Fizil-al il Kuran 

1. Andolsun sıra sıra duranlara

2. Önlerindekini sürdükçe sürenlere

3. Zikir okuyanlara

4. Ki, ilahınız birdir.

5. Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların Rabb’idir. Doğuların da Rabb’idir.

6. Bize en yakın göğü, bir süsle ve yıldızlarla süsledik.

7. Ve onu itaat etmeyen her şeytandan koruduk.

8. O şeytanlar, yüce alemi (Mele-i A’la’yı) dinleyemezler; her yandan kendilerine mermi gibi yıldızlar atılır.

9. Kovulup atılırlar. Ve onlar için sürekli azap vardır.

10. Ancak meleklerin konuşmalarından bir sözü kapan olursa, onu da delen ve yakan alevli yıldızlar takip eder.

11. Şimdi sor onlara; «Kendilerini yaratmak mı daha zordur, yoksa, Bizim yarattıklarımız mı?» Aslında biz kendilerini özlü ve yapışkan çamurdan yarattık.

12. Ey Muhammed! Evet; sen onlara şaşıyorsun, onlar da seninle alay ediyorlar.

13. Onlara öğüt verildiği vakit düşünüp öğüt almazlar.

14. Bir mucize görseler onunla alay ederler.

15. «Bu apaçık büyüdür» derler.

16. Yani biz öldüğümüz, toprak ve kemik olduğumuz zaman mı dirilecekmişiz?

17. Bizden önceki atalarımızda mı dirilecek?

18. De ki; «Evet, hem de hor ve hakir olarak dirileceksiniz.»

19. O dirilme sahnesi korkunç bir çığlıktan ibarettir. Hemen o anda gözlerini birdenbire açıp etrafa bakacaklar.

20. «Vah bize, bu ceza günüdür» derler.

21. Onlara «İşte bu yalanladığınız hüküm günüdür» denir.

22. Yüce Allah meleklerine emreder «Zalimleri, onların aynı yoldaki arkadaşlarını ve taptıklarını

23. Allah’dan başka (taptıklarına) onlara cehennemin yolunu gösterin.

24. Durdurun onları, çünkü onlar sorguya çekileceklerdir.

25. Şöyle sorulur «Size ne oldu ki, birbirinizle yardımlaşmıyorsunuz?»

26. Hayır; bugün onların hepsi teslim olmuşlardır.

27. Onlardan kimi kimine yönelip birbirini mesul tutmaya kalkışırlar.

28. «Doğrusu siz bize sağdan gelirdiniz» derler.

29. Onlar da şöyle derler «Hayır; siz inanmış kimseler değildiniz.»

30. «Ve bizim size karşı bir hakimiyetimiz de yoktu. Bilakis siz azgınlar güruhu idiniz.»

31. «Bu sebeple, Rabbimizin sözü hepimizin üzerine hak olmuştur. Şüphesiz azabı tadacağız.»

32. «Çünkü biz sizi baştan çıkardık. Zira biz de azgın kimselerdik.»

33. O gün hepsi azapta birleşirler.

34. İşte biz, suçlulara böyle yaparız.

35. Çünkü onlara ’Allah’dan başka ilah yoktur’ denildiği zaman büyüklük taslarlardı.

36. Deli bir şair için tanrılarımızı mı bırakalım? derlerdi.

37. Hayır! O gerçeği getirmiş ve peygamberleri de doğrulamıştı.

38. Şüphesiz siz can yakıcı azabı tadacaksınız.

39. Sadece yaptığınız işlerle cezalandırılıyorsunuz.

40. Ancak Allah’a gönülden bağlı kulları bu cezanın dışındadır.

41. Onlar için bilinen rızık vardır.

42. Çeşit çeşit meyveler vardır.

43. Nimet cennetlerinde.

44. Tahtlar üzerinde karşılıklı otururlar.

45. Önlerinden akan kaynaktan doldurulmuş kadehler dolaştırılır.

46. Berraktır, içenlere lezzet veren bir içki.

47. O içkide ne sersemletme var, ne de onunla sarhoş olurlar.

48. Yanlarında da bakışlarını yalnız kendisine çevirmiş iri gözlü eşler vardır.

49. Saklı yumurtalar gibi bembeyaz eşler.

50. Cennet ehli birbirine dönmüş sorarlar.

51. Onlardan biri «Benim de bir arkadaşım vardı.»

52. Bana «Sende mi doğrulayanlardansın?»

53. Biz ölüp toprak ve kemik olduğumuz zaman mı dirilip yaptığımız işlere göre cezalanacağız?

54. Yanındakilere; «Siz onu bilir misiniz?» der.

55. Bir bakar, onu cehennemin ortasında görür.

56. Ona der ki; «Yemin ederim ki, sen az daha beni helâk edecektin.

57. Rabb’imin lütfu olmasaydı şimdi ben de cehenneme götürülürdüm» dedi.

58. «Biz bir daha ölmeyecek miyiz?» der.

