← KASAS 28:30 →

Oraya gelince kutlu yerde bulunan vâdînin sağ tarafındaki ağaçtan kendisine nidâ edildi Ey Mûsâ, şüphe yok ki ben, âlemlerin Rabbi Allah’ım.

"Ey Musa! Benim, ben. Alemlerin Rabbi olan Allah!" diye seslenildi.

Oraya gelince, o mübarek yerdeki vâdinin sağ kıyısından, (oradaki) ağaç tarafından kendisine şöyle seslenildi Ey Musa! Bil ki ben, bütün âlemlerin Rabbi olan Allah’ım.

Oraya geldiğinde, o mübarek yerde Eymen Vadisi’nin kıyısından, o ağaçtan "Yâ Musa! Kesinlikle ben Allâh’ım âlemlerin Rabbi olan!" diye nida edildi.

’Ey Musa! Şüphesiz alemlerin Rabbi olan Allah benim.

Derken oraya geldiğinde, o kutlu yerdeki vadinin sağ yanında olan bir ağaçtan "Ey Musa, Alemlerin Rabbi olan Allah Benim;" diye seslenildi.

Nihayet oraya varınca, bereketli yerdeki vadinin sağ kıyısından, ağaç tarafından şöyle nida edildi (çağrıldı) "- Ey Mûsa! Gerçekten ben, alemlerin Rabbi olan Allah’ım.

“Ey Mûsâ! Bil ki ben, bütün âlemlerin Rabbi olan Allah`ım.”

Oraya gelince, kutlu yerdeki vadinin sag yanindaki agac cihetinden «Ey Musa! suphesiz Ben alemlerin Rabbi olan Allah’im» diye seslenildi.

Ateşe doğru gelince, mübarek bölgedeki vadinin sağ tarafında yer alan ağaçtan «Ya Musâ ! Şüphen olmasın ki ben âlemlerin Rabbı Allah’ım» diye seslenildi.

(Musa) ateşin yanına varınca, o mübarek yerdeki vadinin sağ yanında bulunan bir ağaçtan şöyle seslenildi “Ey Musa! Şüphesiz ben, evet, ben âlemlerin Rabbi olan Allah`ım!”

Mûsâ, ateşin yanına gelince, o mübarek yerdeki vadinin sağ tarafındaki ağaçtan şöyle seslenildi "Ey Mûsâ! Şüphesiz ben, evet, ben âlemlerin Rabbi olan Allah’ım."

Oraya gelince, o mübarek yerdeki vâdinin sağ kıyısından, (oradaki) ağaç tarafından kendisine şöyle seslenildi Ey Musa! Bil ki ben, bütün âlemlerin Rabbi olan Allah’ım.

Oraya varınca (yanan) ağacın bulunduğu sınırlanmış bölgede, sağ yamacın kenarından kendisine seslenildi "Musa, Ben evrenlerin Rabbi ALLAH’ım."

Oraya gelince, o mübarek yerdeki vâdinin sağ kıyısından, (oradaki) ağaç tarafından kendisine şöyle seslenildi «Ey Musa! Bil ki ben, bütün âlemlerin Rabbi olan Allah’ım.»

Oraya gelince, o mübarek yerdeki vadinin sağ kıyısındaki, ağaçtan kendisine şöyle seslenildi «Ey Musa, muhakkak ki alemlerin Rabb’i olan Allah benim ben!»

Derken oraya geldiğinde, o kutlu yerdeki vadinin sağ yanında olan bir ağaçtan "Ey Musa, Alemlerin rabbi olan Tanrı benim" diye seslenildi.

Oraya gelince, o mübarek yerdeki vâdinin sağ kıyısından, (oradaki) ağaç tarafından kendisine şöyle seslenildi Ey Musa! Bil ki ben, bütün âlemlerin Rabbi olan Allah’ım.

