| İbn-i Kesir | |
|---|---|
|
وَالَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ Velleyli iza yağşa. |
|
|
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ Vennehari iza tecella. |
|
|
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ Ve ma halekazzekere vel’ünsa. |
|
|
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ İnne sa’yeküm leşetta. |
|
|
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ Feemma men a’ta vetteka. |
|
|
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ Ve saddeka bilhusna. |
|
|
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ Fesenüyessirühu lilyüsra. |
|
|
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ Ve emma men bahıle vestağna. |
|
|
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ Ve kezzebe bilhusna. |
|
|
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ Fesenüyessirühu lil’usra. |
|
|
11. Halbuki düştüğü zaman, malı o kimseye asla fayda vermez. |
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ Ve ma yuğniy ’anhü malühu iza teredda. |
|
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ İnne ’aleyna lelhüda. |
|
|
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ Ve inne lena lel’ahırete vel’ula. |
|
|
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ Feenzertüküm naren telezza. |
|
|
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى La yaslaha illel’eşka |
|
|
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ Elleziy kezzebe ve tevella. |
|
|
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى Ve seyücennebühel’etka. |
|
|
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ Elleziy yü’tiy malehu yetezekka. |
|
|
19. O’nun nezdinde, bir kimsenin karşılık olarak verilecek hiç bir nimeti yoktur. |
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ Ve ma liehadin ’ındehu min nı’metin tücza. |
|
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ İllebtiğae vechi rabbihil’a’la. |
|
|
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ Ve lesevfe yerda. |