Cemal Külünkoğlu 

1. Hâ Mîm.

2. (2-3) (Gerçekleri) apaçık (gösteren) Kitab`a andolsun ki, aklınızı kullanarak iyice anlayasınız diye biz onu Arapça bir Kur`an yaptık.

3. (2-3) (Gerçekleri) apaçık (gösteren) Kitab`a andolsun ki, aklınızı kullanarak iyice anlayasınız diye biz onu Arapça bir Kur`an yaptık.

4. Ve o, katımızda bulunan bütün vahiylerin kaynağından (Levhi Mahfuz`dan) çıkmıştır. O (Kur`an), gerçekten çok yücedir, hüküm ve hikmet doludur.

5. Siz, haddi aşan kimseler oldunuz diye, sizi zikirle (Kur`an`la) uyarmaktan vaz mı geçelim?

6. Hâlbuki daha önceki toplumlara da nice peygamberler göndermiştik.

7. Ama onlara hiçbir peygamber gelmedi ki onunla alay etmiş olmasınlar.

8. (Sonunda) şimdikilerden daha kudretli (oldukları halde) onları (yaptıkları yüzünden) helak ettik ve o eski toplumlar geçmişten bir iz, bir hatıra oldular.

9. Andolsun ki, onlara “Gökleri ve yeri kim yarattı?” diye sorsan “Onları mutlak güç sahibi, her şeyi bilen Allah yarattı” derler.

10. O, size yeri beşik kılan ve doğru gitmeniz için yeryüzünde yollar gösterendir.

11. O`dur gökten (dünyanın ihtiyaç duyduğu) gerekli bir ölçüye göre suyu indiren. İşte, biz (nasıl) onunla ölü toprağa hayat veriyorsak, siz de böyle (öldükten sonra) yeniden (diriltilip) çıkarılacaksınız.

12. (12-14) Ve O bütün çiftleri yaratandır. Üzerlerine binesiniz, sonra da Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve “Bunu hizmetimize veren Allah`ın şanı yücedir. Bunlara bizim gücümüz yetmezdi. Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz” diyesiniz diye sizin için bindiğiniz gemileri ve hayvanları yaratandır.

13. (12-14) Ve O bütün çiftleri yaratandır. Üzerlerine binesiniz, sonra da Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve “Bunu hizmetimize veren Allah`ın şanı yücedir. Bunlara bizim gücümüz yetmezdi. Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz” diyesiniz diye sizin için bindiğiniz gemileri ve hayvanları yaratandır.

14. (12-14) Ve O bütün çiftleri yaratandır. Üzerlerine binesiniz, sonra da Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve “Bunu hizmetimize veren Allah`ın şanı yücedir. Bunlara bizim gücümüz yetmezdi. Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz” diyesiniz diye sizin için bindiğiniz gemileri ve hayvanları yaratandır.

15. Müşrikler tuttular (“melekler Allah`ın kızlarıdır” demek suretiyle) kullarından bir kısmını O`nun cüz`ü (parçası) saydılar. Gerçekten insan çok nankördür (şirk ve inkar içindedir).

16. Yoksa O, yarattıklarından kızları (kendine) edindi de, erkekleri size mi ayırdı?

17. Onlardan biri Rahman olan Allah`a isnat ettiği kız çocuğu ile müjdelendiği zaman yüzü simsiyah kesilir de öfkesinden yutkunur durur.

18. Süs içinde (hassas bir şekilde) yetişip de mücadelede kendisini (erkek gibi) savunamayanı mı Allah`a yakıştırıyorlar?

19. Onlar, Rahman`ın kulları olan melekleri de dişi saydılar. Onların yaratılışına şahit mi oldular? Onların (yalan) şahitlikleri yazılacak ve sorgulanacaklardır.

20. Onlar hala “Rahman dileseydi biz onlara asla tapmazdık!” diyorlar. (Ama) onlar (Rahman`ın) böyle bir şey (istediği) hakkında bilgi sahibi değiller. Onlar sadece saçmalıyorlar.

21. Yoksa biz, bundan önce kendilerine bir kitap verdik de şimdi ona mı tutunuyorlar?

22. Hayır! Onlar sadece “Şüphesiz ki biz, babalarımızı bir din (bir yol) üzerinde bulduk ve biz onların izinden gidiyoruz” dediler.

23. İşte böyle, biz senden önce hiçbir memlekete bir uyarıcı göndermedik ki, oranın şımarık zenginleri “Şüphe yok ki biz babalarımızı bir din üzerinde bulduk. Biz de elbette onların izlerinden gitmekteyiz” demiş olmasınlar.

24. (Her peygamber onlara) “Ben size, babalarınızı üzerinde bulduğunuz dinden daha doğrusunu getirmiş olsam da mı yine babalarınızın yolunu tutacaksınız?” deyince, dediler ki “Doğrusu biz seninle gönderileni inkâr ediyoruz.”

