Denildi ki Gir cennete. Ne olurdu dedi, kavmim de bilseydi.

"Ah ne olaydı keşke benim toplumum da bu gerçeği bir anlasaydı" der.

Ona "Cennete gir" denilince. "Keşke" dedi, "kavmim bilseydi!

(Ona) "Cennete dâhil ol!" denildi... Dedi ki "Halkım hâlimi bileydi!"

"Âh, keşke kavmim, Rabbim’in beni affedip ikram edilenlerden kıldığını bir bilebilseydi!"

Ona "Cennete gir" denildi. O da "Keşke benim kavmim de bir bilseydi" dedi.

(Onun nasihatlarına rağmen, kavmi onu öldürdüler. Ruhuna hitaben şöyle) denildi; "- Haydi, gir cennete!" (Cevap olarak ruhu şöyle) dedi "- Ne olurdu, kavmim bilselerdi, tasdik etselerdi?

“Âh, keşke kavmim, Rabbim`in beni affedip ikram edilenlerden kıldığını bir bilebilseydi!”

(26-27) Ona «Cennete gir» denince, «Keski milletim Rabbimin beni bagisladigini ve beni ikrama mazhar olanlardan kildigini bilseydi! demisti.

(26-27) Ona, «gir Cennet’e!» denildi. O da, «ah keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını ve beni, ikrama lâyık görülen kişilerden kıldığını bir bilselerdi.»

(26-27) (Kavmi tarafından taşlanarak ölüme giden o kimseye) “Cennete gir” denildi. (O da) “Keşke, Rabbimin beni bağışladığını ve cennetle ikram edilenlerden kıldığını kavmim bilseydi!” dedi.

(26-27) (Kavmi onu öldürdüğünde kendisine) "Cennete gir!" denildi. O da, "Keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!" dedi.

(26-27) Gir cennete! denildi. «Keşke, dedi, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını kavmim bilseydi!»

(Ölüm anında) Kendisine, "Bahçeye gir" denir. "Keşke benim halkım bir bilseydi…"

(Sonra ona) «haydi gir cennete!» denildi. O da dedi ki «Ne olurdu kavmim bilseydi!»

O’na «cennete gir» denilince «Keşke kavmim bilseydi.»

Ona "Cennete gir" denildi. O da "Keşke benim kavmim de bir bilseydi" dedi.

Ona Cennete gir" denilince. "Keşke, dedi, kavmim bilseydi!"

(Ona) «gir cennete denildi. (O da) «Nolurdu, dedi, kavmim bilselerdi»,

(26-27) (Kavmi ise onu taşa tuttular ve öldürdüler de kendisine) `Cennete gir!` denildi. (O da) `Keşke Rabbimin bana mağfiret ettiğini ve beni ikrâm edilenlerden kıldığını kavmim bilselerdi!` dedi.

Cennete gir, denilince, dedi ki Keşki kavmim bilir olsaydı;

O’na "Gir cennete" denildi. O da cennette "Keşke kavmim (ne ile karşılaşacaklarını) bilselerdi"

(Ona) "Cennete gir!" denildi. "Keşke kavmim bilseydi." dedi.

Ona, "Cennete gir" denildi. O ise "Keşke benim kavmim de bir bilseydi" dedi.

(Ve) ona "Cennete gir(eceksin)!" denildiğinde "Keşke" dedi, "kavmim bilseydi,

(En sonunda) ona "Sen cennetliksin!" denildi. Dedi ki "Ah, keşke kavmim bir bilseydi.

(O’na) Denildi ki «Cennete giriver.» Dedi ki «Keşke kavmim bilselerdi!»

Ona "Cennete gir!" denildi. O da "Keşke kavmim bilseydi!" dedi.

(şehit edildikten sonra ona) ‘cennete gir’ denilince, dedi ki "Ah, ne olurdu kavmim bilseydi!

O’na «cennete gir» denilince «Keşke kavmim bilseydi.»

Ona "Buyur cennete gir!" denildi. O ise halkını hatırlayarak "Ah halkım bir bilseydi!" dedi.

Ona "Cennete gir" denilince "Keşke, dedi, kavmim bilseydi.

-Cennete gir, denildi. O da -Keşke kavmim bilseydi.

Ona «Cennete gir» denildi. O da «Keşke benim kavmim de bir bilseydi» dedi.

"Gir cennete!" denildi. Dedi "Kavmim bir bilebilseydi?

It was said "Enter thou the Garden." He said "Ah me! Would that my People knew (what I know)!-