Tefhim-ul Kur'an 

1. Tûr’a andolsun,

2. Satır (satır) dizili kitaba,

3. Yayılmış ince deri üzerine;

4. Ma’mur eve,

5. Yükseltilmiş tavana,

6. Kabarıp, tutuşan denize,

7. Şüphesiz senin Rabbinin azabı kesin olarak gerçekleşecek olandır;

8. Onu uzaklaştırıp engel olacak yoktur.

9. O gün gök, sarsılıp çalkalanır.

10. Ve dağlar bir yürüyüş(le yerlerinden oynayıp) yürür.

11. İşte o gün, yalanlayanların vay haline.

12. Ki onlar, ’daldıkları saçma bir uğraşı’ içinde oynayıp, oyalananlardır.

13. Cehennem ateşine, ’küçültücü bir sürüklenme ile’ sürüklenecekleri gün;

14. (Onlara şöyle denir) «İşte sizin yalanlamakta olduğunuz ateş budur.»

15. «Bu da bir büyü mü, yoksa siz mi görmüyorsunuz.»

16. «Girin ona; artık ister sabredip dayanın, ister sabretmeyin. Sizin için birdir. Siz ancak, yaptıklarınızla cezalandırılıyorsunuz.»

17. Hiç şüphesiz muttakiler, cennetlerde ve nimet içindedirler;

18. Rablerinin kendilerine verdikleriyle ’sevinçli ve mutludurlar.’ Rableri, kendilerini ’çılgınca yanan cehennemin’ azabından korumuştur.

19. «Yapmakta olduklarınızdan dolayı afiyetle yiyin ve için.»

20. Özenle dizilmiş tahtlar üzerinde yaslanıp dayanmışlardır. Ve biz onları iri, ceylan gözlü hurilerle evlendirmişiz.

21. İman edenler ve soyları da kendilerini imanda izleyenler (var ya); biz onların soylarını da kendilerine katıp eklemişiz. Onların amellerinden hiçbir şeyi eksiltmedik. Her kişi, kendi kazanmakta olduğuna karşılık bir rehindir.

22. Onlarla, istek duyup arzuladıkları meyvelerden ve etten de bol bol verdik.

23. Orada bir kadeh kapışır çekişirler ki, onda, ne ’boş ve saçma bir söz’, ne de bir günaha sokma yoktur.

24. Kendileri için (görevlendirilmiş hizmetçi) civanlar, etrafında dönüp dolaşırlar; sanki (her biri) ’sedefte saklı inci gibi tertemiz, pırıl pırıl.’

25. Kimi kimine dönüp sorarlar;

26. Dediler ki «Biz doğrusu daha önce, ailemiz (yakın akrabalarımız) içinde endişe edip korkanlardık.»

27. «Şimdi Allah, bize lütufta bulundu ve bizi, ’hücrelere kadar işleyen kavurucu’ azabdan korudu.»

28. «Hiç şüphesiz, biz bundan önce O’na dua (kulluk) ederdik. Gerçekten O, iyiliği bol, esirgemesi çok olanın ta kendisidir.»

29. Şu halde sen, öğüt verip hatırlat; çünkü sen, Rabbinin nimetiyle ne bir kâhinsin, ne de bir mecnun.

30. Yoksa onlar «Bir şairdir, biz ona zamanın felâketlerini gözlüyoruz» mu diyorlar?

31. De ki «Siz gözetleyip durun; çünkü ben de sizinle birlikte gözetleyenlerdenim.»

32. Yoksa bunu kendilerine saçma akılları mı emretmektedir? Yoksa kendileri azgın bir kavim midir?

33. Yoksa «Onu kendisi uydurup söyledi» mi diyorlar? Hayır, onlar iman etmiyorlar.

34. Şu halde, eğer doğru sözlüler iseler, onun benzeri bir söz getirsinler.

35. Yoksa onlar, hiçbir şey olmaksızın mı yaratıldılar? Yoksa yaratıcılar kendileri mi?

36. Yoksa gökleri ve yeri onlar mı yarattılar? Hayır; onlar, kesin bir bilgiyle inanmıyorlar.

37. Yoksa Rabbinin hazineleri onların yanında mıdır? Yoksa üstün güç (her şeyin denetim ve yönetim) sahipleri kendileri midir?

38. Yoksa onların bir merdivenleri mi var (ki) onunla (yükselip en yüce makamda konuşulanları) dinliyorlar? Öyleyse, dinleyenleri açık bir delil getirsin.

39. Yoksa kızlar O’nundur da, erkek çocuklar sizin mi?

40. Yoksa sen onlardan bir ücret mi istiyorsun ki, haksız bir borçtan dolayı onlar, ağır bir yük altındadırlar?

41. Yoksa gayb (bilgisi) onların katında mıdır, böylece onlar yazıp duruyorlar?

42. Yoksa hileli bir düzen mi kurmak istiyorlar? Fakat o küfretmekte olanlar, kendileri hileli düzene düşecek olanlardır.

43. Yoksa onların, Allah’ın dışında başka bir ilahları mı var? Allah, onların şirk koşmakta olduklarından yücedir.

44. Eğer gökten bir parçanın düşmekte olduğunu görseler bile. «Üst üste katlanıp yığılmış bir buluttur.» derler.

45. Öyleyse sen onları kendisinde (en dayanılmaz azabla) çarpılacakları günlerine kavuşuncaya kadar bırak.

46. O gün, ne hileli düzenleri kendilerine herhangi bir şeyle yarar sağlayacak, ne de kendileri yardım görecekler.

47. Hiç şüphe yok, zulmetmekte olanlara, bundan önce de bir azab vardır; ancak onların çoğu bilmiyorlar.

48. Artık sen, Rabbinin hükmüne sabret; çünkü gerçekten sen, bizim gözlerimizin önündesin. Ve her kalkışında da Rabbini hamd ile tesbih et!

49. Gecenin bir bölümünde ve yıldızların batışının ardında da O’nu tesbih et.