25. Bunun üzerine biz de onlardan (hak ettikleri cezayı vererek) intikam aldık. İşte bak peygamberlere yalancı diyenlerin sonu nasıl oldu?

26. (26-27) Hani İbrahim, babasına ve kavmine şöyle demişti “Şüphesiz ben sizin taptıklarınızdan uzağım. Ben, yalnız beni yaratana kulluk ederim. Bana, O doğru yolu gösterecektir.”

27. (26-27) Hani İbrahim, babasına ve kavmine şöyle demişti “Şüphesiz ben sizin taptıklarınızdan uzağım. Ben, yalnız beni yaratana kulluk ederim. Bana, O doğru yolu gösterecektir.”

28. Ve (İbrahim) bu ifadeyi, (insanlar) hak dine dönsünler diye, daha sonra gelenler arasında yaşamaya devam eden bir vasiyet olarak söyledi.

29. Doğrusu ben, bunları da babalarını da kendilerine hak olan (Kitap) ve (onu) açıklayan bir peygamber gelinceye kadar faydalandırıp geçindirdim.

30. Fakat kendilerine hak gelince “Bu büyüdür biz onu tanımayız” dediler.

31. “Bu Kur`an, iki şehirden (Mekke ve Taif`ten) bir büyük adama indirilseydi ya!” dediler.

32. Rabbinin rahmetini onlar mı bölüştürüyorlar? Dünya hayatında onların geçimliklerini aralarında biz paylaştırdık. Birbirlerine iş gördürmeleri için, kimini kimine, derecelerle üstün kıldık. Rabbinin rahmeti, onların biriktirdikleri şeylerden daha hayırlıdır.

33. Eğer insanların (inkârcıların dünyadaki refahına bakıp onlar gibi yaşamak isteyerek) küfürde birleşen tek bir ümmet olması (tehlikesi) olmasaydı, Rahman olan (Allah`)ı inkâr edenlerin evlerinin tavanlarını ve üzerinde çıkıp yükselecekleri merdivenleri gümüşten yapardık.

34. (34-35) (İnkârcıların dünyadaki) evlerinin kapılarını ve üzerine kuruldukları koltuklarını da (gümüşten) yapardık. Ve (daha nice) çekici süsler (de verirdik). Bütün bunlar sadece dünya hayatının geçici malından ibarettir. Ahiret nimeti ise, Rabbinin katında, Allah`ın azabından sakınıp rahmetine sığınanlara mahsustur.

35. (34-35) (İnkârcıların dünyadaki) evlerinin kapılarını ve üzerine kuruldukları koltuklarını da (gümüşten) yapardık. Ve (daha nice) çekici süsler (de verirdik). Bütün bunlar sadece dünya hayatının geçici malından ibarettir. Ahiret nimeti ise, Rabbinin katında, Allah`ın azabından sakınıp rahmetine sığınanlara mahsustur.

36. Kim de Rahman`ın Zikri`ni (Kur`an`ı) görmezlikten gelirse, biz onun başına bir şeytan musallat ederiz. Artık o, onun ayrılmaz dostudur.

37. Şüphesiz ki bu (şeyta)nlar onları yoldan çıkarırlar. Onlar da kendilerinin doğru yolda olduklarını sanırlar.

38. Sonunda bize geldiğinde, arkadaşına “Keşke benimle senin aranda doğu ile batı arası kadar uzaklık olsaydı! Ne kötü arkadaşmışsın!” der.

39. Onlara “(Bu temenniniz) bugün size asla fayda vermez. Çünkü (dünyada sapıp) zulmettiniz. Hepiniz azapta ortaksınız!” denir.

40. Sağırlara sen mi duyuracaksın yahut körleri ve apaçık bir sapıklık içinde olanları sen mi doğru yola ileteceksin?

41. (41-42) (Ey Resulüm!) Biz seni onların arasından (vefat ettirip) yanımıza alsak da, onlardan yine (yaptıkları kötülüklerin karşılığını vererek) intikamı alacağız. Yahut onlara vaad ettiğimiz azabı, dünyada sana göstereceğiz. Çünkü onlara karşı biz her zaman güçlüyüz.

42. (41-42) (Ey Resulüm!) Biz seni onların arasından (vefat ettirip) yanımıza alsak da, onlardan yine (yaptıkları kötülüklerin karşılığını vererek) intikamı alacağız. Yahut onlara vaad ettiğimiz azabı, dünyada sana göstereceğiz. Çünkü onlara karşı biz her zaman güçlüyüz.

43. Öyle ise sana vahyedilene sımsıkı sarıl! Şüphesiz sen doğru bir yol üzeresin.

