Harun Yıldırım 

1. (12) (Ey Resulüm!) De ki "Cinlerden bir topluluğun (Kur’an’ı) dinleyip şöyle dedikleri bana vahyedildi ‘Şüphesiz biz doğru yola ileten hayranlık verici bir Kur’an dinledik de ona inandık. Artık, Rabbimize hiç kimseyi asla ortak koşmayacağız.’"

2. "Doğruya götürüyor. Bu yüzden ona iman ettik. Bundan böyle Rabbimize hiçbir kimseyi şirk koşmayacağız."

3. "Doğrusu Rabbimizin şanı çok yücedir. O, ne bir eş edinmiştir, ne de evlat."

4. "Doğrusu bizim beyinsizimiz Allah’a karşı asılsız şeyler söylüyormuş."

5. "Oysa biz, insanların ve cinlerin Allah’a karşı asla yalan söylemeyeceklerini düşünmüştük."

6. "Bir gerçek de şu ki İnsanlardan bazı kimseler cinlerden bazı kimselere sığınırlardı da onların azgınlıklarını artırırlardı."

7. "Ve onlar, sizin de düşündüğünüz gibi Allah’ın hiç kimseyi kesin olarak diriltmeyeceğini düşünmüşlerdi."

8. "Doğrusu biz göğü yokladık; fakat onu güçlü koruyucular ve alevli ateşlerle kaplı bulduk."

9. "Oysa gerçekte biz, dinlemek için onun oturma yerlerinde otururduk. Ama şimdi kim dinleyecek olsa, gözetleyen alevli bir ateş bulur."

10. "Doğrusu bilmiyoruz; yeryüzünde olanlara bir kötülük mü istendi, yoksa Rableri kendileri için onlarla bir hayır mı diledi?"

11. "Gerçek şu ki, bizden salih olanlar vardı, başkaları da. Biz türlü türlü yollarda olmuştuk."

12. "Şimdi düşünüyoruz ki, Allah’ı yeryüzünde asla aciz bırakamayacağız, kaçmak suretiyle de O’nu hiç bir şekilde aciz bırakamayacağız."

13. "Gerçekten biz hidayeti işittiğimizde ona iman ettik. Artık kim Rabbine iman ederse o, eksiltilmesinden de kendisine zulmedilmesinden de korkmaz."

14. "Ve elbette bizden müslüman da vardır, zulmedenler de. Müslümanlar, onlar doğruyu arayanlardır."

15. "Zulmedenler de cehenneme odun olmuşlardır."

16. Eğer o yol üzere dosdoğru gitselerdi elbette onlara bol bol su içirirdik,

17. Onları bu konuda deneyelim diye... Kim Rabbinin öğütünden yüz çevirirse onu zorlu bir azaba sokar.

18. Şüphesiz mescidler Allah’a aittir. Öyleyse Allah ile beraber kimseye dua etmeyin.

19. Şu da bir gerçek ki, Allah’ın kulu O’na ibadet etmek için kalktığı zaman neredeyse ona karşı birleşeceklerdi.

20. De ki "Ben ancak Rabbime dua ederim. Hiç kimseyi O’na şirk koşmam."

21. De ki "Şüphesiz ben, size ne bir zarar ne de bir iyilik imkanına sahip değilim."

22. De ki "Gerçek şu ki beni Allah’tan hiç kimse asla kurtaramaz ve O’nun dışında asla bir sığınak da bulamam."

23. "Allah’tan bir tebliğ ve O’nun mesajları hariç... Kim Allah’a ve Rasul’üne isyan ederse; hiç şüphesiz onun için cehennem ateşi vardır, orada ebediyyen kalacaklardır."

24. Nihayet tehdit olundukları şeyi gördükleri zaman, kimin yardımcılarının daha zayıf ve sayıca daha az olduğunu bileceklerdir.

25. De ki "Tehdit olunduğunuz şey yakın mıdır, yoksa Rabbim ona uzun bir zaman mı tayin etmiştir, bilmiyorum."

26. O, gaybı bilendir. Gaybını kimseye açmaz.

27. Rasulleri içinde razı olduğu müstesna. Çünkü O, bunun önüne ve arkasına izleyiciler dizer.

28. Öyle ki onların, Rablerinden gelen risaleti tebliğ ettiklerini bilsin. O, onların yanında olan herşeyi kuşatmıştır ve herşeyi sayı olarak da tesbit etmiştir.