Seyyid Kutub 

1. Elif, Lâm, Ra; bunlar kitabın, Kur’an’ın ayetleridir.

2. Gün gelecek, kâfirler «keşke vaktiyle müslüman olsaydık» diyeceklerdir.

3. Bırak onları yesinler, dünya nimetlerinden yararlansınlar ve ihtirasları ile oyalansınlar, ilerde gerçeği öğreneceklerdir.

4. Yok ettiğimiz her beldenin mutlaka uğradığı akıbete ilişkin belirli bir yazısı vardır.

5. Hiçbir millet ne yokoluş gününü öne alabilir ve ne de yaşama süresini aşabilir.

6. Müşrikler dediler ki; «Ey kendisine Kur’an inen adam, sen kesinlikle delinin birisin.»

7. Eğer söylediklerin doğru ise bize melekler ile birlikte gelseydin ya.

8. Oysa biz melekleri ancak gerektiğinde indiririz, o zaman da onlara artık mühlet tanınmaz.»

9. Bu Kur’an’ı gerçekten biz indirdik ve onu koruyacak olan da biziz.

10. Ey Muhammed, biz senden önce de eskiden yaşamış çeşitli milletlere peygamberler göndermiştik.

11. Bu milletler, kendilerine gelen her peygamberi mutlaka alaya almışlardır.

12. Biz böylece peygamberleri alaya alma huyunu günahkârların kalplerine aşılarız.

13. Onlar Kur’an’a inanmazlar. Oysa daha önceki yoldaşları hakkında ilahi kanun işlemişti.

14. Eğer onlara bir kapı açsak da göğe çıkmaya koyulsalar.

15. «Gözlerimiz hayal görüyor, herhalde birileri bize büyü yaptı,» derler.

16. Gökte takım yıldızlar (ya da yörüngeler) yarattık ve onları gözetleyenler için çeşitli güzellikler ile donattık.

17. Göğü bütün kovulmuş şeytanlardan koruduk.

18. Ancak kulak hırsızlığına yeltenen bir şeytan olursa onu parlak ışıklı bir kayan yıldız kovalar.

19. Yerin alanını geniş yaptık, oraya sabit dağlar serpiştirdik ve orada belirli bir ölçü uyarınca her bitkiyi bitirdik.

20. Orada gerek sizin için ve gerekse rızıkları tarafınızdan sağlanması sözkonusu olmayan diğer canlılar için besin kaynakları yarattık.

21. Evrende varolan her şeyin hazinesi, ana kaynağı bizim yanımızdadır. Ve biz her şeyi size belirli bir ölçüye göre indiririz.

22. Gönderdiğimiz yağmur yükleyici rüzgârlar aracılığı ile size gökten su indirerek su ihtiyacınızı karşıladık. Yoksa su kaynağını oluşturan siz değilsiniz.

23. Dirilten de öldüren de yalnız biziz ve her şey sonunda bize kalır.

24. Biz sizin eskiden gelip geçenlerini de geride kalanlarını da biliriz.

25. Hiç kuşkusuz Rabbin tüm insanları biraraya toplayacaktır. O her işi yerinde yapar ve her şeyi bilir.

26. Gerçekten biz insanı kara çamurdan oluşmuş kuru balçıktan yarattık.

27. Cinni de daha önce dumansız alevden yarattık.

28. Hani Rabbin, meleklere dedi ki; «Ben kara çamurdan oluşmuş kuru balçıktan bir insan yaratacağım.»

29. Ona biçim verip içine kendi ruhumdan bir soluk üflediğimde önünde secdeye kapanınız!»

30. Bunun üzerine bütün melekler hep birlikte secdeye kapandılar.

31. Yalnız İblis, secdeye kapananlar arasında olmayı reddetti.

32. Allah «Ey İblis, seni secde edenler ile birlikte olmaktan alıkoyan nedir?» dedi.

33. İblis «Kara çamurdan oluşmuş kuru balçıktan yarattığın insana secde etmek bana yakışmaz» dedi.

34. Allah «Öyleyse defol oradan, artık sen rahmetimden kovulmuşsun» dedi.

35. Hesaplaşma gününe kadar sürekli olarak lânetim üzerinedir.

36. İblis, «Ey Rabbim, o halde insanların tekrar dirilecekleri güne kadar bana yaşama süresi tanı» dedi.

37. Allah, «Sen kendilerine yaşama süresi tanınanlardansın» dedi.

38. O belirli vaktin gününe kadar.

39. İblis dedi ki; «Ey Rabbim, beni kışkırtıp sapıklığa düşürdüğün için dünyada kötülüğü onlara cazip göstererek hepsini yoldan çıkaracağım.

40. Sadece onların arasındaki seçkin kulların hariç.

41. Allah dedi ki; «İşte bana ileten doğru yolum budur.»

42. Sana uyan sapıklar dışındaki kullarım üzerinde senin hiçbir nüfuzun, hiçbir etkileme gücün yoktur.

43. Onların hepsinin buluşma yerleri cehennemdir.

44. Oranın yedi kapısı vardır. Her kapıdan hangi cehennemlik grupların içeriye girecekleri belirlenmiştir.

45. Kötülükten sakınanlar ise, cennetteler ve pınar başlarındadırlar.

46. Onlara «Esenlikle ve güven içinde oraya giriniz» denir.

47. Biz cennetliklerin kalplerindeki tüm kin tortularını çekip çıkardık, onlar orada karşılıklı koltuklarda oturan kardeşlerdir.

