Ahmet Varol 

1. Alemler için uyarıcı olması üzere kuluna furkanı indiren (Allah) ne yücedir.

2. O ki, göklerde ve yerde ne varsa O’nundur; bir çocuk edinmemiştir; mülkünde ortağı yoktur; her şeyi yaratmış ve ona belli bir ölçüye göre düzen (şekil) vermiştir.

3. O’ndan başka, bir şey yaratamayan ve kendileri yaratılan, kendilerine bile bir zarar veya yarar sağlayamayan, öldürmeye de, yaşatmaya da, yeniden diriltmeye de güçleri olmayan ilahlar edindiler.

4. ’Bu (Kur’an), onun (Muhammed’in) uydurduğu bir düzmeceden başka bir şey değildir. Başka bir topluluk da bu konuda ona yardım etmiştir.’ Böylece onlar kesinlikle haksız ve yalan (bir söz) ortaya attılar.

5. ’(Bunlar) öncekilerin masallarıdır. O onları yazdırmıştır ve sabah akşam kendisine okunmaktadır.’

6. ’Onu göklerdeki ve yerdeki gizliliği bilen (Allah) indirdi. O çok bağışlayan, çok rahmet edendir.’

7. ’Bu Peygambere ne oluyor ki yemek yiyor çarşılarda dolaşıyor. Ona kendisiyle birlikte uyarıcı olacak bir melek indirilmeli değil miydi?

8. ’Siz ancak büyülenmiş bir adama uyuyorsunuz’ dediler.

9. Bak senin için nasıl örnekler verdiler de böylece saptılar. Onlar artık hiçbir yol bulamazlar.

10. O (Allah) pek yücedir ki, dilerse sana bundan daha hayırlısını, altından ırmaklar akan cennetler verir ve senin için köşkler var eder.

11. Hayır, onlar kıyamet saatini de yalanladılar. Kıyamet saatini yalanlayanlar için çılgın bir ateş hazırladık.

12. O onları uzak bir yerden görünce onlar onun öfkelenişini ve uğultusunu duyarlar.

13. Elleri boyunlarına bağlı olarak onun dar bir yerine atıldıkları zaman orada yokoluşu (ölümü) çağırırlar.

14. ’Bugün bir tek yokoluşu değil pek çok (kere) yokoluşu çağırın.’

15. ’Bu mu daha hayırlıdır yoksa takva sahiplerine vaadedilen sonsuzluk cenneti mi? Orası onlar için bir mükafat ve dönüş yeridir.’

16. Onlara orada istedikleri vardır ve (orada) ebedi kalırlar. Bu Rabbinin üzerine, (yerine getirilmesi) istenen bir vaaddir.

17. ’Siz mi şu kullarımı saptırdınız yoksa kendileri mi yoldan saptılar?’

18. ’Seni tenzih ederiz. Senden başka dostlar edinmemiz bize yaraşmaz. Ancak sen onları ve atalarını yararlandırdın, onlar da zikri unuttular ve böylece helake uğrayan bir topluluk oldular.’

19. Böylece sizi, söyledikleriniz konusunda kesinlikle yalanlamışlardır. Artık ne (azabı) geri çevirmeye ne de yardıma güç yetirebilirsiniz. Sizden kim zulmederse ona büyük bir azap tattırırız.

20. Senden önce gönderdiğimiz bütün peygamberler de muhakkak yemek yiyor çarşılarda dolaşıyorlardı. Sabrediyor musunuz diye sizin bazılarınızı bazılarınız için imtihan kıldık. Senin Rabbin görendir.

21. ’Bize meleklerin indirilmesi veya Rabbimizi görmemiz gerekmez miydi?’ Andolsun onlar kendi kendilerine büyüklenmiş ve büyük bir azgınlıkla haddi aşmışlardır.

22. ’(Müjde) size yasaktır yasak!’ derler.