44. Muhakkak ki bu (Kur`an) senin ve halkın için bir öğüttür. Zamanı gelince hepiniz (ona karşı tutumunuzdan dolayı) hesaba çekileceksiniz.

45. Senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimiz(in ümmetlerinin âlimlerin)den sor ki, biz, Rahman (olan Allah`)ın dışında tapılacak birtakım ilahlar yaptık mı?

46. Andolsun, biz Musa`yı mucizelerimizle Firavun`a ve ileri gelen adamlarına göndermiştik de o (onlara) “Şüphesiz ben âlemlerin Rabbinin elçisiyim” demişti.

47. Musa onlara ayetlerimizi getirdiğinde onlar bu ayetlere gülüyorlardı.

48. Onlara gösterdiğimiz her bir mucize önceki benzerinden daha büyüktü. Doğru yola dönsünler diye onları (küçüklü büyüklü farklı şekilde) azaba uğrattık.

49. (Bunun üzerine dediler ki) “Ey büyücü! Sana verdiği söze dayanarak, bizim için Rabbine dua et. Çünkü biz artık doğru yola gireceğiz.”

50. Fakat biz onlardan azabı kaldırınca sözlerinden döndüler.

51. (51-53) Firavun, kavmine seslenerek dedi ki “Ey kavmim! Mısır hükümdarlığı benim değil mi? Şu nehirler de benim altımdan akıyor (değil mi?) Hâlâ görmüyor musunuz? Ben, şu zavallı, nerede ise maksadını anlatamayacak durumda olan adamdan daha hayırlı değil miyim? Eğer o dediği gibi ise, üstüne gökten altın bilezikler atılmalı yahut beraberinde melekler gelmeli değil miydi?”

52. (51-53) Firavun, kavmine seslenerek dedi ki “Ey kavmim! Mısır hükümdarlığı benim değil mi? Şu nehirler de benim altımdan akıyor (değil mi?) Hâlâ görmüyor musunuz? Ben, şu zavallı, nerede ise maksadını anlatamayacak durumda olan adamdan daha hayırlı değil miyim? Eğer o dediği gibi ise, üstüne gökten altın bilezikler atılmalı yahut beraberinde melekler gelmeli değil miydi?”

53. (51-53) Firavun, kavmine seslenerek dedi ki “Ey kavmim! Mısır hükümdarlığı benim değil mi? Şu nehirler de benim altımdan akıyor (değil mi?) Hâlâ görmüyor musunuz? Ben, şu zavallı, nerede ise maksadını anlatamayacak durumda olan adamdan daha hayırlı değil miyim? Eğer o dediği gibi ise, üstüne gökten altın bilezikler atılmalı yahut beraberinde melekler gelmeli değil miydi?”

54. İşte Firavun bu şekilde kavmini küçümsedi. Onlar da ona boyun eğdiler. Çünkü onlar yoldan çıkmış bir kavimdi.

55. Sonunda bizi öfkelendirince, biz de onlardan (yaptıklarının cezasını vererek) intikam aldık, böylece onları toplu olarak suda boğduk.

56. Onları, sonradan gelecek inkârcılara, geçmiş bir ibret ve örnek kıldık.

57. (57-58) (Ey Resulüm!) Meryemoğlu (İsa), bir örnek olarak anlatılınca, senin toplumun buna karşı (seni susturacak bir delil buldukları düşüncesiyle) hemen yaygaraya başladı ve “Bizim tanrılarımız mı hayırlı, yoksa İsa mı?” dediler. Bunu sadece seninle tartışmak için ortaya attılar. Şüphesiz onlar kavgacı bir toplumdur.

58. (57-58) (Ey Resulüm!) Meryemoğlu (İsa), bir örnek olarak anlatılınca, senin toplumun buna karşı (seni susturacak bir delil buldukları düşüncesiyle) hemen yaygaraya başladı ve “Bizim tanrılarımız mı hayırlı, yoksa İsa mı?” dediler. Bunu sadece seninle tartışmak için ortaya attılar. Şüphesiz onlar kavgacı bir toplumdur.

59. Oysaki o (İsa), sadece, kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur.

60. Eğer dileseydik, içinizden yeryüzünde sizin yerinize geçecek melekler yaratırdık.

61. Şüphesiz o, kıyametin (kopacağının) bir bilgisidir. Artık onun hakkında asla şüphe etmeyin ve bana uyun. Dosdoğru yol budur.

62. Sakın şeytan sizi (Allah`a giden) yoldan çevirmesin. Çünkü o, size apaçık bir düşmandır.

63. İsa, apaçık mucizelerle geldiği zaman şöyle demişti “Ben size hikmeti getirdim ve hakkında ayrılığa düştüğünüz şeylerden bir kısmını size açıklamak için geldim. Öyle ise, Allah`a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin!”

