Hasan Basri Çantay 

1. O hak olan (kıyamet),

2. nedir o hak olan (kıyamet)?

3. O gerçek (kıyamet) i sana hangi şey bildirdi?

4. Semuud ile Aad (kavmleri ta yüreklerinde) patlayacak olan o kıyameti tekzîb etdi (ler).

5. Semuud’a gelince Onlar hadden aşırı (korkunç bir ses) ile helak edildiler,

6. Aad’e gelince Onlar da uğultulu, azgın bir fırtına ile helak edildiler.

7. (Allah) onu yedi gece, sekiz gün ardı ardınca üzerlerine musallat etdi, öyle ki (eğer sen de haazır olsaydın) o kavmin (bu müddet) içinde (nasıl) olub yıkıldığını görürdün. Sanki onlar, içleri bomboş hurma kütükleri idiler.

8. Şimdi onlardan bir kalan görüyor musun?

9. Fir’avn da, ondan öncekiler de, altüst olan (kasaba) lar (halkı) da hep o hataayı (meydana) getirdiler (irtikâb etdiler).

10. Öyle ki (her ümmet) Rablerinin peygamberine isyan etdiler. Bundan dolayı O da kendilerini fazla bir şiddetle yakalayıverdi.

11. Hakıykat, (her yanı) su basdığı (mu’tâd haddini aşdığı) zaman sizi gemide biz taşıdık.

12. Onu sizin için bir öğüt ve ibret yapalım, onu belleyen kulaklar da bellesin diye.

13. Artık «Suur» a birinci üfürülüşle üfürüldüğü zaman,

14. yerle dağlar yerlerinden kaldırılıb da yekdiğerine bir çarpışla hepsi toz haaline geldiği (zaman).

15. İşte o zaman olan olmuş (kıyamet kopmuş) dur.

16. Gök de yarılmış ve artık o, o gün za’fa düşmüşdür.

17. Melek (ler) ise onun bucaklarındadır. O gün Rabbinin arşını (bucaklardakilerin) üstlerinde bulunan sekiz (melek) yüklenir.

18. O gün (huzuura) arz olunacaksınız, (öyle ki) size âid hiçbir sır gizli kalmayacak.

19. Artık kitabı sağ eline verilmiş olan kişiye gelince, der ki «Alın, okuyun kitabımı».

20. «Çünkü ben hakıykaten hisâbıma kavuşacağımı (kuvvetle) zannetmişdim».

21. İşte o, hoşnud bir hayât içindedir,

22. yüksek bir cennetde.

23. (O cennetin) çabucak devşirilecek (meyve) leri (her durumda erilebilir derecede) yakındır.

24. «(Dünyâda) geçmiş günlerde takdim etdiğiniz (iyi amellerin karşılığı olarak afiyetle yeyin, için».

25. Kitabı sol eline verilmiş olan kişiye gelince, o da der ki, «Ah keşki benim kitabım verilmeseydi».

26. «Hisâbımın da ne olduğunu bilmeseydim».

27. «Ah keşki o (ölüm, hayâtıma) kat’î bir son verici olsaydı».

28. «Malım bana bir fâide vermedi».

29. «(Bütün) saltanatım benden ayrılıb mahvoldu».

30. (Allah buyurur) «Tutun onu da (ellerini, boynunu) bağlayın».

31. «Sonra onu o alevli ateşe atın».

32. «(Bundan) sonra da onu, yetmiş arşın uzunluğunda bir zincir içinde, oraya sokun».

33. «Çünkü o, O büyük Allaha inanmazdı».

34. «(kendisi) yoksula yemek (yedirmek şöyle dursun, başkalarını da) vermiye teşvıyk etmezdi»,

35. «Onun için bugün burada kendisine (acıyacak) hiçbir yakın (ve dost) yokdur».

36. «Ğıslîn» den başka yiyecek de yokdur,

37. «Ki onu (bilerek) hataa eden (kâfir) lerden başkası yemez».

38. (38-39) (Demek ki iş müşriklerin sandığı gibi değildir, zaahirdir). Neler görüyor, neler görmüyorsanız (onların hepsine) andederim ki,

39. (38-39) (Demek ki iş müşriklerin sandığı gibi değildir, zaahirdir). Neler görüyor, neler görmüyorsanız (onların hepsine) andederim ki,

40. Muhakkak o (Kur’an) Allah indinde çok şerefli peygamberin katî sözüdür.

41. O, bir şâir sözü değildir. Ne az inanır (adamlar) sınız siz!

42. (O), bir kâhin sözü de değildir. Siz ne az düşünür (adamlar)sınız!

43. (O), âlemlerin Rabbinden indirilmedir.

44. Eğer (peygamber söylemediğimiz) ba’zı sözleri bize karşı kendiliğinden uydurmuş olsaydı,

45. Elbette onun sağ elini (kuvvet ve kudretini) alıverdik,

46. sonra da, hiç şübhesiz, onun kalb damarını koparırdık.

47. O vakit sizden hiçbiriniz buna mâni de olamazdınız.

48. Şübhesiz ki o (Kur’an) (fenâlıkdan) korunanlar için kat’î bir öğütdür.

49. İçinizde yalan sayanlar bulunduğunu elbet biz de biliyoruz.

50. Muhakkak ki o (Kur’an) kâfirlere karşı (kaçınılmaz) bir hasretdir.

51. Hiç şüphesiz ki o (Kur’an) kat’î bilginin tam gerçeğidir.

52. O halde O büyük Rabbini, kendi adiyle, tesbîh (ve tenzîh) et.