23. Onların işlediği her ameli ele alıp savrulmuş toz haline getiririz.

24. O gün cennetlikler en iyi yerlerde oturacaklar, en güzel şekilde dinleneceklerdir.

25. O gün gök beyaz bulutlarla parçalanır ve melekler akın akın indirilirler.

26. O gün gerçek mülk Rahman’ındır ve o, kâfirler için oldukça zor bir gün olur.

27. ’Ah keşke Peygamberle birlikte bir yol edinmiş olsaydım.

28. Yazık bana! Keşke filancayı dost edinmeseydim!

29. Andolsun o beni, bana geldikten sonra zikirden (Kur’an’dan) saptırdı. Şeytan da insanı yalnız ve yardımsız bırakır.’

30. ’Ey Rabbim! Doğrusu kavmim şu Kur’an’ı terkedilmiş halde bıraktılar.’

31. Biz bu şekilde her peygamber için suçlulardan bir düşman var ettik. Doğru yola iletici ve yardımcı olarak Rabbin yeter.

32. ’Bu Kur’an ona bir kerede topluca indirilmeli değil miydi?’ Biz onunla senin kalbini sağlamlaştırmak için bu şekilde (ayet ayet indirdik) ve belli bir düzen üzere ağır ağır okuduk.

33. Sana her ne örnek getirseler mutlaka biz de (ona karşı) sana hakkı ve daha güzel açıklamayı getiririz.

34. O yüzüstü cehenneme sürülecek olanlar, işte onlar daha kötü yerde ve daha sapık yoldadırlar.

35. Andolsun biz Musa’ya kitabı verdik ve kardeşi Harun’u onun yanında yardımcı kıldık.

36. ’Ayetlerimizi yalanlayan topluluğa gidin’ dedik. Sonuçta onları temelli bir yıkıma uğrattık.

37. Nuh kavmi de peygamberleri yalanlayınca onları suda boğduk ve onları insanlar için bir ibret kıldık. Zalimler için acıklı bir azap hazırladık.

38. Ad’ı, Semud’u, Ress ahalisini ve bunların aralarında pek çok nesilleri de (helak ettik).

39. Her biri için örnekler verdik. (Öğüt almayınca da) hepsini kırıp geçirdik.

40. Andolsun onlar üzerine felaket yağmuru yağdırılan kasabaya uğramışlardı. Yine de onu görmüyorlar mıydı? Hayır onlar yeniden dirilişi ummuyorlardı.

41. ’Allah’ın Peygamber olarak gönderdiği bu mu?

42. Eğer biz onların üzerinde kararlılık göstermeseydik neredeyse bizi ilahlarımızdan saptıracaktı.’ Yakında azabı gördüklerinde kimin yolca daha sapık olduğunu bilecekler.

43. Arzularını kendine ilah edinmiş olanı gördün mü? Şimdi ona sen mi vekil olacaksın?

44. Yoksa sen onların çoğunun duyduklarını veya akıl ettiklerini mi sanıyorsun? Onlar ancak hayvanlar gibidirler belki yolca daha sapıktırlar.

45. Rabbinin gölgeyi nasıl uzattığını görmedin mi? İsteseydi onu durgun kılardı. Sonra güneşi onun üzerine delil kıldık.

46. Sonra onu azar azar kendimize çektik.

47. O, sizin için geceyi bir örtü, uykuyu bir dinlenme, gündüzü yayılıp çalışma (vakti) kılandır.

48. Rahmetinin öncesinde rüzgarları bir müjdeci olarak gönderen de O’dur. Biz gökten tertemiz su indirdik.

49. Onunla ölü bir beldeyi diriltelim ve yarattığımız hayvanlardan ve insanlardan bir çoğunu onunla sulayalım diye.

50. Andolsun ki öğüt alsınlar diye onu aralarında dağıttık. Ancak insanların çoğu nankörlükten başka bir şeye yanaşmadılar.

