ا ف ل kökü Kur'an'da 4 defa geçmektedir.

AYETLER

EN'ÂM
6:76

أَفَلَ

efele

(yıldız) batınca

Gece, üstünü örtüp bürüyünce bir yıldız görmüş ve demişti ki "Bu benim Rabbimdir." Fakat (yıldız) kayboluverince "Ben kaybolup-gidenleri sevmem" demişti.

EN'ÂM
6:76

الْافِلِينَ

l-āfilīne

batanları

Gece, üstünü örtüp bürüyünce bir yıldız görmüş ve demişti ki "Bu benim Rabbimdir." Fakat (yıldız) kayboluverince "Ben kaybolup-gidenleri sevmem" demişti.

EN'ÂM
6:77

أَفَلَ

efele

(o da) batınca

Ardından Ay’ı, (etrafa aydınlık saçarak) doğar görünce "Bu benim Rabbim" demiş, fakat o da kayboluverince "Andolsun" demişti, "Eğer Rabbim beni doğru yola erdirmezse gerçekten sapmışlar topluluğundan olurum."

EN'ÂM
6:78

أَفَلَتْ

efelet

(O da) batınca

Sonra Güneş’i (etrafa ışıklar saçarak) doğar görünce "İşte bu benim Rabbim, bu en büyük" demişti. Ama o da kayboluverince, kavmine demişti ki "Ey kavmim, doğrusu ben sizin şirk koşmakta olduklarınızdan uzağım."