Ve onadır hamd göklerde ve yeryüzünde; ve tenzîh edin onu gündüzün sonlarında ve öğle vaktinde.

Göklerde ve yerde her türlü eksiksiz övgünün, O’na mahsus olduğunu görerek, öğle ve akşam vaktine girerken de, O’nun şanını yüceltin.

(17-18) Haydi siz, akşama ulaştığınızda (akşam ve yatsı vaktinde) sabaha kavuştuğunuzda, gündüzün sonunda ve öğle vaktine eriştiğinizde Allah’ı tesbih edin (namaz kılın), ki göklerde ve yerde hamd O’na mahsustur.

Ki, semâlarda ve arzda Hamd O’na aittir... Güneşin tam tepede olduğu ya da kaybolmaya yüz tuttuğu süreçte!

Göklerde ve yerde hamd O’na aittir. Gündüzün sonunda ve öğleye erdiğiniz vakit de (O’nu tesbih edin).

Hamd O’nundur; göklerde ve yerde, günün sonunda ve öğleye erdiğiniz vakit de.

Göklerde ve yerde hamd O’nundur. İkindi vaktinde de, öğleye girdiğiniz vakitte de (öğle ile ikindi namazını kılın ve Allah’ı tesbih edin).

(17-18) O halde, akşama ulaştığınızda, sabaha kavuştuğunuzda, gündüzün sonunda ve öğle vaktine eriştiğinizde Allah`ı tesbîh ediniz/namaz kılınız! Göklerde ve yerde övgü O`na aittir.

(17-18) Aksamlarken ve sabahlarken, ogle ve ikindi vaktinde Allah’i (ki goklerde ve yerde hamd O’na mahsustur) tesbih edin, namaz kilin.

Hamd (her türlü güzel övgü) göklerde de, yerde de O’na mahsustur, (övülmeğe ancak O lâyıktır). İkindi vaktinde de, öğleye girerken de (O’nu tesbîh edin, namaz kılın).

Göklerde ve yerde her türlü övgü O`na mahsustur. İkindi vaktinde de, öğleye girdiğiniz vakitte de (öğle ile ikindi namazını kılın ve Allah`ı tesbih edin).

Göklerde ve yerde hamd O’na mahsustur. Gündüzün sonunda ve öğle vaktine girdiğinizde Allah’ı tespih edin.

(17-18) Haydi siz, akşama ulaştığınızda (akşam ve yatsı vaktinde) sabaha kavuştuğunuzda, gündüzün sonunda ve öğle vaktine eriştiğinizde Allah’ı tesbih edin (namaz kılın), ki göklerde ve yerde hamd O’na mahsustur.

Akşam ve öğle tatilinde göklerde ve yerde tüm övgüler O’nadır.

Göklerde ve yerde, ikindileyin de, öğleye erdiğiniz zaman da hamd O’na mahsustur.

Göklerde ve yerde, günün sonunda, öğleye erdiğiniz zaman da hamd O’nundur.

Hamd O’nundur; göklerde ve yerde, günün sonunda ve öğleye erdiğiniz vakit de.

Haydi siz, akşama ulaştığınızda (akşam ve yatsı vaktinde) sabaha kavuştuğunuzda, gündüzün sonunda ve öğle vaktine eriştiğinizde Allah’ı tesbih edin (namaz kılın), ki göklerde ve yerde hamd O’na mahsustur.

Göklerde ve yerde hamd Onundur. Gündüzün nihâyetinde de, öğle vakfına vardığınız vakıtda da (Allâhı tenzîh ve tesbîh edin, namaz kılın).

Hâlbuki göklerde ve yerde hamd, O`na mahsustur. Akşama doğru ve öğlene girdiğiniz zaman da (Allah`ı tesbîh edin! İkindi ve öğle namazını kılın)!

Ve hamd, O’nadır. Göklerde de, yerde de, günün sonunda da, öğleye erdiğiniz vakitte de.

Göklerde ve yerde, gece ve gündüzün orta vaktinde övülmeye layık olan yalnızca O dur.

Ve göklerde ve yerde hamd, O’na mahsustur. İkindide ve öğle vaktinde (O’na hamdedin)!

Göklerde ve yerde; günün sonunda da öğleye girerken de bütün güzel övgüler O’na mahsustur.

Göklerde ve yerde her türlü övgünün O’na mahsus olduğunu (görerek) öğle vaktinde de sonrasında da (O’nu yüceltin).

Göklerde ve yerde her tür sena ve övgüye layık tek varlık O olduğuna göre, öğleyin ve akşama girerken de (O`nu anın).

Ve hamd, göklerde ve yerde O’na mahsustur ve gündüzün nihâyetinde de ve öğle vaktine vardığınızda da.

Göklerde ve yerde hamd O’na mahsustur. Gündüzün sonunda ve öğle vaktine eriştiğinizde de (Allah’ı tesbih edin).

Övgü o’na mahsustur, göklerde de yeryüzünde de; gündüzün sonunda [ikindi vaktinde], öğleye erdiğiniz zaman da!

Göklerde ve yerde, günün sonunda, öğleye erdiğiniz zaman da hamd O’nundur.

Göklerde ve yerde hamd, güzel övgü O’na mahsustur. İkindi vaktinde de, öğleye girerken de, O’nu takdis ve tenzih edin, namaz kılın!

Göklerde ve yerde, günün sonunda da, öğleye erdiğiniz zaman da hamd, O’na mahsustur.

Göklerde ve yerde hamd kendisine ait olanı, yatsılayın ve öğleyin de (tesbih ve hamd edin).

Hamd O’nundur; göklerde de, yerde de, günün sonunda da ve öğleye erdiğiniz vakit de.

Göklerde ve yerde hamt da O’na; gün sonunda da öğleye erdiğinizde de.

Yea, to Him be praise, in the heavens and on earth; and in the late afternoon and when the day begins to decline.