurup (içlerinden) "Hakikaten sizler haksızsınız!" dediler.

Bunun üzerine kendilerine gelip -Siz, gerçekten haksızsınız dediler.

Bunun üzerine kendi vicdanlarına başvurdular da «Gerçek şu ki, zalim olanlar sizlersiniz» dediler.

Bunun üzerine kendi benliklerine döndüler de şöyle dediler "Siz, zalimlerin ta kendilerisiniz."

So they turned to themselves and said, "Surely ye are the ones in the wrong!"