Edip Yüksel 

1. Surat astı ve döndü;

2. O kör adam geldi diye.

3. Ne bilirsin, belki de o arınacak;

4. Yahut da öğüt alacak ve ona mesajın yararı dokunacaktı.

5. Kendisini zengin görüp önemsemeyene gelince;

6. Sen ona yöneliyorsun.

7. Onun arınmamasından sana ne?

8. Oysa, sana büyük bir hevesle gelen,

9. Saygı gösterdiği halde,

10. İlgi göstermedin ona.

11. Doğrusu, bu bir hatırlatmadır.

12. Dileyen bundan öğüt alır.

13. Onurlu kitaplardadır,

14. Yüce ve temiz.

15. Elçilerin elleriyle (yazılmıştır).

16. Onurlu ve güzel huylu (elçiler).

17. Yazıklar olsun insana; ne kadar da nankördür!

18. Onu hangi şeyden yaratmıştı?

19. Bir spermadan onu yarattı; ölçü ve biçim verdi.

20. Sonra ona yolu kolaylaştırdı.

21. Sonra onu öldürdü, mezara koydu.

22. Dilediği zaman da onu diriltti.

23. Ne var ki O’nun kendisine emrettiğini yerine getirmedi.

24. İnsan, yiyeceğine bir baksın!

25. Biz suyu döktükçe döktük.

26. Toprağı yardıkça yardık.

27. Ve orada taneler bitirdik,

28. Üzümler, çayırlar,

29. Zeytinler, hurmalar,

30. İri ve sık ağaçlı bahçeler,

31. Meyveler ve sebzeler…

32. Size ve hayvanlarınıza bir geçimlik olarak.

33. Sonra, o müthiş patlama gerçekleşince,

34. O gün kişi kaçar kardeşinden,

35. Annesinden, babasından,

36. Eşinden ve çocuklarından…

37. O gün herkesin kendisine yetecek işi vardır.

38. O gün bazı yüzler var ki aydınlık;

39. Güleç, neşeli.

40. O gün bazı yüzler de perişan;

41. Karanlık bürümüştür.

42. İşte onlar inkârcılardır, sapanlardır.