← KAF 50:27 →

Arkadaşı, Rabbimiz der, onu, taşkınlığa ben sevketmedim ve fakat o, pek uzak bir sapıklık içindeydi.

"Rabbimiz, ben onu azdırmadım. Fakat onun kendisi sapıklığın kuyusuna dalmıştı."

Müşrikin arkadaşı (şeytan) der ki Rabbimiz! Ben onu azdırmadım. Fakat kendisi derin bir sapıklık içindeydi.

Onun karîni ("insan" olarak hitap bilince olup; karîni, beden olarak da anlaşılabilir veya cin dostu) dedi ki "Rabbimiz, onu ben tuğyan ettirmedim (azdırmadım), ne var ki o (inanç olarak) uzak bir sapkınlık içinde idi."

’Rabbimiz! Onu ben azdırmadım. Fakat o uzak bir sapıklığın içindeydi.’

Onun yakın-dostu (saptırıcı) dedi ki "Rabbimiz, ben onu kışkırtıp-azdırdım. Ancak kendisi (haktan) uzak bir sapıklık içindeydi."

(Onun dünyadaki) arkadaşı (olan şeytan şöyle) der "- Ey Rabbimiz! Onu, ben azdırmadım; fakat kendisi uzak bir sapıklık içinde idi."

“Rabbimiz, onu ben azdırmadım. Onun kendisi, dönüşü olmayan bir sapıklık içindeydi.”

Yanindaki seytan «Rabbimiz! Ben onu azdirmadim, fakat kendisi derin bir sapikliktaydi» der.

Yandaşı (olan şeytan, sapık inkarcı, şekillendirilmiş put) «Ey Rabbimiz! Ben bunu azdırmadım, ama o, uzak bir sapıklık ve şaşkınlık içinde idi,» (der).

(Yanındaki) arkadaşı (olan şeytan) der ki “Ey Rabbimiz! Onu ben azdırmadım, fakat kendisi derin bir sapıklık içinde idi.”

Arkadaşı (olan şeytan) der ki "Ey Rabbimiz! Onu ben azdırmadım, fakat kendisi derin bir sapıklık içinde idi."

Müşrikin arkadaşı (şeytan) der ki Rabbimiz! Ben onu azdırmadım. Fakat kendisi derin bir sapıklık içindeydi.

Arkadaşı, "Efendim, ben onu azdırmadım; fakat o kendisi derin bir sapıklık içindeydi" der.

Yanındaki arkadaşı (şeytan) der ki «Rabbimiz! Ben onu azdırmadım. Fakat kendisi derin bir sapıklık içindeydi».

Yanındaki arkadaşı dedi ki «Rabb’imiz, ben onu azdırmadım, zaten o kendisi derin bir sapıklık içinde idi.»

Onun yakın dostu (saptırıcı) dedi ki "Rabbimiz, ben onu kışkırtıp azdırmadım. Ancak kendisi (haktan) uzak bir sapıklık içindeydi."

Onun yakını dedi ki "Rabbimiz, ben onu kışkırtıpazdırmadım. Ancak kendisi uzakderin bir sapıklık içindeydi."

Arkadaşı (olan şeytan) «Ey Rabbimiz, onu ben azdırmadım. Fakat o, (zâten hakdan) uzak bir sapıklık içinde idi» dedi (ler),

Onun arkadaşı (olan şeytan) `Rabbimiz! Onu (ben) azdırmadım; fakat (o, haktan)uzak bir dalâlet içinde idi!` der.

Onun yakın dostu dedi ki Rabbımız; onu ben azdırmadım, fakat kendisi derin bir sapıklıktaydı.

Yakın arkadaşı "Rabbim onu ben yoldan çıkarıp azdırdım. Ancak o da zaten uzak bir sapkınlık içinde idi.

Onun yakını "Rabbimiz onu ben azdırmadım, fakat o uzak bir dalalet içindeydi." der.

Arkadaşı (şeytan) dedi ki "Rabbimiz, onu ben azdırmadım; fakat kendisi uzak bir sapıklık içinde idi."

İnsanın öteki kişiliği "Ya Rabbi!" diyecek, "Onun aklını, bilincini kötülüğe bulaştıran ben değilim; (hayır,) ama o (kendi yüzünden) sapıklığa düştü!"

Güdümüne girdiği (şeytani öteki kişilik) "Rabbimiz!" der, "Onu azdırıp saptıran ben değildim; kaldı ki o zaten derin bir sapıklığın içindeydi."

Arkadaşı der ki «Ey Rabbimiz! Onu ben azdırmadım, velâkin o uzak bir sapıklık içinde bulunmuş idi.»

Yanındaki arkadaşı der ki "Ey Rabbimiz! Ben onu azdırmadım, fakat o kendisi derin bir sapıklık içindeydi!"

Arkadaşı (şeytan) dedi ki "Rabbimiz, onu ben azdırmadım; fakat kendisi uzak bir sapıklık içinde idi."

«Rabb’imiz, ben onu azdırmadım, zaten o kendisi derin bir sapıklık içinde idi.»

Yanındaki arkadaş "Ya Rabbî," der, "onu ben saptırmadım, kendisi zaten haktan iyice uzak bir sapıklık içinde idi."

Yanındaki arkadaşı dedi ki "Rabbimiz, ben onu azdırmadım, zaten o kendisi derin bir sapıklık içinde idi."

Yanındaki der ki -Rabbimiz, ben onu azdırmadım. Ama o, uzak bir sapıklık içindeydi.

Onun yakın dostu (saptırıcı) dedi ki «Rabbimiz, ben onu kışkırtıp azdırmadım. Ancak kendisi (haktan) uzak bir sapıklık içindeydi.»

Yoldaşı dedi ki "Rabbimiz, onu ben azdırmadım. Onun kendisi, dönüşü olmayan bir sapıklık içindeydi."

His Companion will say "Our Lord! I did not make him transgress, but he was (himself) far astray."