Sadık Türkmen 

1. Ya, sin.

2. Hikmetli (akıl ve tabiata uygun) Kur’an’a yemin olsun!

3. Gerçekten sen gönderilmiş elçilerdensin.

4. Dosdoğru bir yol üzerindesin;

5. Üstün ve merhametli olanın indirdiği (yol üzerindesin).

6. Ataları uyarılmamış, bu yüzden kendileri de gaflet içinde kalmış bir toplumu uyarman için (seni gönderdik).

7. Gerçekten o söz, onların birçoğunun üzerine hak oldu. Onlar inanmadılar.

8. Sanki onların boyunlarında, çenelerinde halkalar var, kafaları kalkık, kibirlidirler.

9. Sanki önlerinde arkalarında set var. Gerçekleri duymak görmek istemiyorlar.

10. Onları uyarsan da uyarmasan da onlar için birdir, inanmıyorlar.

11. Sen ancak zikre (Kur’an’a) hatırlatıcıya uyan kimseyi ve görmeden Rahmân’dan korkanı uyarabilirsin. Onu bir bağışlanmayla ve güzel bir mükâfatla müjdele!

12. Şüphesiz, ölüleri Biz diriltiriz/yeniden hayata döndürürüz. Önceden yolladıkları ve geride bıraktıkları (bütün iyi kötü) izleri/eserleri yazarız. Böylece herşeyi merkezi bir sistemde kayıt altında tutarız.

13. Onlara misal olarak, kendilerine elçilerin geldiği şu kent halkını anlat

14. Onlara iki elçi gönderdik, ikisini de yalanladılar. Biz de onları üçüncü biriyle destekledik. Dediler ki "Şüphesiz biz size gönderilen elçileriz."

15. Dediler ki "Siz de ancak bizim gibi birer insansınız, Rahmân bir şey indirmemiştir, siz sadece yalan söylüyorsunuz."

16. Dediler ki "Rabbimiz biliyor ki, gerçekten biz size gönderilmiş elçileriz.

17. Üzerimize düşen görev açıkça duyurmaktır."

18. Dediler ki "Biz, sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık, eğer vazgeçmezseniz sizi taşlarız/kovarız ve bizden size acı bir azap dokunur."

19. Dediler ki "Sizin uğursuzluğunuz kendinizdendir. Size öğüt verildiği için mi? Aksine, siz aşırı giden bir toplumsunuz."

20. Kentin öte ucundan bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi "Ey kavmim elçilere uyun!

21. Sizden bir ücret istemeyen kimselere uyun. Onlar doğru yoldadırlar.

22. Ben niçin beni yaratana kulluk etmeyeyim? Siz de O’nun katına döndürüleceksiniz.

23. Ben o’ndan başka ilâhlar edinir miyim hiç? Eğer Rahmân bir zarar dilerse, onların kayırıcılığı hiç işime yaramaz ve beni kurtaramazlar!

24. Işte o zaman ben apaçık bir sapıklık içinde olurum.

25. Şüphesiz ben Rabbinize inandım, haydi beni dinleyin."

26. (şehit edildikten sonra ona) ‘cennete gir’ denilince, dedi ki "Ah, ne olurdu kavmim bilseydi!

27. Rabbimin beni bağışladığını ve beni ağırlananlardan/ikram edilenlerden kıldığını!.."

28. Kendisinden sonra, kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, indiriciler de değildik.

29. Sadece bir çığlık!.. Hemen hepsi bir kül yığınına dönüverdiler.

30. Yazik şu kullara! Onlara hiçbir elçi gelmedi ki onunla alay etmesinler.

31. Görmediler mi? Kendilerinden önce nice kuşakları yıkıp imha ettik. Onlar geri dönüp kendilerine gelemeyecekler.

32. Ancak hepsi huzurumuzda hazır olacaklardır.

33. Ölü toprak onlar için bir göstergedir; Biz onu dirilttik ve ondan taneler çıkardık, ondan yiyorsunuz.

34. Orada, hurma bahçeleri ve üzüm bağları var ettik, orada pınarlar fışkırttık.

35. Onun ürünlerinden ve ellerinin emeğiyle ürettiklerinden yesinler, diye. Hâlâ şükretmiyorlar mı?

36. O, eksiklikten uzaktır! Yerin bitirdiklerinden, (insanların) kendilerinden ve bilmedikleri nice şeyden bütün çiftleri yaratandır.

37. Gece de onlar için bir göstergedir/delildir. Gündüzü ondan soyup çıkarırız, onlar birden karanlıkta kalıverirler.

38. Güneş de kendi yörüngesi içinde akıp gider. Bu, üstün ve bilenin takdiridir.

39. Ay’a da menziller (konaklar/duraklar/dolaşım yerleri) takdir ettik, kuru bir hurma dalına (hilal şekline) dönüşünceye kadar!