51. Eğer dileseydik her kasabaya bir uyarıcı gönderirdik.

52. Öyleyse inkarcılara boyun eğme ve onlara karşı onunla (Kur’an’la) büyük bir cihad ver.

53. İki denizi birbirine salan O’dur. Bu tatlı ve susuzluğu giderici, bu da tuzlu ve acıdır. O ikisinin arasına bir perde ve aşılamayan bir sınır koymuştur.

54. Sudan insanı yaratan ve onu bir soy ve hısımlık sahibi kılan O’dur. Senin Rabbin her şeye güç yetirendir.

55. Allah’ı bırakıp kendilerine yararı da zararı da olmayanlara kulluk ediyorlar. İnkarcı kişi Rabbine karşı (şeytana) yardımcıdır.

56. Biz seni ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.

57. ’Ben Rabbine yol edinmek isteyen (kimseler) dışında buna karşılık sizden bir ücret istemiyorum.

58. Hiç ölmeyen daima diri olan (Allah)’a güven ve O’nu övgüyle tesbih et. O’nun kullarının günahlarından haberdar olması yeter.

59. Gökleri, yeri ve bu ikisinin arasındakileri altı günde yaratan sonra Arş’a hükümran olan O’dur. O Rahman’dır. Bunu (bundan) haberdar olan birine sor.

60. ’Rahman da nedir? Senin bize emrettiğine secde eder miyiz?’ derler. (Bu) onların nefretlerini artırır.

61. Gökte burçlar vareden, orada bir kandil (güneş) ve aydınlatıcı bir ay yaratan (Allah) ne yücedir!

62. Öğüt almak veya şükretmek isteyen(ler) için gece ile gündüzü birbiri ardınca getiren de O’dur.

63. Rahman’ın kulları yeryüzünde alçak gönüllülükle yürürler ve bilgisizler kendilerine laf attıklarında ’selam’ derler.

64. Onlar gecelerini Rablerine secde ederek ve kıyama durarak geçirirler.

65. ’Ey Rabbimiz! Cehennem azabını bizden sav. Şüphesiz onun azabı devamlıdır’ derler.

66. ’Doğrusu orası çok kötü bir karargah ve çok kötü bir kalış yeridir’ (derler).

67. Onlar harcadıkları zaman ne israf ne de cimrilik ederler. (Harcamaları) bu ikisi arasında dengeli olur.

68. Onlar Allah’la beraber başka bir ilaha tapmaz, Allah’ın haram kıldığı canı haksız yere öldürmez ve zina etmezler. Kim bunları yaparsa cezayı bulur.

69. Kıyamet günü ona azap kat kat artırılır ve onun içinde aşağılanmış olarak sonsuza kadar kalır.

70. Ancak tevbe eden, iman edip salih amel işleyenler müstesna. İşte Allah onların kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allah bağışlayandır, rahmet edendir.

71. Kim tevbe eder ve salih amel işlerse şüphesiz o kabul görmüş olarak Allah’a döner.

72. Onlar yalancı şahitlik etmezler ve yararsız bir şeye rastladıklarında onurlu bir şekilde (yüz çevirip) geçerler.

73. Kendilerine Rablerinin ayetleri hatırlatıldığında onlara karşı kör ve sağır davranmazlar.

74. ’Ey Rabbimiz! Bize eşlerimizden ve soylarımızdan göz aydınlığı olacak kimseler ihsan et ve bizi takva sahiplerine önder kıl!’ derler.

75. İşte onlar sabretmelerine karşılık (cennetin en yüksek derecesinde) odalarla mükafatlandırılacak ve orada esenlik dileği ve selamla karşılanacaklardır.

76. Orada sonsuza kadar kalıcıdırlar. Orası ne güzel karargah ve ne güzel kalış yeridir.

77. ’Duanız olmasa Rabbim size bir değer vermez. Ancak yalanladınız; artık (sizin için azap) kaçınılmaz olacak.’