Kıyamet Suresi | Kur'an-ı Kerim

Ömer Nasuhi Bilmen Abdulbaki Gölpınarlı Abdullah Parlıyan Adem Uğur Ahmed Hulusi Ahmet Varol Ali Bulaç Ali Fikri Yavuz Bayraktar Bayraklı Bekir Sadak Celal Yıldırım Cemal Külünkoğlu Diyanet İşleri Diyanet Vakfı Edip Yüksel Elmalılı Hamdi Yazır Fizil-al il Kuran Gültekin Onan Harun Yıldırım Hasan Basri Çantay Hayrat Neşriyat İbn-i Kesir İlyas Yorulmaz İskender Ali Mihr Kadri Çelik Muhammed Esed Mustafa İslamoğlu Ömer Nasuhi Bilmen Ömer Öngüt Şaban Piriş Sadık Türkmen Seyyid Kutub Suat Yıldırım Süleyman Ateş Tefhim-ul Kur'an Yaşar Nuri Öztürk Yusuf Ali (İngilizce)	Arapça Metin Latince okunuşu göster
1. (1-2) Yok; Kıyamet gününe yemin ederim. Yok; melâmet duyan nefse de yemin ederim.	لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ La uksimu biyevmilkıyameti.
2. (1-2) Yok; Kıyamet gününe yemin ederim. Yok; melâmet duyan nefse de yemin ederim.	وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ Ve la uksimu binnefsillevvameti.
3. İnsan, sanır mı ki onun kemiklerini her halde bir araya toplamayacağız?	أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ Eyahsebul’insanu ellen necme’a ’ızamehu.
4. Evet... Parmaklarının uçlarını da düzeltmeye kâdirleriz.	بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ Bela kadiriyne ’ala en nusevviye benanehu.
5. Fakat insan diler ki ilerisinde de isyana devam etsin.	بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ Bel yuriydul’insanu liyefcure emamehu.
6. (6-7) Sorar ki Kıyamet günü ne zamandır? Artık o zaman ki, göz kamaşmış bir halde bulunur.	يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ Yes’elu eyyane yevmulkıyameti.
7. (6-7) Sorar ki Kıyamet günü ne zamandır? Artık o zaman ki, göz kamaşmış bir halde bulunur.	فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ Feiza berikalbesaru.
8. (8-9) Ve ay tutulmuş olur. Ve güneş ile ay toplatılmış bulunur.	وَخَسَفَ الْقَمَرُ Ve hasefelkameru.
9. (8-9) Ve ay tutulmuş olur. Ve güneş ile ay toplatılmış bulunur.	وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ Ve cumi’aşşemsu velkameru.
10. (10-11) O gün insan der ki «Kaçacak yer nerede?» Hayır. Hiçbir sığınacak yer yoktur.	يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ Yekulul’insanu yevmeizin eynelmeferru.
11. (10-11) O gün insan der ki «Kaçacak yer nerede?» Hayır. Hiçbir sığınacak yer yoktur.	كَلَّا لَا وَزَرَ Kella la vezere.
12. O günde durulacak makam, Rabbin tarafından tayin edilecektir.	إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ İla rabbike yevmeizinilmustekarru.
13. (13-14) O gün insana ileri götürmüş olduğu şeyler ile geriye bırakmış olduğu şeyler haber verilecektir. Doğrusu insan kendi şahsı aleyhine bir hüccetir.	يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ Yunebbeul’insanu yevmeizin bima kaddeme ve ahha re.
14. (13-14) O gün insana ileri götürmüş olduğu şeyler ile geriye bırakmış olduğu şeyler haber verilecektir. Doğrusu insan kendi şahsı aleyhine bir hüccetir.	بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ Belil’insanu ’ala nefsihi besıyretun.
15. Velev ki, mazeretlerini ortaya atmış bulunsun.	وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ Ve lev elka me’aziyrehu.
16. (16-17) Onu (Kur’an’ı) acele ahzedesin diye onunla dilini kımıldatma. Şüphe yok ki, onu toplamak da, onu okutmak da Bize aittir.	لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ La tuharrik bihi lisaneke lita’cele bihi.
17. (16-17) Onu (Kur’an’ı) acele ahzedesin diye onunla dilini kımıldatma. Şüphe yok ki, onu toplamak da, onu okutmak da Bize aittir.	إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ İnne’aleyna cem’ahu ve kur’anehu.
