Sadık Türkmen 

1. De ki "Bana vahyolundu ki; cinlerden (görmediğiniz varlıklardan) bir topluluk dinlediler ve sonra ‘Doğrusu, bizi hayrete düşüren bir Kur’an işittik’ dediler."

2. "o, doğruya iletiyor, biz de ona iman ettik. Rabbimize hiç kimseyi ortak koşmayacağız.

3. Muhakkak ki, Rabbimizin şanı çok yücedir. O, eş ve çocuk edinmemiştir.

4. Meğerse bizim sefih (İblis), Allah hakkında saçma sapan şeyler söylüyormuş.

5. "Biz tanıdığımız (ins) ve tanımadığımız yabancı (cinlerin) kimselerin Allah adına, kesinlikle yalan söylemeyeceklerini zannediyorduk. "

6. Gerçek şu ki; insanlardan birtakım adamlar, cinlerden (görmedikleri varlıklardan) birtakım adamlara, sığınır gibi yapıyorlar da onların kibir ve azgınlıkları artıyordu.

7. Onlar da, sizin sandığınız gibi; Allah’ın hiç kimseyi diriltmeyeceğini sanmışlardı.

8. Doğrusu biz göğe dokunmak istedik de onu sert bekçilerle ve alevlerle dolu bulduk.

9. Oysa, biz onun dinlemeye mahsus yerlerinde otururduk. Ancak, şimdi kim dinleyecek olsa, kendisini gözetleyip izleyen bir alev bulur.

10. Doğrusu biz bilmiyoruz; bununla yeryüzündeki kimselere bir şer mi istenildi, yoksa; Rableri kendileri için doğruya ulaştıran bir hayır mı diledi?

11. Şüphesiz bizden salihler de var, bundan aşağı olanlar da var. Biz çeşit çeşit tarikatlara/yollara ayrılmışız.

12. Doğrusu biz, yeryüzünde Allah’ı âciz bırakamayacağımızı anladık. Ve kaçsak da O’ndan asla kurtulamayacağımızı anladık.

13. Hidayeti işitince O’na iman ettik. Kim Rabbine iman ederse, (hak ettiği konuda) eksik verilmesinden ve zillete düşmekten korkmaz artık.

14. Doğrusu bizler; bizden teslim olanlar da var, sapıtıp zulmedenler de var. Kim teslim olursa işte onlar, doğru yolu araştırarak (Allah’a) yönelmiş olanlardır.

15. Sapıtıp zulmedenlere gelince, onlar cehenneme odun oldular."

16. "eğer onlar, doğru yol üzerinde şaşmadan gidecek olurlarsa, elbette onlara bol su/rızık vereceğiz".

17. Ki onlara, bununla yaptıklarının karşılığını veriyoruz! Kim Rabbinin hatırlatmasından yüz çevirirse, onu gittikçe artan çetin bir azaba uğratır.

18. Şüphesiz mescitler Allah içindir. O halde, Allah ile birlikte başka birisine yalvarmayın/dua etmeyin.

19. Allah’ın kulu O’na ibadet/dua etmek için ne zaman kalksa; neredeyse hep birlikte etrafını sararak üzerine çullanacaklardı!

20. De ki "Ben ancak Rabbime dua ederim. Hiç kimseyi O’na şirk koşmam."

21. De ki "Doğrusu ben size bir zarar ve bir fayda verme gücüne sahip değilim."

22. De ki "(Eğer ben hak yoldan saparsam) hiç kimse beni Allah’(ın azabın)dan kurtaramaz ve O’ndan başka bir sığınak da asla bulamam."

23. (benim görevim) Allah’tan gelen vahyi (Kur’an’ı) ve O’nun mesajlarını (sizlere) iletmektir/ulaştırmaktır". Kim Allah’a ve elçisine isyan ederse ona muhakkak ki, içinde sonsuz olarak kalacakları cehennem ateşi vardır.

24. Sonunda vadolundukları şeyi gördükleri zaman, yardımcısı en zayıf ve sayıca en az olanın kim olduğunu yakında bilecekler!

25. De ki "Size vadolunan şey (kıyamet) yakın mıdır? Yoksa Rabbim onu uzun süreli mi kılmıştır? Ben bilemem!"

26. O gaybı bilendir, hiç kimseye gaybını açıklamaz.

27. Ancak seçtiği elçiden razı olması müstesna! Çünkü O (Allah), onların/elçilerin önünü ve arkasını gözetlemek için gözcüler gönderir.

28. Ki böylece onların; Rablerinin mesajlarını iletmiş olduklarını açığa çıkarsın. O, onların yaptıklarını kuşatmış ve herşeyi inceden inceye hesaplamıştır.