İskender Ali Mihr 

1. Birbirlerine neyi soruyorlar?

2. Büyük haberden.

3. Ki onlar, onun hakkında ihtilâf içindeler.

4. Hayır, yakında bilecekler.

5. Sonra, hayır yakında bilecekler.

6. Arzı döşek kılmadık mı?

7. Ve dağları (yeri sabit tutan) kazıklar (yapmadık mı?)

8. Ve Biz, sizi çift olarak yarattık.

9. Ve uykunuzu dinlenme zamanı kıldık.

10. Ve geceyi libas (örtü) kıldık.

11. Ve gündüzü maişet (geçim) zamanı kıldık.

12. Ve sizin üstünüzde sağlam (kuvvetli) yedi kat bina ettik.

13. Ve (orada) pırıl pırıl ışık saçan bir kandil yaptık.

14. Ve yağmur bulutlarından şarıl şarıl akan su indirdik.

15. Onunla taneler ve nebatlar çıkaralım diye.

16. Sarmaş dolaş olmuş (içiçe) bağlar ve bahçeler (oluşsun diye).

17. Muhakkak ki fasıl (ayrılma) günü, (önceden) tayin edilmiş bir vakitti.

18. Sur’a üflendiği gün artık siz bölük bölük geleceksiniz.

19. Ve sema açılmış, böylece kapılar oluşmuştur.

20. Ve dağlar yürütülmüş, böylece serap olmuştur.

21. Muhakkak ki cehennem mirsad olmuştur.

22. Azgınlar için meab (sığınılacak yer) olarak.

23. (Onlar) orada bütün zamanlar boyunca kalacak olanlardır.

24. Orada bir serinlik ve bir içecek tatmazlar.

25. Gassak (irin) ve hamimden (kaynar su) başka.

26. Uygun bir ceza (karşılık) olarak.

27. Muhakkak ki onlar bir hesap ummuyorlardı.

28. Ve âyetlerimizi tekzip ederek yalanladılar.

29. Ve Biz, herşeyi yazarak saydık (tespit ettik).

30. Haydi (azabı) tadın! Size artık azaptan başkasını artırmayacağız.

31. Muhakkak ki, muttakiler (takva sahipleri) için kurtuluş (ve kazanç) vardır.

32. Bahçeler ve üzüm bağları vardır.

33. Ve aynı yaşta, şahane endamlı genç kızlar.

34. Ve içi dolu kadehler vardır.

35. Orada boş söz ve yalan işitmezler.

36. (Bunlar) Rabbin tarafından, hesaba karşılık verilen mükâfattır (ihsanlardır).

37. (Allah) göklerin ve yerin ve onların arasında bulunanların Rahmân olan Rabbidir. (Hiç kimse) ondan bir hitaba mâlik değildir.

38. O gün, ruh (devrin imamının ruhu) ve (arşı tutan) melekler, saf saf hazır bulunurlar. Rahmân’ın kendisine izin verdiği kişiden başka kimse konuşamaz. Ve (izin verilen) sadece sevap söylemiştir.

39. İşte o gün (mürşidin eli Hakk’a ulaşmak üzere öpüldüğü ve ona tâbî olunduğu gün), Hakk günüdür. Dileyen (Allah’a ulaşmayı dileyen) kişi, kendisine Rabbine ulaştıran (yolu, Sıratı Mustakîm’i) yol ittihaz eder (edinir). (Allah’a ulaşan kişiye Allah) meab (sığınak, melce) olur.

40. Muhakkak ki, sizi yakın bir azapla uyardık. O gün kişi, elleri ile takdim ettiği şeye bakacak. Ve kâfir olan "Keşke ben toprak olsaydım." diyecek.