Tefhim-ul Kur'an 

1. Güneş, köreltildiği zaman,

2. Yıldızlar, bulanıklaşıp döküldüğü zaman,

3. Dağlar, yürütüldüğü zaman,

4. Gebe develer, kendi başına terkedildiği zaman,

5. Vahşi hayvanlar, bir araya toplandığı zaman,

6. Denizler, tutuşturulduğu zaman,

7. O zaman ki nefisler çiftleşir.

8. Ve ’diri olarak toprağa gömülen kızcağıza’ sorulduğu zaman

9. «Hangi suçtan dolayı öldürüldü?»

10. Sahifeler (amel defterleri) açıldığı zaman,

11. Gök, sıyrılıp yüzüldüğü zaman

12. Cehennem ateşi çılgınca kızıştığı zaman,

13. Cennet de yakınlaştırıldığı zaman,

14. (Artık her) Nefis, neyi hazırladığını bilip öğrenmiştir.

15. Artık hayır; yemin ederim (gündüz) sinip (gece) dönen (gezegen)lere,

16. Bir akış içinde yerini alanlara;

17. Kararmağa ilk başladığı zaman, geceye andolsun,

18. Ve nefes almağa başladığı zaman, sabaha;

19. Hiç tartışmasız o (Kur’an), üstün onur sahibi olan bir elçinin gerçekten (Allah’tan getirdiği) sözüdür;

20. (Bu elçi,) Bir güç sahibidir; arşın sahibi katında şereflidir.

21. Ona itaat edilir, sonra güvenilirdi.

22. Sizin sahibiniz bir deli değildir.

23. Andolsun o (peygamber), onu apaçık bir ufukta görmüştür.

24. O, gayb (haberlerin)e karşı (söylediklerinden dolayı) suçlanamaz (ya da cimrilikte bulunup kıskançlık yapmaz).

25. O (Kur’an) da kovulmuş şeytanın sözü değildir.

26. Şu halde, siz nereye kaçıp gidiyorsunuz?

27. O (Kur’an), alemler için yalnızca bir zikirdir;

28. Sizden dosdoğru bir yön (istikamet) tutturmak isteyenler için.

29. Alemlerin Rabbi olan Allah, dilemedikçe siz dileyemezsiniz.