← ADIYAT 100:2 →

Tırnaklarıyle bastıkça taştan kıvılcım saçanlara.

hareket halindeyken kıvılcım saçanlara,

(Nallarıyla) çakarak kıvılcım saçanlara,

(Koşuşurken hırsından, öfkesinden) çakıp ateş çıkaranlara,

(Tırnaklarıyla) ateş çıkaranlara,

(Tırnaklarıyla) Ateş saçanlara,

O tırnaklarıyla ateş çakanlara,

İçindeki kin ateşini etrafındakilere püskürenlere,

And olsun kivilcimlar sacanlara;

Koşarken kıvılcım saçanlara,

(1-5) Soluk soluğa süratle koşan, (koşarken ayaklarını) vurarak tırnaklarıyla kıvılcımlar saçan, sabah erkenden baskın yapan ve orada tozu dumana katarak düşman topluluğunun içine dalan atlara andolsun ki,

(1-6) Soluk soluğa süratle koşan, (koşarken ayaklarını) vurarak ateş çıkaran, sabah erkenden baskın yapan, orada tozu dumana katan ve düşman topluluğunun ortasına dalan atlara andolsun ki, insan gerçekten Rabbine karşı pek nankördür.

(1-8) Harıl harıl koşanlara, (nallarıyla) çakarak kıvılcım saçanlara, (ansızın) sabah baskını yapanlara, orada tozu dumana katanlara, derken orada bir topluluğun ta ortasına girenlere yemin ederim ki insan, Rabbine karşı pek nankördür. Şüphesiz buna kendisi de şahittir ve o, mal sevgisine de aşırı derecede düşkündür.

Ateş saçarak gidenlere,

(Tırnaklarıyla yerden) ateş çıkaranlara,

Andolsun kıvılcımlar saçanlara,

(Tırnaklarıyla) Ateş saçanlara,

Kıvılcım saçanlara,

o (tırnaklarıyle) çakarak ateş çıkaran (on) lara,

Öyle (koşarken) çakarak ateş çıkaranlara!

Ve kıvılcımlar saçanlara,

Sonra koşarken kıvılcımlar çıkartanlara.

Sonra hızla çarparak kıvılcım saçanlara.

(Tırnaklarıyla) Ateş saçanlara.

ateş saçan kıvılcımlar,

ve (içindeki) öfke ateşiyle etrafı tutuşturanlara.

(1-2) Andolsun o hızlı hızlı koşanlara. Sonra o çarparak ateş saçanlara.

Kıvılcımlar saçanlara!

Kıvılcım saçanlara,

Andolsun kıvılcımlar saçanlara,

Koşarken tırnaklarıyla kıvılcımlar saçan,

(Tırnaklariyle yerden) Ateş çıkaranlara,

(Koşarken) kıvılcım saçanlara ..

(Tırnaklarıyla) Ateş saçanlara,

Çakıp çakıp ateş çıkaranlara,

And strike sparks of fire,