← DUHAN 44:29 →

Derken ne gök ağladı onlara, ne yer ve mühlet de verilmedi onlara.

Onların yok oluşlarına ne gök, ne de yer sakinleri ağlamadı ve tevbe edebilmeleri için zaman da tanınmadı.

Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.

Onlara (bedensellikte boğulanlara) semâ ve arz ağlamadı ve onlar nazar edilenlerden olmadılar.

Onlara ne gök ne de yer ağladı. Kendilerine mühlet de verilmedi.

Onlar için ne gök, ne yer ağlamadı ve onlar (ın azabı) ertelenmedi.

Nihayet (Firavun ve kavminin) üzerlerine ne gök ağladı, ne yer; ne de (azap bakımından) geciktirildiler.

Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.

Gok ve yer, onlar icin gozyasi dokmedi, onlar erteye birakilmamislardi.

Üzerlerine ne gök ağladı, ne de yer... Onlara artık mühlet de ve rilmedi.

Gökyüzü ve yeryüzü onlara (üzülüp) ağlamadı ve kendilerine mühlet de verilmedi (boğulup gittiler).

Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.

Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.

Ne gök ve ne de yer onlara ağladı; ertelenmediler de.

Gök ve yer onların üzerine ağlamadı. Onlara mühlet de verilmedi.

Onlara gök ve yer ağlamadı ve kendilerine mühlet de verilmedi.

Onlar için ne gök, ne yer ağlamadı ve onlar(ın azabı) ertelenmedi.

Onlar için ne gök, ne yer ağlamadı ve onlar ertelenmedi.

Ne gök, ne yer onların üstüne ağlamadı. Onlara (aman ve) mühlet verilmedi.

Bunun üzerine onlara, ne gök ne de yer ağladı! (Onlar) mühlet verilen kimseler de olmadılar!

Gök ve yer onların helakine ağlamadı. Ve onlar, mühlet verilenler de olmadı.

Helak olanlara gök ve yer ağlamadı ve onlar yeryüzünde fazla kalamadılar.

Onlara yer ve gök ağlamadı. Ve onlara mühlet verilmedi.

Onlar için ne gök, ne yer ağladı ve onlar (azabı) ertelenenler de olmadı.

onlara ne gök ne de yer ağladı ve ne de bir mühlet verildi.

Ne gök ağladı onlara, ne de yer; ve ne de cezaları ertelendi.

Artık onların üzerine gök ve yer ağlamadı ve bir mühlet verilmişler de olmadılar.

Gök ve yer onlar için gözyaşı dökmedi, onlara mühlet de verilmedi.

Gökyüzü ve yeryüzü onların üzerine ağlamadı! Fırsat verilenlerden de olmadılar.

Onlara gök ve yer ağlamadı ve kendilerine mühlet de verilmedi.

(28-29) İşte böyle oldu! Sonra bütün bunları, başka bir topluma miras bıraktık. Merhamete lâyık olma haklarını kaybettiklerinden, perişan hallerine gök de ağlamadı, yer de ağlamadı. Artık onlara yeni bir mühlet de verilmedi.

Onlara gök ve yer ağlamadı. Ve kendilerine fırsat da verilmedi.

Onlara ne gök ağladı, ne de yer! Hiç bekletilmediler.

Onlar için ne gök, ne yer ağlamadı ve onlar (azabı) ertelenenler de olmadı.

Gök de ağlamadı onlar için yer de. Yüzlerine bakılmadı bile!

And neither heaven nor earth shed a tear over them nor were they given a respite (again).