| Tefhim-ul Kur'an | |
|---|---|
|
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا Veşşemsi ve duhaha. |
|
|
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا Velkameri iza telaha. |
|
|
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا Vennehari iza cellaha. |
|
|
وَالَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا Velleyli iza yağşaha. |
|
|
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا Vessmai ve ma benaha. |
|
|
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا Vel’ardı ve ma tahaha. |
|
|
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا Ve nefsin ve ma sevvaha. |
|
|
8. Sonra ona fücurunu (sınır tanımaz günah ve kötülüğünü) ve ondan sakınmayı ilham edene (andolsun). |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا Feelhemeha fücureha ve takvaha. |
|
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا Kad efleha men zekkaha. |
|
|
10. Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp saran da elbette yıkıma uğramıştır. |
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا Ve kad habe men dessaha. |
|
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا Kezzebet semudü bitağvaha. |
|
|
إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا İzinbe’ase eşkaha. |
|
|
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا Fekale lehüm resulullahi nakatallahi ve sukyaha. |
|
|
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا Fekezzebuhü fe’akaruha fedemdeme ’aleyhim rabbühüm bizenbihim fesevvaha. |
|
|
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا Ve la yehafi ’ukbaha. |