Seyyid Kutub 

1. Milletine can yakıcı bir azab gelmezden önce onları uyar diye Nuh’u milletine peygamber olarak gönderdik.

2. «Ey milletim! Şüphesiz ben, size gönderilmiş apaçık bir uyarıcıyım.»

3. Allah’a kulluk edin; ondan sakının ve bana itaat edin.

4. Ki Allah günahlarınızı size bağışlasın ve sizi belli bir süreye kadar ertelesin; doğrusu Allah’ın belirttiği süre gelince geri bırakılmaz; keşki bilseniz.

5. «Rabbim! Doğrusu ben, milletimi gece gündüz çağırdım.»

6. Fakat benim çağırmam, sadece benden uzaklıklarını artırdı.»

7. Doğrusu ben senin onları bağışlaman için kendilerini her çağrışımda, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler, büyüklendikçe büyüklendiler.

8. Sonra, doğrusu ben onları açıkça çağırdım.

9. Sonra onlara açıktan açığa, gizliden gizliye de söyledim.

10. «Rabbiniz’den bağışlanma dileyin; doğrusu O, çok bağışlayandır..

11. Size gökten bol bol yağmur indirsin.»

12. Sizi, mallar ve oğullarla desteklesin; sizin için bahçeler var etsin, ırmaklar akıtsın.

13. Ne oluyorsunuz ki Allah’a büyüklüğü yakıştıramıyorsunuz.

14. Oysa sizi merhalelerden geçirerek O yaratmıştır.

15. Allah’ın, göğü yedi kat üzerine nasıl yarattığını görmez misiniz?

16. Aralarında Ay’a aydınlık vermiş ve güneşin ışık saçmasını sağlamıştır.

17. Allah sizi yerden bitirir gibi yetiştirmiştir.

18. Sonra sizi oraya döndürür ve yine oradan çıkarır.

19. (19-20) Yeryüzünde dolaşabilmeniz, orada yollar ve geniş geçitlerden geçebilmeniz için, onu size yayan O’dur.

20. (19-20) Yeryüzünde dolaşabilmeniz, orada yollar ve geniş geçitlerden geçebilmeniz için, onu size yayan O’dur.

21. «Rabbim doğrusu bunlar bana isyan ettiler. Ve malı, çocuğu kendisine sadece zarar getiren kimseye uydular.»

22. Birbirinden büyük düzenler kurdular.

23. İnsanlara ’sakın tanrılarınızı bırakmayın, Ved, Suva, Yağus, Yeuk ve Nesr putlarından asla vazgeçmeyin’ dediler.

24. Böylece birçoğunu saptırdılar; Rabbim! Sen bu zalimlerin sadece şaşkınlığını arttır.

25. Onlar, günahları yüzünden suda boğuldular; ateşe sokuldular, kendilerine Allah’tan başka yardımcı bulamadılar.

26. "Ey Rabbim!" diye yakardı. "Yeryüzünde senden gelen gerçekleri örtbas edenlerden bir tek kişi bile bırakma.

27. Doğrusu sen onları bırakırsan kullarını saptırırlar, sadece ahlâksız ve çok inkarcıdan başkasını doğurup yetiştirmezler.

28. "Ey Rabbim! Beni, anne babamı, evime inanmış olarak gireni, inanan erkek ve kadınları bağışla. Bu zâlimlerin de helâklerinden başka bir şeyini arttırma!"[682]