← ABESE 80:6 →

Artık sen onun üstüne düştükçe düşüyorsun.

sen bütün ilgiyi onlara gösterip onların üstüne düştükçe düşüyorsun.

Sen ona yöneliyorsun,

Sen ona ilgi gösteriyorsun!

Sen ona yakın ilgi gösteriyorsun.

İşte sen, onda ’yankı uyandırmaya’ çalışıyorsun.

Sen, ona dönüb sözüne kulak veriyorsun.

(1-10) Kendisine âmâ geldi diye yüzünü ekşitti ve döndü. Sen nereden bileceksin, belki o arınacaktı? Yahut, öğüt dinleyecek de öğüt kendisine yarayacaktı. Kendisini yeterli görüp tenezzül etmeyene gelince; sen ona yöneliyorsun. Onun arınmamasından sen sorumlu değilsin. Fakat koşarak sana gelen, saygı duyarak gelmişken, sen onunla ilgilenmiyorsun.

(5-6) Ama sen, kendisini ogutten mustagni goren kimseyi karsina alip ilgileniyorsun.

(5-6) Ama öğüt almaya ihtiyaç duymayanı ise, sen ona yönelip ilgi duyuyorsun.

(5-7) Kendisini zengin görüp tenezzül etmeyene gelince; sen, ona dönüp sözüne kulak veriyorsun. Oysa onun arınmaktan geri kalmasının sorumlusu sen değilsin.

Sen, ona yöneliyorsun.

(5-7) Kendini (sana) muhtaç görmeyene gelince, sen ona yöneliyorsun. Oysa ki onun temizlenip arınmasından sen sorumlu değilsin.

Sen ona yöneliyorsun.

Sen ona yöneliyorsun.

Sen onunla ilgileniyorsun!

İşte sen, onda ’yankı uyandırmaya’ çalışıyorsun.

Sen onunla ilgilendin.

İşte sen onu karşına alıyor (ona yöneliyor) sun.

(5-6) (Servetinin gurûruyla) kendisini (îmâna) muhtaç görmeyen kimseye gelince, işte sen (îmâna gelir de İslâma kuvvet verir mi diye) ona yöneliyorsun!

İşte sen, onu karşına alıyorsun.

Ancak sen yalnızca ona yöneliyorsun.

Oysa sen, ona yöneliyorsun.

Sen ona yönelip ilgilenirsin.

sen bütün ilgiyi ona gösterdin,

Sen bütün ilgini ona yönelttin;

(5-6) Amma istiğnada bulunan kimseye gelince. İmdi sen ona teveccüh ediyorsun.

İşte sen ona yöneliyorsun.

Sen onun tasasını çekiyorsun/onun için endişeye kapılıyorsun.

Sen onunla ilgileniyorsun!

(5-6) Ama irşada ihtiyaç duymayana ise, ona dönüp itibar ediyorsun.

Sen ona yöneliyorsun.

Sen, yöneliyorsun ona..

İşte sen, onda ’yankı uyandırmaya’ çalışıyorsun.

Ki sen ona yöneliyorsun;

To him dost thou attend;