Hayrat Neşriyat 

1. Yemîn olsun fecr`e (şafak vaktine)!

2. Ve on geceye!

3. Hem çifte ve teke!

4. Ve geçip giderken, geceye!

5. Bunda bir akıl sâhibi için (ibret alınacak) bir yemin (bu yemine lâyık hakikatler)vardır, değil mi?

6. Görmedin mi Rabbin, Âd (kavmin)e nasıl (azâb) etti?

7. O (sütunlar üzerine kurulmuş binâlarla dolu) direkli İrem (şehrin)e!

8. Ki şehirler içinde onun benzeri yaratılmamıştı.

9. Vâdide (ev yapmak için) kayaları oyan Semûd`a da (nasıl azâb etti)?

10. Ve kazıklar sâhibi Fira`vun`a?

11. Onlar ki memleketler(in)de azgınlık etmişlerdi.

12. Böylece oralarda fesâdı çoğaltmışlardı.

13. Bundan dolayı Rabbin, onların üzerine bir azab kamçısı yağdırdı!

14. Şübhesiz ki Rabbin, elbette (her an) gözetlemededir.

15. Fakat insan, Rabbi kendisini (varlıkla) imtihân edip, ona ikramda bulunduğu ve ona ni`met verdiği zaman, bunun üzerine `Rabbim bana ikrâm etti!` der.

16. Hâlbuki onu (bu sefer yoklukla) imtihân edip de rızkını kendisine daralttığı zaman `Rabbim bana ihânet etti!` der.

17. Hayır! (Siz) doğrusu yetime ikrâm etmiyorsunuz!

18. Ve yoksulu yedirmeye, birbirinizi teşvîk etmiyorsunuz!

19. Hem mîrâsı, helâl haram demeyen bir yiyişle yiyorsunuz!

20. Ve malı, aşırı bir sevgi ile seviyorsunuz!

21. Hayır! Yer (çarpıla çarpıla) un ufak olarak dümdüz edildiği zaman!

22. Rabbin(in emri) geldiği ve melekler saf saf dizildiği (zaman)!

23. O gün Cehennem de getirilir; insan o gün (günahlarını) hatırlar; artık o hatırlama(nın faydası) ona nereden olacak?

24. (O zaman insan) `Keşke ben, (bu ebedî) hayâtım için önceden (dünyada iken iyi ameller) yapsaydım!` der.

25. Artık o gün, O`nun (Allah`ın) azâbı gibi, hiçkimse azâb edemez!

26. Ve O`nun bağı gibi, hiçkimse bağ vuramaz!

27. (Allah, mü`min kuluna ise) `Ey nefs-i mutmainne (kâmil bir îman sâhibi olarak huzûra ermiş olan nefis)!`

28. `(Hem) râzı olan, (hem) kendisinden râzı olunan (sen Rabbinden, O da senden râzı)olarak Rabbine dön!`

29. `Artık (sâlih) kullarımın arasına katıl!`

30. `Ve (onlarla) Cennetime gir!`