| Süleyman Ateş | |
|---|---|
|
1. Ebu Leheb’in iki eli kurusun (yok olsun o); zaten yok oldu ya. |
تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ Tebbet yeda ebiy lehebiv ve tebb |
|
2. Ne malı, ne de kazandığı onu (Allâh’ın kahrından) kurtaramadı. |
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ Ma ağna ’anhü malühu ve ma keseb |
|
سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ Seyasla naran zate leheb |
|
|
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ Vemraetüh hammaletel hatab |
|
|
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ Fi cidiha hablüm mim mesed |