Harun Yıldırım 

1. Andolsun tozu dumana katıp savuranlara,

2. Derken ağır yük taşıyanlara,

3. Sonra kolaylıkla akıp gidenlere,

4. Sonra işi taksim edenlere ki,

5. Size va’dedilmekte olan, hiç tartışmasız doğrudur.

6. Ve şüphesiz ki din elbette gerçekleşecektir.

7. Andolsun güzel yolları bulunan göğe ki,

8. Gerçekten siz birbirini tutmayan sözler içindesiniz.

9. Ondan çevrilen çevrilir,

10. Kahrolsun o zan ve tahminle yalan söyleyenler;

11. Onlar ki, kuşatıcı bir cehalet içinde gafil kimselerdir.

12. "Din günü ne zaman?" diye sorarlar.

13. O gün onlar, ateşin üstünde tutuluperitilecekler

14. "Tadın fitnenizi. Bu, sizin pek acele isteyip durduğunuz şeydir."

15. Şüphesiz muttakiler, cennetlerde ve pınarlardadırlar;

16. Rablerinin kendilerine verdiğini alırlar. Çünkü onlar, bundan önce ihsanda bulunanlardı.

17. Gecenin az bir bölümünde uyurlardı.

18. Onlar, seher vakitlerinde istiğfar ederlerdi.

19. Mallarında dilenenin ve yoksulun da bir hakkı vardır.

20. Yeryüzünde kesin bir bilgiyle inanacak olanlar için ayetler vardır.

21. Ve kendi nefislerinizde de. Yine de görmüyor musunuz?

22. Gökte rızkınız vardır ve size va’dolunmakta olan da.

23. İşte, göğün ve yerin Rabbine andolsun ki, şüphesiz o sizin konuştuklarınız kadar, elbette kesin bir gerçektir.

24. İbrahim’in şerefli kılınmış konuklarının haberi sana geldi mi?

25. Hani yanına girdiklerinde "Selam." demişlerdi. O da "Selam." demişti. "Yabancı bir topluluk."

26. Hemen sezdirmeden ailesine gidip, çok geçmeden semiz bir buzağı ile geldi.

27. Onu önlerine yaklaştırıp "Yemez misiniz?" dedi.

28. İçinde onlardan gizli bir korku duydu. "Korkma!" dediler ve ona bilgili bir oğul müjdesini verdiler.

29. Bunun üzerine hanımı çığlıklar kopararak geldi ve yüzüne vurarak "Kısır, yaşlı bir kadın!" dedi.

30. Dediler ki "Bu böyledir. Rabbin buyurdu." Şüphesiz Hakîm ve Alîm olan O’dur, O!

31. Dedi ki "Ey elçiler, o halde asıl işiniz nedir?"

32. Dediler ki "Şüphe yok ki biz, günahkar bir topluluğa gönderildik."

33. "Üzerlerine çamurdan taşlar atalım diye;"

34. "Rabbinin katında ölçüyü kaçıranlar için işaretlenmiştir."

35. Bu arada mü’minlerden orada kim varsa çıkardık.

36. Ne var ki orada müslümanlardan bir ev halkından başkasını bulmadık.

37. Ve orada, acı bir azaptan korkanlar için bir alamet bıraktık.

38. Musa’da da... Hani biz onu apaçık bir delille Firavun’a göndermiştik.

39. Fakat o, bütün güç kaynaklarıyla yüz çevirip "Sihirbaz veya delidir." dedi.

40. O, kınanacak işler yaptığı için, biz onu ve ordularını yakalayıp denize attık.

41. Ad’da da... Hani onların üzerine köklerini kesen bir rüzgar gönderdik.

42. Üzerinden geçtiği hiç bir şeyi bırakmıyor, mutlaka çürütüp kül gibi dağıtıyordu.

43. Semud’da da... Hani onlara "Belli bir süreye kadar yararlanın." denmişti.

44. Ancak Rablerinin emrine başkaldırdılar; böylece bakıpdururlarken, onları yıldırım çarpıpyakaladı.

45. Artık ne ayağa kalkmaya güç yetirebildiler, ne yardım bulabildiler.

46. Bundan önce Nuh kavmini de... Çünkü onlar da fasık bir kavim idi.

47. Biz göğü büyük bir kudretle bina ettik ve şüphesiz biz genişleticileriz.

48. Yeri de biz döşeyipyaydık; ne güzel döşeyici!

49. Ve biz her şeyi iki çift yarattık. Umulur ki öğüt alıp düşünürsünüz.

50. Öyleyse Allah’a doğru kaçın. Gerçekten ben sizi O’ndan yana açıkça korkutupuyarıyorum.

51. Allah ile birlikte başka bir ilah edinmeyin. Gerçekten ben sizi O’ndan yana açıkça korkutupuyarıyorum.

52. İşte böyle; onlardan öncekiler de bir rasul gelmeyiversin; mutlaka "Sihirbaz veya deli." derlerdi.

53. Onlar bunu birbirlerine vasiyet mi ettiler? Hayır; onlar azgın ve taşkın bir kavimdirler.

54. Öyleyse sen, onlardan yüz çevir; artık kınanacak değilsin.

55. Ama öğüt veriphatırlat; gerçekten öğütle hatırlatma, mü’minlere yarar sağlar.

56. Ben cinleri ve insanları yalnızca bana ibadet etsinler diye yarattım.

57. Ben onlardan bir rızık istemiyorum ve onların beni doyurupbeslemelerini de istemiyorum.

58. Şüphesiz Allah, evet O, Rezzak ve metin kuvvet sahibidir.

59. Artık gerçekten, zulmedenler için, arkadaşlarının günahlarına benzer bir günah vardır. Şu halde acele etmesinler.

60. Tehdit olundukları o günlerinden dolayı küfürlerinde bilinçli olarak ısrar edenlere veyl olsun!