(30-31) Derken oraya gelince feyizli (ve mümtaz) bir yerdeki vâdînin sağ kıyısından, ağacdan «Yâ Musa, aalemlerin Rabbi olan Allah ben im ben» diye. Ve «asaanı (yere) bırak» diye nida olundu. Şimdi (Musa) onu bir yılan gibi deprenir görünce arkasını dönüb uzaklaşdı, geri dönmedi. «Yâ Musa, beri gel, korkma. Çünkü sen emniyyetde olanlardansın».

Sonunda oraya gelince, o mübârek yerdeki vâdinin sağ kıyısındaki ağaç(cihetin)den (kendisine) şöyle seslenildi `Ey Mûsâ! Şübhesiz ki ben, gerçekten âlemlerin Rabbi olan Allah`ım!`

Oraya geldiğinde, feyizli yerdeki vadinin sağ yanındaki ağaçtan Ey Musa; şüphesiz Ben, alemlerin Rabbı olan Allah’ım.

Musa ateşin yanına geldiğinde, vadinin sağ kenar tarafındaki sık ağaçlardan oluşan bir yerden "Ey Musa! Ben âlemlerin Rabbi Allah’ım. "

Böylece oraya geldiği zaman vadinin sağ tarafından, mübarek yerdeki ağaçtan nida edildi "Ey Musa! Muhakkak ki Ben, âlemlerin Rabbi Allah’ım."

Derken oraya geldiğinde, o bereketli yerdeki vâdinin sağ yanında olan bir ağaçtan, "Ey Musa! Âlemlerin Rabbi olan Allah benim!" diye seslenildi.

Fakat oraya yaklaşınca, o kutlu yerde, vadinin sağ yamacındaki (yanan) ağaç yönünden kendisine "Ey Musa, Benim Ben, Allah Alemlerin Rabbi!" diye seslendi.

Fakat oraya varınca, o bereketli mevkide, vadinin sağ yamacındaki ağaç (yönü)nden kendisine "Ey Musa! Benim... Ben, Alemlerin Rabbi olan Allah!" diye seslenildi.

Vaktâ ki ona vardı, o mübarek kıt’adaki vadinin sağ tarafından ağaçtan nidâ olundu ki, «Ya Mûsa! Şüphe yok ki, âlemlerin Rabbi olan Allah Ben’im, Ben.»

Oraya gelince, o mübarek yerdeki vâdinin sağ kıyısındaki ağaçtan ona şöyle seslenildi "Ey Musa! Şüphesiz ben âlemlerin Rabbi olan Allah’ım!"

Oraya gelince mübarek yerdeki, vadinin sağ yanında olan ağaç istikametinden seslenildi "Ey Musa! Şüphesiz Ben âlemlerin Rabbi Allah’ım!

«Ey Musa, muhakkak ki alemlerin Rabb’i olan Allah benim ben!»

Oraya varınca kutlu mekândaki vâdinin sağ tarafında bulunan ağaçtan şöyle nida edildi "Ey Mûsa! Rabbülâlemin olan Allah Ben’im."

Oraya gelince o mübârek yerdeki vadinin sağ kıyısındaki ağaçtan kendisine şöyle seslenildi "Ey Mûsâ, âlemlerin Rabbi Allâh benim, ben!"

(30-31) Musa oraya vardığında, mübarek beldede, vadinin sağ tarafından bir ağaçtan -Ey Musa! Ben, Alemlerin Rabbi olan Allah’ım! "Değneğini yere at", diye ses geldi. Değneğin bir yılan gibi hareket ettiğini görünce arkasına bakmadan dönüp kaçtı. -Ey Musa, gel, korkma, sen güven içindesin.

Derken oraya geldiğinde, o kutlu yerdeki vadinin sağ yanında olan bir ağaçtan «Ey Musa, Alemlerin Rabbi olan Allah benim;» diye seslenildi.

Oraya vardığında o bereketli toprak parçasındaki vadinin sağ tarafından, bir ağaçtan şöyle seslenildi "Ey Mûsa! Âlemlerin Rabbi Allah benim, ben!"

But when he came to the (fire), a voice was heard from the right bank of the valley, from a tree in hallowed ground "O Moses! Verily I am Allah, the Lord of the Worlds....