18. İmdi onu Biz okuyunca artık sen onun kıraatine tâbi ol!	فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ Feiza kare’nahu fettebı’kur’anehu.
19. Sonra şüphe yok ki onun açıklanması da Bize aittir.	ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ Summe inne ’aleyna beyanehu.
20. (20-21) Yok, yok. Siz acele olanı seversiniz. Ve ahireti bırakıverirsiniz.	كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ Kella bel tuhıbbunel’acilete.
21. (20-21) Yok, yok. Siz acele olanı seversiniz. Ve ahireti bırakıverirsiniz.	وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ Ve tezerunel’ahırete.
22. (22-23) O günde birtakım yüzler parıldanıcıdır. Rablerine nazar edicidir.	وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ Vucuhun yevmeizin nadıretun.
23. (22-23) O günde birtakım yüzler parıldanıcıdır. Rablerine nazar edicidir.	إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ İla rabbiha nazıretun.
24. Bir kısım yüzler de o gün pek ekşi bir haldedir.	وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ Ve vucuhun yevmeizin basire’un.
25. (25-26) Sanır ki, ona arka kemiklerini kıracak bir muamele yapılacaktır. Hayır hayır... Vaktâ ki (can) boyun halkasının kemiklerine kavuşur.	تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ Tezunnu en yuf’ale biha fakıretun.
26. (25-26) Sanır ki, ona arka kemiklerini kıracak bir muamele yapılacaktır. Hayır hayır... Vaktâ ki (can) boyun halkasının kemiklerine kavuşur.	كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ Kella iza beleğatitterakıye.
27. Ve denilmiş olur ki «Tedavi edebilecek kim var?»	وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ Ve kıyle men rakın.
28. Ve onun şüphesiz bir ayrılış olduğunu sanmış bulunacaktır.	وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ Ve zanne ennehulfraku.
29. (29-30) Ve bacak da bacağa dolaşmış olacaktır. O günde sevk olunmak yalnız Rabbinedir.	وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ Velteffetissaku bissakı.
30. (29-30) Ve bacak da bacağa dolaşmış olacaktır. O günde sevk olunmak yalnız Rabbinedir.	إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ İla rabbike yevmeizinilmesaku.
31. (31-32) Fakat ne tasdik etti ve ne de namaz kıldı. Velâkin tekzîp etti ve yüz çevirdi.	فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ Fela saddeka ve la salla.
32. (31-32) Fakat ne tasdik etti ve ne de namaz kıldı. Velâkin tekzîp etti ve yüz çevirdi.	وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ Ve lakin kezzebe ve tevella.
33. Sonra da ailesinin yanına böbürlene böbürlene gitti.	ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ Summe zehebe ila ehlihi yetemetta.
34. Vay sana! Vay sana!	أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ Evla leke feevla.
35. (35-36) Sonra yine vay sana! Vay sana. İnsan sanır mı ki, başıboş bırakılacaktır?	ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ Summe evlaleke feevla.
36. (35-36) Sonra yine vay sana! Vay sana. İnsan sanır mı ki, başıboş bırakılacaktır?	أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى Eyahsebul’insanu en yutreke suden.
37. (37-38) O dökülen meniden bir damla su değil mi idi? Sonra bir kan pıhtısı oldu, artık (Allah onu) yarattı, sonra da (azasını) düzeltti.	أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ Elem yeku nutfeten min meniyyin yumna.
38. (37-38) O dökülen meniden bir damla su değil mi idi? Sonra bir kan pıhtısı oldu, artık (Allah onu) yarattı, sonra da (azasını) düzeltti.	ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ Summe kane ’alekaten fehaleka fesevva.
39. (39-40) Sonra ondan erkek ve dişi iki sınıf (var) kıldı. Artık o (Hâlık-ı Azîm) ölüleri diriltmeye kâdir değil midir? (Elbette kâdirdir)	فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ Fece’ale minhuzzeyceynizzekere vel’unsa.
40. (39-40) Sonra ondan erkek ve dişi iki sınıf (var) kıldı. Artık o (Hâlık-ı Azîm) ölüleri diriltmeye kâdir değil midir? (Elbette kâdirdir)	أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ Eleyse zalike bikadirin ’ala en yuhyiyelmevra.

75.KIYAMET Suresi