59. İlk ölümümüzden başka ölüm yok ve biz azaba da uğramayacağız ha!

60. İşte büyük başarı ve mutluluk budur.

61. Çalışanlar bunun için çalışsınlar.

62. Cennet gibi konak mı hayırlı, yoksa zakkum ağacı mı?

63. Biz, o ağacı zalimler için fitne yaptık.

64. O, cehennemin dibinde çıkan bir ağaçtır.

65. Tomurcukları, şeytanın başı gibidir.

66. İşte cehennemlikler bundan yer ve karınlarını bununla doldururlar.

67. Sonra, bu yemeğin üzerine kaynar su katılmış içki onlar içindir.

68. Sonra dönüşleri yine cehennemedir.

69. Çünkü onlar atalarını sapık yolda buldular.

70. Öyle iken yine de düşünmeden atalarının peşinden koşuyorlardı.

71. Andolsun onlardan öncekilerinin çoğu da sapmıştır.

72. Biz onların içine de uyarıcılar göndermiştik.

73. Bak, o uyarılanların sonu nice oldu.

74. Ancak, Allah’a gönülden bağlı kullar o azabın dışında kaldı.

75. Andolsun Nuh bize dua etmişti de ne güzel kabul etmiştik.

76. Onu ve ailesini büyük sıkıntıdan kurtarmıştık.

77. Ancak O’nun soyunu sürekli kıldık.

78. Sonra gelenler arasında O’na iyi bir ün bıraktık.

79. Alemler içinde Nuh’a selâm olsun.

80. İşte biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız.

81. Çünkü O bizim, inanan kullarımızdandı.

82. Sonra ötekileri (inanmayanları) suda boğduk.

83. İbrahim de Nuh’un milletindendi.

84. Çünkü tertemiz bir kalp ile Rabb’ine gelmişti.

85. Babasına ve kavmine «Neye tapıyorsunuz?» demişti.

86. Allah’dan başka uydurma tanrılar mı istiyorsunuz?

87. Alemlerin Rabb’i hakkındaki düşünceniz, zannınız nedir?

88. İbrahim yıldızlara bir baktı.

89. Ben hastayım dedi.

90. Bunun üzerine onun yanından kaçtılar.

91. İbrahim de; gizlice onların tanrılarına sokuldu. «Size sundukları yiyecekleri yemiyor musunuz?»

92. Neyiniz var konuşamıyor musunuz? dedi.

93. Ve gizlice üzerlerine yürüyüp sağ eliyle putlara kuvvetli bir darbe indirdi.

94. Bunun üzerine puta tapanlar koşarak İbrahim’in yanına geldiler.

95. İbrahim onlara «Elinizle yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?»

96. Oysa sizi de, yaptığınız bu şeyleri de Allah yaratmıştır dedi.

97. Puta tapanlar «Onun için bir bina yapın da onu ateşe atın» dediler.

98. İbrahim’e bir tuzak kurmak istediler, biz de onların tuzaklarını boşa çıkardık, onları alçalttık.

99. İbrahim dedi ki «Ben Rabb’ime gidiyorum, O beni doğru yola iletecek.»

100. Rabb’im bana iyilerden olacak bir çocuk ver.

101. Biz ona yumuşak huylu bir erkek çocuk müjdeledik.

102. Çocuk onun yanında koşma yaşına gelince ona; «Yavrum! Ben uykuda iken seni kestiğimi görüyorum, bir düşün ne dersin? Çocuk; «Babacığım sana emredileni yap, inşaallah beni sabredenlerden bulacaksın» dedi.

103. İkisi de Allah’a teslimiyet gösterip babası, oğlunu alnı üzerine yere yatırınca.

104. Biz ona «Ey İbrahim» diye seslendik.

105. Sen rüyayı doğruladın; biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız.

106. Gerçekten bu apaçık bir imtihan idi.

107. Ona fidye olarak büyük bir kurban verdik.

108. Sonra gelenler arasında ona iyi bir ün bıraktık.

109. İbrahim’e selâm olsun.

110. İşte biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız.

111. Çünkü o bizim mü’min kullarımızdandı.

112. Biz ona iyilerden bir peygamber olacak İshak’ı müjdeledik.

113. Kendisini ve İshak’ı kutlu ve bereketli kıldık. Her ikisinin neslinden iyi kimseler olacağı gibi, açıkça kendisine zulmeden de olacaktır.

114. Andolsun Musa’ya ve Harun’a da lütuflarda bulunduk.

115. Onları ve kavimlerini büyük sıkıntılardan kurtardık.

116. Onlara yardım ettik de üstün geldiler.

117. Onlara, apaçık anlaşılan bir Kitap vermiştik.

118. Ve onları doğru yola ilettik.

119. Sonra gelenler arasında onlara iyi bir ün bıraktık.

120. Musa’ya ve Harun’a bizden selâm olsun.

121. İşte biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız.

