| İskender Ali Mihr | |
|---|---|
|
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا Vennazi’ati ğarken. |
|
|
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا Vennaşitati neştan. |
|
|
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا Vessabihati sebhan. |
|
|
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا Fessabikati sebkan. |
|
|
5. Ve de emirle (işleri) tedbir edenlere (emri yerine getirip idare edenlere) (andolsun). |
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا Felmudebbirati emren. |
|
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ Yevme tercufurracifetu. |
|
|
7. Arkasından gelen (ikinci sarsıntı), onu (1. sarsıntıyı) takip edecek. |
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ Tetbe’uherradifetu. |
|
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ Kulubun yevmeizin vacifetun. |
|
|
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ Ebsaruha haşi’atun. |
|
|
يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ Yekulune einna lemerdudune fiylhafireti. |
|
|
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً Eiza kunna ’ızamen nehıreten. |
|
|
12. Dediler ki "O zaman bu (dönüş, diriliş), hüsranlı bir dönüştür." |
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ Kalu tilke izen kerretun hasiretun. |
|
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ Feinnema hiye zecretun vahıdetun. |
|
|
فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ Feiza hum bissahireti. |
|
|
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ Hel etake hadiysu musa. |
|
|
16. Rabbi ona kutsal vadi Tuva’da nida etmişti (seslenmişti). |
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى İz nadahu rabbuhu bilvadilmukaddesi tuven. |
|
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ İzheb ila fir’avne innehu tağa. |
|
|
18. Ve de ona de ki "Sen tezkiye olmak (nefsini temizlemek) ister misin?" |
فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَىٰ أَنْ تَزَكَّىٰ Fekul hel leke ila en tezekka. |
|
19. Ve "Seni Rabbine ulaştırayım (hidayete erdireyim)." de. Böylece huşû sahibi ol. |
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ Ve ehdiyeke ila rabbike fetahşa. |
|
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ Feerahul’ayetelkubra. |
|
|
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ Fekezzebe ve ’asa. |
|
|
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ Summe edbere yes’a. |
|
|
23. Hemen (kavmini) topladı, sonra da (onlara) nida etti (seslendi). |
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ Fehaşere fenada. |
|
24. Sonra da (firavun) dedi ki "Ben sizin çok yüce Rabbinizim." |
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ Fekale ene rabbukumul’a’la. |
|
25. Bunun üzerine Allah, onu dünya ve ahiret azabıyla ahzetti (yakalayıp helâk etti). |
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ Feehazehullahu nekalel’ahıreti vel’ula. |
|
26. Muhakkak ki bunda, korkan kimse için elbette ibret vardır. |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ İnne fiy zalike le’ubreten limen yahşa. |
|
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا Eentum eşeddu halkan emissema’u benaha. |
|
|
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا Refe’a semkeha fesevvaha. |
|
|
29. Ve onun gecesini kararttı ve onun duhasını (aydınlığını ortaya) çıkardı. |
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا Ve ağtaşe leyleha ve ahrece duhaha. |
|
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا Vel’arda ba’de zalike dehaha. |
|
|
31. Ondan (yerden), onun suyunu ve merasını (yeşilliğini, otlağını) çıkardı. |
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا Ahrece minha aeha ve mer’aha. |
|
32. Ve dağlar, ona (yeryüzüne), onları muhkem (sağlam) olarak yerleştirdi. |
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا Velcibale ersaha. |
|
33. Sizin ve hayvanlarınız için meta olarak (faydalanmanız için). |
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ Meta’an lekum ve lien’amikum. |
|
34. Fakat o büyük (dayanılmaz) musîbet (kıyâmet vakti) geldiği zaman. |
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ Feiza caetittammetulkubra. |
|
35. O gün insan ne için çalıştığını (ne yaptığını) tezekkür eder (düşünür). |
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ Yevme yetezekkerul’insanu ma se’a. |
|
36. Ve alevli ateş (cehennem), onu görecek olan kimseye açıkça gösterilmiştir. |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَىٰ Ve burrizetilcehıymu limen yera. |
|
فَأَمَّا مَنْ طَغَىٰ Feemma men tağa. |
|
|
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا Ve aserelhayateddunya. |
|
|
39. O taktirde, muhakkak ki alevli ateş (cehennem), o, barınacak yerdir. |
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ Feinnelcahıyme hiyelme’va. |
|
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ Ve emma men hafe mekame rabbihi ve nehennefse ’anilheva. |
|
|
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ Feinnelcennete hiyel me’va. |
|
|
42. Sana o saatten (kıyâmetten) soruyorlar "Onun vukuu ne zaman?" |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا Yes’eluneke ’anissa’ati eyyane mursaha. |
|
43. Sende onun zikrinden (başka) ne var (onun beyanından başka bir bilgin yoktur). |
فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا Fiyme ente min zikraha. |
|
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا İla rabbike muntehaha. |
|
|
45. Sen sadece, O’na huşû duyan, O’ndan korkanlar için bir uyarıcısın. |
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا İnnema ente munziru men yahşaha. |
|
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا Keennehum yevme yerevneha lem yelbesu illa ’aşiyyeten ev duhaha. |