← ZUHRUF 43:14 →

Ve şüphe yok ki biz, Rabbimize döneceğiz deyin diye.

Ve şüphe yok ki biz, Rabbimize döneceğiz deyin diye, tüm binitleri sizin emrinize vermiştir.

Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz (demelisiniz).

"Doğrusu biz (sürekli dönüşerek) Rabbimize ereceğiz!"

Ve biz elbette Rabbimize döneceğiz.’

Ve biz elbette, Rabbimiz’e çevrilip-döneceğiz."

Ve Muhakkak biz, dönüb Rabbimize varacağız."

“Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz.”

(12-14) Her sinif varligi yaratan O’dur. Gemiler ve hayvanlardan binesiniz diye size binekler var etmistir. Butun bunlar; uzerlerine oturunca Rabbinizin nimetini anarak «Bunlari buyrugumuza veren ne yucedir; zaten bizim takatimiz bunlara yetmezdi; suphesiz Rabbimize dnecegiz» demeniz icindir.

Ve elbette biz, dönüp dolaşıp Rabbımıza döneceğiz.

(12-14) Ve O bütün çiftleri yaratandır. Üzerlerine binesiniz, sonra da Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve “Bunu hizmetimize veren Allah`ın şanı yücedir. Bunlara bizim gücümüz yetmezdi. Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz” diyesiniz diye sizin için bindiğiniz gemileri ve hayvanları yaratandır.

(12-14) O, bütün çiftleri yaratan, üzerlerine kurulasınız, sonra da, kurulduğunuzda, Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve "Bunu hizmetimize veren Allah’ın şanı yücedir. Bunlara bizim gücümüz yetmezdi. Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz" diyesiniz diye sizin için bindiğiniz gemileri ve hayvanları yaratandır.

Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz (demelisiniz).

"Ve biz, sonunda Efendimize döneceğiz."

«Gerçekten biz Rabbimize döneceğiz.»

Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz deyin.

Ve biz elbette, rabbimize çevrilip döneceğiz (lemünkalibun).

"Ve esasen biz, elbette Rabbimize çevrilipdöneceğiz."

(13-14) Tâki sırtlarında karaar kılasınız, sonra üzerlerine yerleşince (kalblerinizle) Rabbinizin ni’metini iyice düşünesiniz ve (dilinizle de) «Bunları bize râmeden Allahın şânı ne yücedir, münezzehdir. Yoksa biz bunlara güc yetiremezdik. Biz herhalde, ancak Rabbimize dönüb gidicileriz», diyesiniz.

(13-14) Tâ ki, onların sırtlarına kurulasınız; sonra üzerlerine yerleştiğiniz zaman, Rabbinizin ni`metini anarak `Münezzehtir O (Allah) ki, bunu bize itâatkâr kıldı; yoksa (biz)buna güç yetirici kimseler değildik; çünki şübhesiz biz, gerçekten Rabbimize dönecek olanlarız` diyesiniz.

Ve biz, şüphesiz Rabbımıza döneceğiz.

"Hiç şüphe yok ki, Rabbimize kesinlikle döneceğiz" demeniz için.

Muhakkak ki biz, Rabbimize mutlaka dönecek olanlarız.

"Ve biz elbette Rabbimize dönücüleriz (demeniz içindir)."

o halde biz mutlaka O’na döneceğiz!" diyesiniz.

Nihayet şu kesin ki biz, elbet Rabbimize döneceğiz!"

(14-15) «Ve şüphe yok ki, biz Rabbimize elbette dönüp gidicileriz.» Öyle iken onun için kullarından bir cüz isnat ettiler. Şüphe yok ki, (bu gibi bir) insan elbette apaçık bir küfürbazdır.

"Biz şüphesiz ki Rabbimize döneceğiz. "

"Ve biz elbette Rabbimize dönücüleriz (demeniz içindir)."

Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz deyin.

(13-14) Ta ki onların üstüne binerken Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve şöyle diyesiniz "Bunları bizim hizmetimize veren Allah yüceler yücesidir, her türlü eksiklikten münezzehtir. O lütfetmeseydi biz buna güç yetiremezdik. Muhakkak ki biz sonunda Rabbimize döneceğiz."

"Biz elbette Rabbimize döneceğiz."

(13-14) Onların sırtlarına bitip oturmanız, sonra da Rabbiniz’in nimetlerini hatırlamanız, onlara yerleştikten sonra da -Bunu, hizmetimize veren Allah ne yücedir. Yoksa buna bizim gücümüz yetmezdi ve biz elbette Rabbimiz’e döneceğiz demeniz için..

Ve biz elbette, Rabbimize çevrilip döneceğiz.

"Ve gerçekten biz, halden hale geçerek Rabbimize mutlaka döneceğiz."

"And to our Lord, surely, must we turn back!"