| Gültekin Onan | |
|---|---|
|
الْقَارِعَةُ El kariah |
|
|
مَا الْقَارِعَةُ Mel kariah |
|
|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ Ve ma edrake mel kariah |
|
|
4. İnsanların, ’her yana dağılmış’ pervaneler gibi olacakları gün |
يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ Yevme yekunün nasü kelferaşil mebsus |
|
5. Ve dağların ’etrafa saçılmış’ renkli yünler gibi olacakları (gün), |
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ Ve tekunül cibalü kelıhnil menfuş |
|
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ Fe emma men sekulet mevazınüh |
|
|
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ Fe hüve fi ıyşetir radıyeh |
|
|
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ Ve emma men haffet mevazınüh |
|
|
9. Artık onun da anası (ümmühü) (barınağı, son durağı) ’haviye’dir (uçurum). |
فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ Fe ümmühu havıyeh |
|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ Ve ma edrake mahiyeh. |
|
|
نَارٌ حَامِيَةٌ Narun hamiyeh |