40. Güneş ay’a erişemez, gece de gündüzü geçemez. Ve her biri, kendisi için belirlenmiş bir yörüngede akar gider.

41. Dolu gemide zürriyetlerini taşımamız da onlar için bir göstergedir.

42. Kendileri için, bunun benzeri binecekleri daha nice şeyler yarattık.

43. Dilesek, onları batırır boğarız; kendilerinin imdadına koşan bulunmaz ve kurtulamazlar.

44. Ancak, bizden bir rahmet ve bir süreye kadar faydalanma vardır.

45. Onlara "önünüzdeki ve arkanızdaki şeylerden sakının. Belki merhamet olunursunuz" denildiği zaman (aldırmazlar).

46. Onlara, rablerinin ayetlerinden bir ayet gelmeyegörsün, mutlaka ondan yüz çeviricidirler.

47. Onlara "Allah’ın size rızık olarak verdiği şeylerden verin", denildiği zaman inkârcılar iman edenlere dediler ki "Allah’ın dilerse kendisini doyuracağı kimseyi biz mi doyuracak mışız? Siz apaçık bir sapıklık içindesiniz."

48. "eğer doğru söyleyenlerden iseniz, bu tehdit ne zamanmış?" diyorlar.

49. Onlar sadece tek bir çığlık bekliyorlar! Onlar çekişip dururlarken o (çığlık) kendilerini yakalar.

50. Artık ne bir vasiyet edebilirler, ne de ailelerine dönebilirler.

51. Sur’a üflenmiştir; bir de bakarsın ki onlar kabirlerinden kalkmış, Rablerine doğru dalga dalga süzülüp koşuyorlar.

52. Dediler ki "Yazıklar olsun bize! Yattığımız yerden bizi kim diriltip kaldırdı? Rahmân’ın vadettiği şey işte budur! Demek ki elçiler gerçekten doğru söylemişler."

53. Yalnızca tek bir çığlık olur; artık onların hepsi huzurumuzda hazır bulunurlar.

54. Artık bugün hiç kimseye hiçbir şekilde zulmedilmez. Siz ancak yapmış olduğunuz şeylerin karşılığını bulursunuz.

55. Şüphesiz bugün cennet halkı, mutluluk dolu bir meşguliyet içindedirler.

56. Kendileri ve eşleri gölgeliklerde tahtlara kurulmuşlardır.

57. Meyveler ve istedikleri herşey vardır.

58. Çok merhametli Rabden de söz olarak ’selâm’ vardır.

59. "ey suçlular bugün siz şöyle ayrılın!"

60. "ey âdemoğulları! Ben sizi şeytana tapmayın/kul olmayın, o size apaçık bir düşmandır" diye uyarmadım mı?

61. "bana kul olun, dosdoğru yol budur" demedim mi?

62. Ant olsun o, sizden bir çok kuşakları yoldan çıkardı. Neden aklınızı kullanmıyorsunuz?

63. O vadolunduğunuz cehennem işte budur!

64. Küfre sapmış olduğunuzdan dolayı bugün oraya girin.

65. Bugün ağızlarını mühürleriz, elleri Bize yaptıklarını söyler ve ayakları da yaptıklarına şahitlik eder.

66. Dilesek, gözlerini silip kör ederdik de sonra, doğru yolu bulmaya koşuşurlardı. Ama artık nasıl göreceklerdi?

67. Eğer; (seçim yapma özgürlüğünden yoksun bırakmayı) dilemiş olsaydık, onları farklı tabiatta/kılıkta yaratırdık da ne ileri gitmeye, ne de geri dönmeye güç yetiremezlerdi?

68. Kime uzun ömür verirsek, yaratılışta onu baş aşağıya (ihtiyacını göremez hale) çeviririz. Yine de akıllarını kullanmıyorlar mı?

69. Biz ona şiir öğretmedik, zaten bu ona yakışmaz da! O, ancak bir öğüttür ve apaçık bir Kur’an’dır.

70. Diri olan kimseleri uyarsın ve küfre sapanlara da hakedeceklerini söylesin.

71. Görmediler mi? Kudretimizle kendileri için nice hayvan yarattık. Böylece onlar, bunlara sahip olmaktadırlar.

72. Onları, kendilerine boyun eğdirdik; onlardan bazıları bineklerdir, bazısını da yerler.

73. Onlarda kendileri için nice faydalar ve içecekler vardır. Hâlâ şükretmiyorlar mı?

74. Allah’tan başka ilâhlar edindiler; belki kendilerine yardım edilir diye.

75. (o ilâhların) onlara yardıma güçleri yetmez; aksine kendileri onlar (putlar) için hazır bekleyen askerlerdir.

76. Onların sözü seni üzmesin. Biz gizledikleri ve açığa vurdukları şeyleri biliyoruz.

77. Insan kendisini bir damla sudan yarattığımızı görmedi mi? Şimdi o, apaçık bir hasım oluvermiştir!

78. Kendi yaratılışını unutarak Bize bir örnek verdi; "Şu çürümüş haldeki kemikleri kim diriltecek?!" dedi.

79. De ki "Onları ilk defa inşa eden/yaratan diriltir, O, her türlü yaratmayı bilir."

80. Yeşil ağaçtan size ateş yaratan O’dur. İşte siz, ondan yakıyorsunuz.

81. Gökleri ve yeri yaratan O değil midir? Onların bir benzerini de yaratmaya güç yetiremez mi? Elbette buna gücü yeter. Ve O, herşeyi bilen yaratıcıdır.

82. Allah bir şeyi oluşturmayı muradederse/dilerse ona (sadece), "Ol" der, o şey derhal oluşmaya başlar.

83. O yücedir, münezzehtir, herşeyin egemenliği O’nun elindedir. Ve siz O’nun katına döndürüleceksiniz.