Dediler ki Şanı yücedir Rabbimizin, gerçekten de zâlimlerden olduk biz.

"Rabbimizin şanı yücedir, doğrusu biz yaratılış gayemize aykırı hareket ediyormuşuz" dediler.

Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz, dediler.

Dediler ki "Subhan’dır Rabbimiz! Muhakkak ki biz işin hakkını veremeyenler olduk!"

’Rabbimizi tesbih ederiz! Doğrusu biz zalimlerdenmişiz’ dediler.

Dediler ki "Rabbimiz Seni tesbih eder, yüceltiriz; gerçekten bizler zalim imişiz."

Onlar "- Seni tenzîh ederiz, Rabbimiz! Doğrusu biz zalimlermişiz." dediler.

“Yazıklar olsun bize, biz azgın kimseleriz. Belki Rabbimiz bize bundan daha iyisini verir. Biz de ümitle O`na yöneleceğiz.”

«ORabbimizi tenzih ederiz; dogrusu biz yazik etmistik» dediler.

Onlar da «Rabbimiz! Seni tesbîh ve tenzîh ederiz. Şüphesiz ki, biz zalimlermişiz» dediler.

(Onlar) “Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz kendi kendimize zulmetmişiz” dediler.

Onlar, "Rabbimizi tesbih ederiz (yüceltiriz). Şüphesiz biz zalim kimseler imişiz" dediler.

Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz, dediler.

Dediler ki, "Efendimiz yücedir. Biz zalimler imişiz."

«Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz zalimler imişiz.» (dediler).

«Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz kendi kendimize zulüm etmişiz» dediler.

Dediler ki "Rabbimiz seni tesbih eder, yüceltiriz; gerçekten bizler zalim imişiz."

Dediler ki "Rabbimiz seni tesbih ederiz. Gerçekten bizler zalimlermişiz."

«Seni (tesbîh ve) tenzîh ederiz ey Rabbimiz. Hakıykaten biz zaalimlermişiz» dediler.

(Onlar) `Rabbimizi tenzîh ederiz; doğrusu biz zâlim kimselermişiz!` dediler.

Dediler ki Tesbih ederiz Seni Rabbımız, gerçekten biz, zalimlerden olmuşuz.

Onlar da "Rabbimiz her şeyden yücedir. Biz kendimize zulmedenlerden olduk" dediler.

"Bizim Rabbimiz Sübhan’dır (yücedir, herşeyden münezzehtir). Muhakkak ki biz, zalim kimseler olduk." dediler.

Dediler ki "Rabbimiz münezzehtir, gerçekten bizler zalim olanlarmışız."

Onlar "Rabbimizin şanı yücedir! Doğrusu biz zulüm işliyorduk!" diye cevap verdiler;

Onlar "Varlığın kendisi adına hareket ettiği Rabbimizin şanı ne yücedir" dediler; "Meğer biz zalimlerden olup çıkmışız."

(29-30) Dediler ki «Ey Rabbimiz! Seni tesbih (tenzih) ederiz, muhakkak ki, biz zalim kimseler olduk.» Artık birbirlerine dönerek birbirlerini levme başladılar.

"Rabbimizi tesbih ederiz. Doğrusu biz zâlimlermişiz. " dediler.

Dediler ki "Rabbimizi yüceltiriz, gerçekten bizler zalimlermişiz."

«Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz kendi kendimize zulüm etmişiz» dediler.

(29-30) Bunun üzerine "Sübhansın ya Rabbenâ, her türlü noksandan uzaksın! Doğrusu biz kendimize zulmetmişiz!" deyip, birbirlerini kınamaya başladılar.

"Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz zulmedenlermişiz!" dediler.

Hemen akılları başlarına geldi ve -Rabbimiz’in şanı yücedir. Biz, zalimlerden olduk, dediler.

Dediler ki «Rabbimiz, seni tesbih eder yüceltiriz; gerçekten bizler zalim olanlarmışız.»

O zaman dediler ki "Tespih ederiz seni, ey Rabbimiz! Gerçekten biz zalimler olduk."

They said "Glory to our Lord! Verily we have been doing wrong!"