| Abdullah Parlıyan | |
|---|---|
|
وَالْفَجْرِ Vel fecri. |
|
|
وَلَيَالٍ عَشْرٍ Ve leyalin ’aşrin. |
|
|
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ Veşşef’ı velvetri. |
|
|
وَالَّيْلِ إِذَا يَسْرِ Velleyli iza yesri. |
|
|
5. bu anılan şeylerde akıl sahipleri için yemin edilmeye değer şeyler vardır. |
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ Hel fiy zalike kasemün liziy hıcrin. |
|
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ Elem tere keyfe fe’ale rabbüke bi’adin. |
|
|
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ İreme zatil’ımadi. |
|
|
8. ki, insanlık tarihinde bir benzeri dahi o güne kadar inşa edilmemiştir. |
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ Elletiy lem yuhlak mislüha fiylbiladi. |
|
9. Ve vadilerde kayaları oyarak şehirler meydana getiren Semûd halkına. |
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ Ve semudelleziyne cabussahre bilvadi. |
|
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ Ve fir’avne ziyl’evtadi. |
|
|
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ Elleziyne tağav fiylbiladi. |
|
|
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ Feekseru fiyhelfesade. |
|
|
13. İşte bu yüzden de Rabbin onların üzerine ceza kırbacını yağdırıverdi. |
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ Fesabbe ’aleyhim rabbüke sevta ’azabin. |
|
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ İnne rabbeke lebil mirsadi |
|
|
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ Femmel’insanü iza mebtelahü rabbühu feekremehu ve na’amehu feyekulü rabbiy ekremeni. |
|
|
16. Ama onu yine denemek için rızkını daralttığı an Rabbim beni küçük düşürdü diye sızlanır. |
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ Ve emma iza mebtelahü fekadere ’aleyhi rizkahu feyekulü rabbiy ehaneni. |
|
كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ Kella bel la tükrimunelyetiyme. |
|
|
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ Ve la tehaddune ’ala ta’amilmiskiyni. |
|
|
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا Ve te’külunettürase eklen lemmen. |
|
|
20. ve sınırsız bir sevgiyle malı mülkü alabildiğine seviyorsunuz. |
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا Ve tühıbbunelmale hubben cemmen. |
|
21. Hayır, iş bildiğiniz gibi değil, yeryüzü paramparça olup dağıldığı zaman, |
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا Kella iza dükketil’ardu dekken dekken. |
|
22. Rabbinin emri gelip çatıp da melekler de saf saf dizildikleri an. |
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا Ve cae rabbüke velmelekü saffen saffen. |
|
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ Ve ciy’e yevmeizin bicehenneme yevmeizin yetezekkerül’insanü ve enna lehüzzikra. |
|
|
24. "Ah keşke gelecek hayatım için önceden bir hazırlık yapsaydım" diyecek. |
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي Yekulü ya leyteniy kaddemtü lihayatiy. |
|
25. Fakat o gün hiçbir kimse Allah’ın günahkarlara ettiği azap gibi azap edemez. |
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ Feyevmeizin la yü’azzibü ’azabehu ehadün. |
|
26. Hiçbir kimse Allah’ın bağladığı prangalar, zincirler ve kelepçelerle bağladığı gibi bağlayamaz. |
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ Ve la yusiku ve sakahu ehadün. |
|
27. Ey tertemiz, korku ve kedere kapılmayan, huzura kavuşan insan! |
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ Ya eyyetühennefsülmutmeinnetü. |
|
28. Dön Rabbine O’ndan razı olarak ve rızasını kazanmış bulunarak. |
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً İrci’ıy ila rabbiki radıyeten merdıyyeten. |
|
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي Fedhuliy fiy ’ıbadiy. |
|
|
وَادْخُلِي جَنَّتِي Vedhuliy cennetiy. |