Harun Yıldırım 

1. Andolsun fecre,

2. Ve on geceye,

3. Hem çifte, hem de teke,

4. Ve yürüyüp gittiği zaman geceye ki;

5. Bunlarda akıl sahibi kimse için bir yemin var, değil mi?

6. Rabbinin Âd’a ne yaptığını görmedin mi?

7. Yüksek sütunlar sahibi İrem’e?

8. Ki şehirler içinde bir benzeri yaratılmış değildi.

9. Ve vadide kayaları oyupbiçen Semud’a?

10. Ve kazıklar sahibi Firavun’a?

11. Ki onlar, şehirlerde azgınlaşmışlardı.

12. Oralarda fesadı artırmışlardı.

13. Bundan dolayı Rabbin onların üzerine azab kamçısı yağdırdı.

14. Çünkü Rabbin gözetleme mevkiindedir.

15. Fakat insan; ne zaman Rabbi kendisini sınayıp ona ikramda bulunup nimetler verse "Rabbim bana ikram etti." der.

16. Ama ne zaman onu deneyerek rızkını kıssa, hemen "Rabbim bana ihanet etti." der.

17. Hayır, hayır; aksine, siz yetime ikram etmiyorsunuz.

18. Yoksula yedirmek için de birbirinizi teşvik etmiyorsunuz.

19. Mirası da, sürekli yiyorsunuz.

20. Malı bir yığma tutkusuyla çok seviyorsunuz.

21. Hayır, hayır; yeryüzü parça parça yıkılıp darmadağın olduğu zaman.

22. Rabbin gelip melekler saf saf dizildiği zaman.

23. O gün, cehennem de getirilecek, insan o gün hatırlayacak, fakat hatırlamanın ona ne faydası var?

24. "Ah ne olurdu hayatım için hazırlasaydım." der.

25. Artık O gün, Allah’ın azap ettiği gibi, hiçbir kimse azap edemez.

26. O’nun vuracağı bağı hiç kimse vuramaz.

27. Ey huzura ermiş olan nefis!

28. Razı olmuş ve rızaya ermiş olarak dön Rabbine!

29. Haydi katıl kullarıma!

30. Ve gir cennetime!