48. Onlar orada bıkkınlık hissetmezler, oradan çıkarılmaları da sözkonusu değildir.

49. Ey Muhammed, kullarıma haber ver ki, ben gerçekten affediciyim, merhametliyim.

50. Fakat azabım da son derece acıklı bir azaptır.

51. Onlara İbrahim’in konukları hakkında da bilgi ver.

52. Hani İbrahim’in yanına girip selâm verdiklerinde O «Biz sizden korkuyoruz» dedi.

53. Onlar «Korkma, biz sana bilgin bir oğlun olacağını müjdeliyoruz.»

54. İbrahim «Hayli ilerlemiş yaşıma rağmen mi bana bu müjdeyi veriyorsunuz? O halde neye dayanarak müjde veriyorsunuz?» dedi.

55. ’Seni hak ile müjdeledik. Şu halde ümit kesenlerden olma’ dediler.

56. İbrahim, «sapıklardan başka kim Allah’ın rahmetinden ümit keser» dedi.

57. İbrahim; «Ey elçiler göreviniz nedir?» dedi.

58. Onlar dediler ki, «Biz günahkâr bir topluma gönderildik.

59. Yalnız Lût’un bağlıları ile ailesi hariç; onların tümünü kurtaracağız.

60. Yalnız Lût’un eşi hariç, onun geride kalanlar arasında olmasını uygun gördük.

61. Bu elçiler Lût’un evine geldiklerinde.

62. Lût; «Siz benim tanımadığım kimselersiniz» dedi.

63. Onlar dediler ki; «Biz sana soydaşlarının kuşku ile karşıladıkları ilahi azabı haber vermeye geldik.»

64. Sana gerçeği getirdik, kesinlikle doğru söylüyoruz.

65. Gecenin bir saatinde aileni ve bağlılarını yola çıkar, sen de peşlerinden git, hiçbiriniz arkasına bakmasın, emredildiğiniz yere doğru yol alın.

66. Böylece Lût’a bu önemli olayı, yani sabah olunca şu adamların soylarının kurumuş olacağı yolundaki hükmümüzü bildirdik.

67. Şehir halkı sevinç içinde Lût’un evine geldi.

68. Lût onlara dedi ki; «Bunlar benim konuklarımdır, sakın beni onlar karşısında rezil etmeyiniz.»

69. Allah’dan korkunuz, beni utandırmayınız.»

70. Hemşehrileri ona; «İnsanlar ile ilişki kurmayı biz sana yasaklamamış mıydık?» dediler.

71. "Eğer yapmak istiyorsanız, işte bunlar, benim kızlarım."

72. Ey Muhammed, hayatın hakkı için onlar sarhoşlukları içinde debeleniyorlardı.

73. Tanyeri ağarırken korkunç bir gürültüye tutuldular.

74. Beldelerinin altını üstüne getirdik ve üzerlerine taşlaşmış balçık kütleleri yağdırdık.

75. Hiç şüphesiz görüntü aracılığı ile işin özünü kavrayabilenler için bu olayda alınacak birçok dersler vardır.

76. Bu beldenin yıkıntıları halâ işlek olan bir yol üzerindedir.

77. Bu yıkıntılarda mü’minler için ibret dersleri vardır.

78. Eyke halkı da, hiç kuşkusuz zalim kimselerdi.

79. Bu yüzden onlardan da öç aldık; bu beldelerin her ikisi de işlek bir yol üzerindedirler.

80. Hicr vadisinin halkı da gerçekten peygamberleri yalanlamışlardı.

81. Onlara mucizelerimizi gösterdik, fakat onlar yüz çevirdiler.

82. Onlar dağları oyup güvenli köşkler yapıyorlardı.

83. Gün doğarken korkunç bir gürültüye tutuldular.

84. Oydukları köşkler hiçbir işlerine yaramadı.

85. Biz gökleri, yeri ve ikisi arasındaki varlıkları bir gerekçeye dayalı olarak yarattık, boşuna yaratmadık. Kıyamet anı kesinlikle gelecektir. O halde onların küstahlıklarını soylu bir umursamazlıkla karşıla.

86. Her şeyi yaratan ve her şeyi bilen Rabbindir.

87. Gerçekten sana sürekli tekrarlanan yedi ayetli Fatiha suresini ve yüce Kur’an’ı verdik.

88. Erkek, kadın bazı kâfirlere verdiğimiz kimi dünya nimetlerine göz dikme ve (iman etmiyorlar diye) onlar için üzülme, mü’minlere karşı alçak gönüllülük kanatlarını indir.

89. Ben açık sözlü bir uyarıcıyım de.

90. Kutsal kitaplarının ayetleri arasında ayırım gözeten bölücülere de mesaj indirdik.

91. Onlar ki, Kur’an’ın ayetleri arasında da ayırım gözettiler.

92. Rabbin hakkı için, onların tümünü kesinlikle sorguya çekeceğiz.

93. Yaptıkları işler konusunda.

94. Sana buyurulanı açıktan açığa bildir. Ve müşriklere aldırış etme.

95. O istihzacılara karşı muhakkak ki biz sana yeteriz.

96. Onlar ki Allah’la beraber başka bir tanrı tanırlar. Onlar yakında bileceklerdir.

97. Andolsun ki onların dediklerinden göğsünün daraldığını biliyoruz.

98. Sen hemen Rabbini hamd ile tesbih et. Ve secde edenlerden ol.

99. Ve sana «yakîn» gelinceye kadar Rabbine ibadet et.