← A'RAF 7:5 →

Azâbımız geldiği zaman ancak, biz zulmetmiştik diye niyâz edebildiler.

Ve cezamız başlarına koptuğu zaman, kendi kendilerine "Vah bize, biz gerçekten yaratılış gayesine aykırı hareket edenlerdendik" demekten başka, söyleyecek sözleri olmamıştır.

Azabımız onlara geldiğinde çağırışları, "Biz gerçekten zalim kişilermişiz" demelerinden başka bir şey olmadı.

Azabımız onlara geldiğinde, onların seslenişleri "Biz gerçekten zâlimlermişiz" demekten başka bir şey olmadı.

’Şüphesiz biz zalim kimselerdik’ demekten başka savunmaları olmadı.

Zorlu azabımız onlara gelince yakarabildikleri "Biz gerçekten zulme sapanlardandık" demelerinden başka olmadı.

Azabımız kendilerine geldiği zaman, yalvarış ve itirafları ancak şu olmuştu "- Gerçekten bizler zalimlerdeniz."

Azabımız onlara geldiğinde çağırışları, “Biz gerçekten zâlim kişilermişiz” demelerinden başka bir şey olmadı.

Baskinimiza ugradiklarinda, sozleri, «Gercekten biz haksizdik» demekten ibaret kalmistir.

Kahredici azabımız gelip çattığında, bağırıp çağırmaları sadece, «doğrusu biz zâlimler idik!» olmuş tur.

Baskınımız başlarına geldiği zaman, çağırışları “Biz gerçekten (haddi aşan) zalimlerdendik” demekten başka bir şey olmadı.

Azabımız kendilerine geldiğinde, "(Biz bunu hak ettik.) Gerçekten biz zalimler olmuştuk" demekten başka söyleyecekleri kalmamıştı.

Azabımız onlara geldiğinde çağırışları, «Biz gerçekten zalim kişilermişiz» demelerinden başka bir şey olmadı.

Kendilerine azabımız geldiği vakit, "Gerçekten bizler zalimler imişiz" demekten başka sözleri olmadı.

Azabımız onlara geldiğinde «Biz gerçekten zalimlermişiz!» demelerinden başka yalvarışları kalmadı.

Azabımıza uğradıkları andaki tek feryadları «Biz gerçekten zalimdik» demekten ibaret oldu.

Zorlu azabımız onlara gelince yakarabildikleri "Biz gerçekten zulme sapanlardandık" demelerinden başka olmadı.

Azabımız kendilerine geldiği zaman onların yalvarışları ancak "Biz gerçekten de zalimlermişiz." demeleri olmuştur.

Kendilerine azabımız geldiği zaman çağrışları «Biz hakîkaten zaalimlerdendik» demelerinden başka (bir şey) olmadı.

Azâbımız onlara geldiğinde `Gerçekten biz zâlimlerdik!` demelerinden başka çağırışları (ve yalvarışları) da olmadı.

Baskınımız geldiği zaman, çağırışları Biz gerçekten zalimlerdendik, demekten başka birşey olmadı.

Azap onların üzerine çöktüğünde, söyleyebildikleri tek söz "Eyvah biz kendimize yazık etmişiz" olmuştur.

Azabımız onlara geldiği zaman, onların duaları (yalvarmaları) "Muhakkak ki; biz zalimler olduk." demekten başka bir şey olmadı.

Azabımız kendilerine geldiğinde, "Bizler, gerçekten zalimlerdik!" demekten başka bir yakarışları olmadı.

Ve cezamız başlarında koptuğu zaman, kendi kendilerine, "vah bize! Biz gerçekten zalim kimselerdik!" demekten başka söyleyecek sözleri olmamıştır.

Kahredici gazabımız kendilerine gelip çatınca, "Kesinlikle bizdik haksız olan, evet biz!" itirafından başka bir savunmaları olmayacaktır.

Onlara azabımız geldiği zaman ise onların sözleri, «Biz hakikaten zalim kimseler olmuş idik» demekten başka olmamıştır.

Azabımız kendilerine geldiğinde onların çağırışları "Biz gerçekten zâlim kişilermişiz!" demelerinden başka bir şey olmadı.

Azabımız onlara gelince onların çağırışları/feryatları "Biz gerçekten zalimlermişiz" demelerinden, başka bir şey olmadı.

Azabımıza uğradıkları andaki tek feryadları «Biz gerçekten zalimdik» demekten ibaret oldu.

Azabımız gelip çattığında da itiraf ve yalvarmaları "Biz gerçekten zalim adamlarmışız!" demekten başka bir şey olmadı.

Azâbımız onlara geldiğinde "Biz gerçekten zâlimlermişiz!" demelerinden başka yalvarıları kalmadı.

Azabımız onlara geldiği vakit, feryatları "Biz, gerçekten zalimler idik!" demekten başka bir şey olmadı.

Zorlu azabımız onlara geliverince yakarabildikleri «Biz gerçekten zulme sapanlardandık» demelerinden başka olmadı.

Azabımız onlara gelip çattığında, yaptıkları, şu çığlığı yükseltmekten başka birşey olmamıştır Biz gerçekten zalimlerdik!

When (thus) Our punishment took them, no cry did they utter but this "Indeed we did wrong."