← ŞU'ARA 26:100 →

Artık ne şefâatçilerden bir şefâatçi var bize.

Ama şimdi, ne bir arka çıkanımız var,

’’Şimdi artık bizim ne şefaatçilerimiz var’’.

"Şefaatçimiz de yok."

Artık bizim şefaatçilerimiz yok.

"Artık bizim için ne bir şefaatçi var,"

Artık bizim için ne şefaatçılar var,

“Vallahi, biz apaçık bir sapıklıkta idik; çünkü biz sizi âlemlerin Rabbine eşit tutmuştuk; biz apaçık bir sapıklık içindeymişiz. Şimdi ne şefaatçimiz ne de bir dostumuz vardır. Keşke geriye dönüşümüz olsa da inananlardan olsak.”

(96-102) Orada putlariyla cekiserek «Vallahi biz apacik bir sapiklikta idik; cunku biz sizi alemlerin Rabbine esit tutmustuk; bizi saptiranlar ancak suclulardir; simdi sefaatcimiz, yakin bir dostumuz yoktur; keski geriye bir donusumuz olsa da inananlardan olsak derler.

(100-101) Artık (bugün için) ne şefaatçilerimiz vardır, ne de candan sıcak bir dostumuz...

(100-101) “İşte bu yüzden artık bizim için ne şefaatçiler var, ne de yakın bir dost.”

"İşte bu yüzden bizim şefaatçilerimiz yok."

(100-101) Şimdi artık bizim ne şefaatçilerimiz var, ne de yakın bir dostumuz.

"Şimdi bizim ne şefaatçimiz var."

«Bak bizim için ne şefaatçiler var,»

Şimdi bizim bir şefaatçimiz yok.

"Artık bizim için ne bir şefaatçi var."

"Artık bizim için ne bir şefatçi var."

Artık bizim için ne şefaatçiler (den bir kimse),

(100-101) `Şimdi artık bizim, ne şefâatçilerimiz, ne de yakın bir dostumuz vardır!`

Şimdi bize şefaat eden kimse yoktur.

"Artık şu an bize yardım (şefaat) edebilecek kimse yok. "

Artık bizim için bir şefaatçi yoktur.

"Artık bizim için ne bir şefaatçi var…"

Ama şimdi ne bir arka çıkanımız var,

gel gör ki, şimdi bize arka çıkan ne bir kimse var

(100-101) «Artık bize ne şefaat edicilerden var. Ne de yakın bir dost var.»

"Şimdi artık bizim şefaatçilerimiz yoktur. "

Artık bizim şefaatçilerimiz yoktur.

Şimdi bizim bir şefaatçimiz yok.

(96-102) Orada putlarıyla çekişirken şöyle derler "Vallahi de, tallahi de biz besbelli bir sapıklık içinde imişiz!" "Çünkü biz sizi Rabbülâlemin ile bir tutuyorduk. Ama bizi saptıranlar da, o mücrimler oldu." "Şimdi artık ne şefaatçimiz var bizim, ne candan bir dostumuz!" "Ah! Ne olurdu, imkân olsa da dünyaya bir dönsek ve müminlerden olsaydık!"

"Şimdi artık bizim ne şefâ’atçilerimiz var",

Şimdi, bir şefaatçimiz de yok..

«Artık bizim için ne bir şefaatçi var,»

"Artık ne şefaatçilerimiz var,

"´Now, then, we have none to intercede (for us),