Ve şüphe yok ki bu çağın, bir ayrılık çağı olduğunu anlayınca.

Ölecek kişi kendisi de bilir ki, bu ayrılma vaktidir.

(Can çekişen) bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.

Bilmiştir ki, yaşanacak o malûm ayrılık!

O (can çekişen kişi) de bunun ayrılık zamanı olduğunu anlar,

Artık gerçekten, kendisi de bir ayrılık olduğunu anlamıştır.

(Ruhu köprücük kemiklerine dayanmış olan bu kimse, artık dünyadan) gerçek olarak kendisi için ayrılış olduğunu anlamıştır.

(26-30) Hayır! Can köprücük kemiğine dayandığında, “Kim tedavi edecektir?” dendiğinde, onun kesin ayrılış olduğunu anladığında, bacaklar birbirine dolaştığında, o gün sevk yeri yalnızca Rabbinin huzurudur.

Artik ayrilik vaktinin geldigini sanir.

Artık ayrılma vaktini anlar.

(28-29) Artık (dünyaya veda etmek için sırası gelen) ayrılma vaktinin geldiğini anlar ve (ölüm heyecanıyla) bacaklar(ı) birbirine dolaşır.

(26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, "Kimdir (bunu) iyi edecek?" dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.

(Can çekişen) bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.

Bunun artık o ayrılık zamanı olduğunu anlar.

Can çekişen bunun o ayrılık anı olduğunu anlar.

Adam, ayrılma zamanının geldiğini anlar.

Artık gerçekten, kendisi de bir ayrılık olduğunu anlamıştır.

Artık bunun ayrılış olduğunu anlayacak.

Ve (can çekişen) hakıykî bir ayrılış olduğunu anladı (anlayacak).

Ve (o can çekişen kimse ise,) şübhesiz bunun (artık dünyadan) ayrılış olduğunu sezer.

Ve ayrılık vaktinin geldiğini anlar.

Kesinlikle onun ayrılık olduğunu bilir.

Ve o (dünyadan) ayrılacağını (öleceğini) anlamıştır.

Artık ayrılık vaktinin geldiğini anlar.

kendisi de bilir ki bu ayrılma vaktidir,

Artık ayrılık vaktinin gelip çattığına aklı iyice yatmıştır;

Ve onun şüphesiz bir ayrılış olduğunu sanmış bulunacaktır.

Ve kendisi de bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.

Kendisi de anlar ki, artık ayrılık anıdır/vaktidir.

Adam, ayrılma zamanının geldiğini anlar.

Artık ayrılık vakti geldiğini kendisi de anlar.

Ve kendisi artık bunun, ayrılık zamanı olduğunu anlar,

Anlar ki, bu bir ayrılış.

Artık gerçekten, kendisi de bir ayrılık olduğunu kavrayıp anlamıştır.

Sezinlemiştir ki odur ayrılık.

And he will conclude that it was (the Time) of Parting;