Muhammed Esed 

1. O, suratını astı ve uzaklaştı,

2. çünkü kör bir adam o’na yaklaşmıştı!

3. Nereden bilebilirsin (ey Muhammed,) belki de o arınacaktı,

4. yahut (hakikat) hatırlatılacak ve bu hatırlatma kendisine fayda verecekti.

5. Ama kendini her şeye yeterli görene gelince,

6. sen bütün ilgiyi ona gösterdin,

7. halbuki onun arınmaktan geri kalmasının sorumlusu sen değilsin;

8. ama sana büyük bir istekle geleni

9. ve (Allah) korkusu ile (yaklaşanı)

10. sen görmezden geldin!

11. Elbette, bu (mesaj)lar yalnızca birer hatırlatma ve öğütten ibarettir

12. kim istekliyse O’nu hatırlayıp öğüt alabilir

13. (O’nun) kutsal ve soylu vahiyleri (ışığında),

14. yüce ve arı duru,

15. elçilerin elleriyle (yayılıp duyurulan),

16. seçkin ve erdem sahibi (elçilerin).

17. (Ama çoğu zaman) insan kendini mahveder; hakikati ne kadar inatla inkar eder o!

18. (İnsan hiç düşünür mü) hangi özden yaratır (Allah) onu?

19. Bir sperm damlasından yaratır ve sonra onun tabiatını oluşturur;

20. sonra hayatı onun için kolaylaştırır;

21. ve sonunda onu öldürür ve kabre koyar;

22. ve sonra, dilediğinde onu tekrar diriltir.

23. Hayır, (insan) Allah’ın kendisine buyurduklarını henüz yerine getirmiş değildir!

24. Öyleyse insan, yiyeceklerin(in kaynağın)a bir baksın

25. (nasıl) suyu bolca indirmekteyiz;

26. ve sonra toprağı (daha da büyüterek) parça parça yarmaktayız,

27. bu sayede ondan tahıllar yetiştirmekteyiz,

28. ve üzüm bağları ve yenebilir otlar,

29. zeytin ağaçları ve hurmalıklar,

30. ve ağaçlarla dolu bahçeler,

31. meyveler ve otlar,

32. sizin için ve hayvanlarınızın beslenmesi için.

33. Ve böylece, (yeniden dirilmenin) o kulakları sağır eden çağrısı duyulduğunda,

34. herkesin kardeşinden kaç(mak iste)diği Gün,

35. annesinden ve babasından,

36. eşinden ve çocuklarından

37. o Gün her birinin durumu kendisi için yeterli bir endişe kaynağı olacak.

38. Bazı yüzler o Gün mutlulukla parıldayacak,

39. güleç ve müjdelere sevinen.

40. Bazı yüzler de o Gün toz toprakla kapanacak,

41. her yanı kuşatan bir karanlıkla

42. işte bunlar, hakikati inkar eden ve yoldan sapan kimselerdir.