← SAFFAT 37:169 →

Elbette biz de ihlâsa eren Allah kulları olurduk.

kesinlikle Allah’ın öz ve temiz kullarından olurduk."

Mutlaka Allah’ın ihlâslı kulları olurduk!.

"Elbette biz de Allâh’ın ihlâsa (samimiyete, saflığa) erdirilmiş kulları olurduk."

Muhakkak biz de Allah’ın ihlasa erdirilmiş kulları olurduk.’

"Gerçekten bizler de, Allah’ın muhlis olan kullarından olurduk."

Herhalde Allah’ın ihlas sahibi kullarından olurduk."

(167-169) Müşrikler, “Öncekilere verilenlerden bizde de bir kitap olsaydı, mutlaka Allah`ın ihlaslı kulları olurduk!” diyorlardı.

(167-16) 9 Putperestler «Oncekilerde oldugu gibi bizde de bir kitap olsaydi, Allah’in O’na icten baglanan kullari olurduk» derlerdi.

(167-168-169) Her ne kadar müşrikler, «yanımızda öncekilerden kalma bir kitap bulunsaydı, elbette bizler, Allah’ın hâlis kullarından olurduk» dlyorlardıysa da,

(167-169) Onlar (inkârcılar) ise şöyle deyip duruyorlardı “Eğer yanımızda öncekilerden bir zikir (kitap) bulunmuş olsaydı elbette biz Allah`ın temiz kulları olurduk.”

(167-169) Müşrikler) şunu da söylüyorlardı "Eğer yanımızda öncekilere verilen kitaplardan bir kitap olsaydı, elbette biz ihlâslı kullar olurduk."

(167-169) Putperestler Eğer öncekilere verilenlerden bizde de bir kitap olsaydı, mutlaka Allah’ın ihlâslı kulları olurduk! diyorlardı.

"Kendimizi ALLAH’a adar, sadece O’na kul olurduk."

(167-169) (Müşrikler) şöyle diyorlardı «Eğer yanımızda önceki (ümmet)lerden bir kitap olsaydı, elbette biz de Allah’ın ihlas ile seçilmiş kullarından olurduk.»

Elbette biz Allah’ın temiz kulları olurduk.

"Gerçekten bizler de, Tanrı’nın muhlis olan kullarından olurduk."

"Mutlaka Allah’ın ihlâslı kulları olurduk!" .

«Elbet biz de Allahın ihlâsa erdirilmiş kullarından olurduk».

(167-169) Ve (o müşrikler) doğrusu diyorlardı ki `Eğer şübhesiz bizim yanımızda(da) öncekiler(e verilenler)den bir kitab olsaydı, (biz de) elbette Allah`ın ihlâsa erdirilmiş kulları olurduk.`

Biz de elbet Allah’ın ihlasa erdirilmiş kulları olurduk.

Bizde Allah’ın salih kullarından olurduk.

(O zaman) mutlaka biz, Allah’ın muhlis kullarından olurduk.

"Biz de elbet Allah’ın ihlâsa erdirilmiş kulları olurduk."

kesinlikle Allah’ın halis kulları olurduk!"

elbet biz de imanını saf ve temiz tutma çabasını Allah`ın desteklediği halis kullarından olurduk!"

(167-169) Ve elbette ki, (kâfirler, evvelce) diyorlardı ki «Eğer bizim yanımızda evvelkilerden bir kitap bulunmuş olsa idi. Elbette ki, biz Allah’ın ihlâsa nâil olmuş kullarından olur idik.»

"Elbette Allah’ın ihlâslı kullarından olurduk. "

Elbette biz de, Allah’ın temiz olan kullarından olurduk."

Elbette biz Allah’ın temiz kulları olurduk.

(167-169) Müşrikler önceleri "Eğer, derlerdi, daha önceki milletlere verilen kitap gibi bir kitap bizde de olsaydı, Biz de yalnız Allah’a ibadet eden halis kullarından olurduk."

"Elbette biz, Allâh’ın hâlis kulları olurduk!"

Elbette Allah’ın ihlaslı kulları olurduk.

«Gerçekten bizler de, Allah’ın muhlis kullarından olurduk.»

Elbette biz de Allah’ın samimi kullarından olurduk."

"We should certainly have been Servants of Allah, sincere (and devoted)!"