122. Çünkü onların ikisi de bizim mü’min kullarımızdı.

123. İlyas da peygamberlerdendir.

124. Kavmine demişti ki; «Allah’ın azabından korkmaz mısınız?

125. Yaratanların en güzeli olan Allah’ı bırakıp da Ba’l putuna mı tapıyorsunuz?

126. Sizin ve babalarınızın Rabb’i olan Allah’ı terk mi ediyorsunuz?»

127. Onu yalanladılar, bunun üzerine hepsi cehenneme götürülecekler.

128. Yalnız Allah’a gönülden bağlı kulları bunun dışındadır.

129. Sonra gelenler arasında ona iyi bir ün bıraktık.

130. İlyas’a selâm olsun.

131. İşte biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız.

132. Çünkü O bizim mü’min kullarımızdandı.

133. Lût da gönderilen peygamberlerdendi.

134. Onu ve ailesini kurtardık.

135. Yalnız azaba uğrayanlar arasında kalan ihtiyar bir kadın hariç.

136. Sonra diğerlerini yok etmiştik.

137. Ey insanlar! Sabahleyin onların yanından geçip gidiyorsunuz.

138. Ve geceleyin. Düşünmüyor musunuz?

139. Yunus da gönderilen peygamberlerdendi.

140. Dolu bir gemiye kaçmıştı.

141. Gemide olanlar arasında kura çekilmişti de yenilenlerden olmuştu, bu sebepten denize atılmıştı.

142. Yunus kendini kınarken, balık onu yutmuştu.

143. Eğer Allah’ı tesbih edenlerden olmasaydı.

144. İnsanların yeniden dirileceği güne kadar balığın karnında kalırdı.

145. Biz de onu halsiz bir durumda ağaçsız çıplak bir yere attık.

146. Üzerine gölge yapması için geniş yapraklı bitki yetiştirdik.

147. Ve onu yüz bin insan ya da daha çok kişiye peygamber olarak gönderdik.

148. İnandılar, biz de onları belli bir süreye kadar geçindirdik.

149. Ey Muhammed! Putperestlere sor bakalım kızlar Rabb’inin de erkekler onların mı?

150. Yoksa biz melekleri kız olarak yaratırken onlar yanında mıydı?

151. Dikkat edin, onlar iftiraları yüzünden diyorlar ki

152. Allah doğurdu onlar elbette yalancıdırlar.

153. Allah, kızları oğullara tercih mi etmiş?

154. Ne oluyorsunuz? Ne biçim hükmediyorsunuz?

155. Hiç mi düşünmüyorsunuz?

156. Yoksa sizin açık deliliniz mi var?

157. Eğer doğru iseniz kitabınızı getirin.

158. Allah’la cinler arasında soy bağı uydurdular. Andolsun cinler de, kendilerinin hesap yerine götürüleceklerini bilirler.

159. Haşa! Allah, onların taktıkları sıfatlardan münezzehtir.

160. Allah’a gönülden bağlı kullar, bunların dışındadır.

161. Ey inkârcılar! Ne siz ne de taptıklarınız.

162. Kimseyi Allah’a karşı kandırıp yoldan çıkaramazsınız.

163. Ancak cehenneme girecek olanları kandırırsınız.

164. Melekler «Bizim içimizden herkesin belli makamı vardır.»

165. Şüphesiz biz sıra sıra duranlarız.

166. Allah’ı tesbih edenleriz.

167. Putperestler şöyle diyorlardı.

168. Eğer yanımızda evvelkilere gelen bir uyarı kitabı olsaydı.

169. Elbette biz Allah’ın temiz kulları olurduk.

170. Ancak o uyarıyı inkâr ettiler, yakında inkârlarının sonucunu bileceklerdir.

171. Andolsun ki, peygamber kullarımıza şu sözleri vermişizdir.

172. Mutlaka kendilerine yardım edilecektir.

173. Ve galip gelecek olanlar, mutlaka bizim ordumuzdur.

174. Ey Muhammed! Bir süreye kadar onlardan yüz çevir.

175. Onlara inecek azabı gözetle, onlar da göreceklerdir.

176. Azabımıza uğramakta acele mi ediyorlar?

177. Fakat o azap yurtlarına indiği vakit uyarılmış olanların hali ne kötü olur!

178. Bir süreye kadar onları kendi hallerine bırak.

179. Ve bekle de gör, onlar da göreceklerdir.

180. Kudret ve şeref sahibi Rabb’in, onların taktıkları sıfatlardan münezzehtir, yücedir.

181. Selâm gönderilen peygamberlere.

182. Hamd, alemlerin Rabb’i Allah’a!