64. Şüphesiz Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse O`na kulluk edin! İşte dosdoğru yol budur.

65. Sonra (Yahudi ve Hıristiyan) gruplar (İsa hakkında) aralarında ihtilafa düştüler. Acı bir günün azabı karşısında vay o zulmedenlerin haline!

66. Onlar ancak beklenen o saatin (kıyametin), farkına varmadıkları bir halde ansızın kendilerine gelmesini bekliyorlar.

67. O gün Allah`a karşı gelmekten sakınanlar dışında, dostlar birbirine düşman olurlar.

68. (68-69) (O gün Allah şöyle buyurur) “Ey ayetlerimize iman eden ve Müslüman olan kullarım! Bugün sizin için korku yoktur ve siz üzülmeyeceksiniz de.”

69. (68-69) (O gün Allah şöyle buyurur) “Ey ayetlerimize iman eden ve Müslüman olan kullarım! Bugün sizin için korku yoktur ve siz üzülmeyeceksiniz de.”

70. Onlara “Siz ve eşleriniz sevinç ve mutluluk içinde cennete giriniz” denir.

71. Onlar için altın tepsiler ve kadehler dolaştırılır. Canlarının istediği ve gözlerinin hoşlandığı her şey oradadır. Siz orada ebedî olarak kalacaksınız.

72. (72-73) Geçmişte yaptıklarınıza karşılık mirasçı kılındığınız cennet işte budur. Orada sizin için istediğiniz şekilde yiyeceğiniz pek çok meyve vardır.

73. (72-73) Geçmişte yaptıklarınıza karşılık mirasçı kılındığınız cennet işte budur. Orada sizin için istediğiniz şekilde yiyeceğiniz pek çok meyve vardır.

74. (74-75) Şüphe yok ki (hakka karşı direnen) suçlular, cehennem azabında ebedî olarak kalacaklar. Azapları hafifletilmeyecek ve onlar orada ümidi kesmiş bir halde kalacaklardır.

75. (74-75) Şüphe yok ki (hakka karşı direnen) suçlular, cehennem azabında ebedî olarak kalacaklar. Azapları hafifletilmeyecek ve onlar orada ümidi kesmiş bir halde kalacaklardır.

76. Onlara biz zulmetmedik, onlar (inkâr etmek ve Allah`ın dinini alaya almak yoluyla cehennemi hak ederek) kendilerine zulmettiler.

77. Onlar (cehennem bekçisine) “Ey Malik! Rabbin artık bizi öldürsün” diye seslenecekler. Malik de “Siz böylece kalacaksınız (ölmeyeceksiniz)” diyecek.

78. Allah da şöyle buyuracak “Biz size hakkı getirmiştik. Fakat çoğunuz haktan hoşlanmamıştınız.”

79. (Ey Resulüm!) Yoksa onlar hakka karşı gelmek için bir işe (bir hileye) mi karar verdiler? Şüphesiz biz de onları cezalandırmaya kararlıyız.

80. Yoksa onların sırlarını ve gizli konuşmalarını duymadığımızı mı sanıyorlar? Hayır, öyle değil, yanlarındaki elçilerimiz (melekler, her şeyi) yazıyor.

81. De ki “Eğer Rahman`ın bir çocuğu olsaydı, ona kulluk edenlerin ilki ben olurdum.”

82. Göklerin ve yerin Rabbi, kudret ve egemenlik tahtının Rabbi de olan Allah, onların isnat ettikleri her türlü vasıftan yücedir, uzaktır.

83. Bırak onları! Kendilerine vaadedilen (azap) günlerine kavuşuncaya kadar dalsın, oynayıp oyalansınlar!

84. (O zaman anlayacaklar ki) O, gökte de ilâh olandır, yerde de ilâh olandır. O, hüküm ve hikmet sahibidir, (her şeyi) hakkıyla bilendir.

85. Göklerin, yerin ve her ikisi arasındakilerin hükümranlığı kendisine ait olan Allah`ın şanı yücedir. Kıyamet saatinin bilgisi O`na aittir. Siz sadece O`na döndürüleceksiniz.

86. O`nu bırakıp taptıkları şeyler şefaat edemezler. Ancak bilerek hakka şâhitlik edenler (Allah`ın müsaadesiyle) şefaat edebilirler.

87. Andolsun, onlara kendilerini kimin yarattığını sorsan elbette “Allah” derler. Öyleyken nasıl (haktan) döndürülüyorlar?

88. Onun (Rasülullah`ın) “Ya Rabbi! Bunlar inanmayan bir kavimdir” demesini de Allah biliyor.

89. (Ey Resulüm!) sen onların yaptıklarına dayan/aldırma ve de ki “Selam (olsun size)!” Çünkü onlar zamanı geldiğinde (hakikati) anlayacaklar.